Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Polski ekonomista i statystyk, profesor Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Katowicach.
W roku 1954 ukończył studia w Szkole Głównej Planowania i Statystyki uzyskując stopień magistra ekonomii ze specjalnością statystyka matematyczna. W latach 1954-1957 odbył na SGPiS studia doktoranckie pod kierunkiem prof. dr Wiesława Sadowskiego, zakończone rozprawą doktorską na temat: ”Sprawdzanie pewnej klasy hipotez złożonych testem sekwencyjnym Wolda w statystycznej kontroli jakości produkcji”. Po uzyskaniu stopnia doktora nauk ekonomicznych odbył w latach 1957-1958 roczny staż naukowy jako stypendysta Fundacji Forda w Instytucie Statystyki Uniwersytetu w Uppsali pod kierunkiem prof. Wolda. W roku ak. 1960/1961 wyjechał do Departamentu of Applied Economics Uniwersytetu w Cambridge, gdzie pracował pod kierunkiem prof. R. Stone’a . Na podstawie monografii „Ekonometryczne metody badania popytu konsumpcyjnego” i dotychczasowego dorobku naukowego na Radzie Wydziału Finansów i Statystyki SGPiS w roku 1962 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk ekonomicznych. Od 1 czerwca 1962 roku podjął pracę na stanowisku docenta etatowego w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Katowicach, obejmując jednocześnie funkcję kierownika Katedry Statystyki. Od początku przystąpił do tworzenia liczącego się w Polsce i za granicą ośrodka naukowego. Z jego inicjatywy zorganizowana została w 1964 roku pierwsza konferencja Katedr Statystyki Wyższych Szkół Ekonomicznych Katowic, Krakowa i Wrocławia. Była ona pomyślana jako forum dla prezentowania przyszłych rozpraw doktorskich i habilitacyjnych. Konferencjom tym nadano po śmierci Profesora Pawłowskiego także drugą nazwę Seminaria im. Zbigniewa Pawłowskiego. Konferencje te odbywają się nieprzerwanie do dnia dzisiejszego. Był organizatorem Letniej Szkoły Ekonometrii w Ustroniu Kępińskim, gdzie w latach 1964-1974 ponad 250 pracowników naukowych zajmujących się ekonomią zapoznało się z najnowszymi osiągnięciami ekonometrii. Od roku 1959 działał w Komitecie Redakcyjnym Przeglądu Statystycznego. Przyczynił się do powstania serii wydawniczej Biblioteki Ekonometrycznej Państwowego Wydawnictwa Naukowego. Pełnił szereg funkcji w Wyższej Szkole ekonomicznej w Katowicach, miedzy innymi był prorektorem ds. nauki w latach 1968-1974. Działał też w komisjach i komitetach PAN. Od 1966 był członkiem Komitetu Nauk Ekonomicznych PAN, a od 1972 zastępcą Przewodniczącego Komitetu Statystyki i Ekonometrii PAN. Od roku 1978 uczestniczył w pracach Komitetu Badań i Prognoz „Polska 2000” PAN. Działał także w Radzie Naukowej Zakładu Badań Statystyczno-Ekonomicznych oraz Komisji Matematycznej GUS, od roku 1978 jako jej przewodniczący. Od roku 1973 Prof. Pawłowski był członkiem Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej. Aktywna była także jego działalność zagraniczna. Prowadził m.in. cykl wykładów w ONZ Instytut Nationale de Statistique et d’Economie Applique w Rabacie, współpracował z UNESCO w Paryżu, a także z International Institute for Applied Systems Analysis w Austrii. Współpracował także z Netherlandes Ekonomie Institute w Rotterdamie oraz z Uniwersytetem Humboldta w Berlinie. Zbigniew Pawłowski tytuł profesora nadzwyczajnego nauk ekonomicznych uzyskał w 1967 roku, a tytuł profesora zwyczajnego w 1972 roku. Na dorobek naukowy prof. Pawłowskiego składa się ponad 200 prac, w tym 4 podręczniki akademickie i 9 monografii naukowych. Warto tu wymienić: „Wstęp do statystyki matematycznej” , „Ekonometria” , „Statystyka matematyczna” , „Modele ekonometryczne równań opisowych”, „ Teoria prognozy ekonometrycznej w gospodarce socjalistycznej”, „Prognozy ekonometryczne”, „Ekonometryczna analiza procesu produkcyjnego”, „Zasady ekonometrii”. Profesor Pawłowski niewątpliwie pod wpływem R. Stona zbudował pierwszy w Polsce siedemnastorównaniowy model ekonometryczny opublikowany w 1968 roku. Kształcenie kadry naukowej było wielką pasją profesora Pawłowskiego. Wypromował 25 doktorów oraz był opiekunem naukowym w 7 przewodach habilitacyjnych.