Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Angielski, niemiecki, francuski. Niesamowita wędrówka po XVIII wieku. Zwłaszcza weduty papieskiego Rzymu robią wrażenie. Na co miały wpływ podobno Vedute Canaletta z 1744 roku (tylko nie B.B., a jego krewnego - Giovanniego Antonio Canale). The Rome that had suffocated the immense organic urban order of the ancient city under a formless mass. Ruins ... remains ... remains ... ruins ... Niesamowite wrażenie. Gruzowisko, ruiny, pozostałości starożytnych świątyń i budowli. Colosseum. Z czasów, gdy nie było fotografii. Jedyne z czym mogę to porównać, to chyba obraz Londynu/Brytanii z VI wieku, z kroniki Gildasa Mędrca, której niestety nie czytałem. Pokaźna księga. Archeolog, architekt, rysownik i grawer. Ten obraz XVIII-wiecznego, papieskiego Rzymu, przeplatanego ruinami starożytności robi niesamowite wrażenie. Wrażenie adekwatności. Wszak już w XVIII wieku papiestwo było w ruinie. Pozostaje niedosyt. Te ryciny powinny mieć formę plakatu, co najmniej. Jedno też nie ulega wątpliwości - wolę Piranesiego od Blake'a.