Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czasami potrzebuję książki, która przyjemnie umili mi czas, odpręży, zaspokoi ciekawość. Skłoni do głębokiej refleksji, a przede wszystkim rozbawi, odganiając smutki. Za ,,Dwoje nie do pary'' sięgnęłam z czystego zainteresowania. Nietypowy tytuł i zaskakujący opis skłonił mnie do tego, by zagłębić się w odmęty lektury. Bohaterka- którą mamy okazję poznać na kartkach powieści- opowiada o swoim życiu i emocjach jakie jej towarzyszą. Zwykłej codzienności w której i my mamy okazję uczestniczyć. Postać nie tylko przedstawia to, co się wokół niej dzieje, ale także swoje poglądy, wnioski na wiele ciekawych tez, które zostają w lekturze poruszone. Nikogo nie ocenia, nic nie zarzuca, nie skłania do tego, byśmy zmienili swoje poglądy na różne tematy, tylko na chłodno, obiektywnie ocenia zachowanie mężczyzn, a zarazem kobiet. Autorka nie boi się poruszyć tematów, które często są zamiatane głęboko pod dywan. Analizuje za i przeciw, wady i zalety, każdej poruszanej tezy. Jest też humor, który towarzyszy czytelnikowi od początku do końca, dzięki czemu książka wydaje się bardziej żywa, a zarazem prawdziwa. Pochłaniając opowieść momentami miałam wrażenie jakby autorka opisywała własne życie. Bardzo zżyłam się z postacią, z szeroko otwartymi oczami obserwowałam to, co się dzieje wokół niej. Wielu rzeczy się nauczyłam, na różne sprawy spojrzałam pod innym kątem. Lekturę czyta się szybko i przyjemnie. Jest lekka, porusza tematy tabu na które trzeba patrzeć z przymrużeniem oka. Skłania do refleksji, bawi, postać głównej bohaterki odkrywa przed nami swoje obawy, słabości, przyzwyczajenia, co myśli i co czuje. Lektura w sam raz na letni wieczór przy lampce wina. Polecam!