Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytanie powieści rozpoczęłam od wielkiego zachwytu, bowiem uwielbiam, gdy pierwsze zdanie mnie porywa, co zdarza się rzadko. Porwało więc. Smakowałam piękne zdania, kunszt pisarski, umiejętność przelewania myśli na papier. Jest to z pewnością starannie przygotowana, pod każdym względem, pozycja książkowa. Początkowa historia morderstwa antykwariusza porwała mnie również niczym pierwsze zdanie. Niestety, potem szło mi coraz oporniej i trudniej i generalnie bardzo męczyłam tę powieść. Główny wątek jest bowiem przetkany tysiącem faktów, opisów ludzi, miejsc, dat, detali. Wycieczki odbiegające od głównej historii są tak duże, dalekie i szczegółowe (zarówno miejscowo, jak i czasowo),że chyba nawet umykał mi czasami główny wątek dziejący się w czasach współczesnych. I oczywiście, większość tych szczegółów ma znaczenie w prowadzonym śledztwie, pomaga wyjaśnić sprawę, jednak - jak dla mnie - są tak rozbudowane, że psują główny pomysł i tym samym powieść, wpychając ją na granicę książki historycznej. Zbyt bogato, za obszernie. Będąc jednak sprawiedliwą muszę wyrazić podziw dla autorów za taką wiedzę i umiejętność wplecenia jej w powieść. Interesujące są również dla mnie "wyskoki" do różnych miejsc w Łodzi. Jako rodowita łodzianka ze śródmieścia podążałam oczami wyobraźni za wszystkimi opisanymi miejscami, próbując wyobrazić je sobie teraz, po latach. Generalnie – książka jest dla mnie przeładowana wiedzą i zbyt historyczna. W trakcie czytania niejednokrotnie przychodziła mi do głowy myśl, że powinna zostać podzielona przynajmniej na 3 osobne opowieści. Książka stoi jednak na naprawdę wysokim poziomie, nie jest jednak przeznaczona dla każdego. Poleciłabym ją raczej historykom zainteresowanym Łodzią jak również polityką - bo i tej nie zabrakło w opowieści. To z pewnością powieść warta polecenia, mimo mojego niedopasowania do niej.