- ArtykułyCzytamy w weekend. 26 kwietnia 2024LubimyCzytać193
- ArtykułySzpiegowskie intrygi najwyższej próby – wywiad z Robertem Michniewiczem, autorem „Doliny szpiegów”Marcin Waincetel6
- ArtykułyWyślij recenzję i wygraj egzemplarz „Ciekawscy. Jurajska draka” Michała ŁuczyńskiegoLubimyCzytać2
- Artykuły„Spy x Family Code: White“ – adaptacja mangi w kinach już od 26 kwietnia!LubimyCzytać2
Dominik Fórmanowicz
Sporo podróżuje, zwykle ciągnie go w stronę Indii. Interesuje go wszystko, co wiąże się z pojęciem "zmiana" i o tym lubi pisać. Za mało czyta, za dużo myśli.
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Powiązane treści
Popularne cytaty autora
"Siebie samego odkładasz na bok, jakbyś nie wierzył, że będąc sobą poradzisz sobie ze światem. Bierzesz to, czego chcesz, bo umiesz to robić...
"Siebie samego odkładasz na bok, jakbyś nie wierzył, że będąc sobą poradzisz sobie ze światem. Bierzesz to, czego chcesz, bo umiesz to robić, ale często nie wiesz po co ci to, co bierzesz. Możesz dużo i wiesz o tym, a jednocześnie nie ufasz sobie i to odbiera ci siły. Jesteś gotowy walczyć ze światem, ale zamiast tego walczysz ze sobą".
Niewiele da się ukryć przed światem, chcąc go poznać. To transakcja wymienna. Im bardziej chcemy coś odkryć, tym bardziej musimy odkryć się ...
Niewiele da się ukryć przed światem, chcąc go poznać. To transakcja wymienna. Im bardziej chcemy coś odkryć, tym bardziej musimy odkryć się sami".
1 osoba to lubiŹle wspominam swoje dzieciństwo. Było trudne, chwilami radosne, ale często samotne. Pamiętam z niego takie dziwne uczucie, coś jakby niedosy...
Źle wspominam swoje dzieciństwo. Było trudne, chwilami radosne, ale często samotne. Pamiętam z niego takie dziwne uczucie, coś jakby niedosyt. Takie ciągłe nienasycenie. Jakby ktoś dawał ci to, czego potrzebujesz. Tak się robi ze zwierzętami, kiedy chce się je czegoś nauczyć. Jakby ktoś tresował cię, w nagrodę dawkując ci miłość. (...) Robiłam zawsze to, co należało, żeby zasłużyć na dotyk, na czułość, na akceptację, na miłość. Ale wybór poprawnych zachowań był wąski. Nie czułam, że dostanę to, czego potrzebuję, jeśli będę robiła to, co czego naprawdę chcę. Opanowałam to wszystko do perfekcji. Już będąc dorosłą, zrozumiałam, że mam w sobie tyle warstw i mechanizmów, że nie wiem, jaka jestem naprawdę. (...) Już od dawna przedzieram się przez oczekiwania ludzi i przede wszystkim przez własne. Bo dobrze wytresowane dziecko nie potrzebuje, żeby ktoś od niego czegoś oczekiwał. Samo wobec siebie ma aż nadto wysokie oczekiwania. Teraz o tym wiem i idę we właściwym kierunku, w swoim kierunku. Jest mi coraz, im bliżej siebie jestem.
1 osoba to lubi