Najnowsze artykuły
- ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
- ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
- Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz2
- ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński27
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Maria Odyniec
Znana jako: Piotr
2
7,5/10
Pisze książki: literatura piękna, historia
Urodzona: 02.11.1914Zmarła: 06.01.2010
Publicystka, prozaik, nauczycielka historii i języka niemieckiego
Ukończyła historię na Uniwersytecie Jagiellońskim.W tym czasie związała się z Młodzieżą Wszechpolską.Od października 1939 pracę konspiracyjną w ramach Stronnictwa Narodowego. Znając język niemiecki i francuski odbierała, tłumaczyła i powielała komunikaty radiowe, przechowywała pieniądze i „lewe” dokumenty dla członków SN i Młodzieży Wszechpolskiej przekradających się na Węgry. Jesienią 1940 na polecenie przełożonych konspiracyjnych, przeniosła się z Krakowa do Bochni. Tam skierowano ją do pracy w kompletach Tajnego Nauczania. Oficjalnie wykonując w latach 1940-1944 pracę maszynistki polsko-niemieckiej w Salinie bocheńskiej, podjęła się tajnego nauczania w klasztorze s.s. albertynek w Bochni. Kontynuowała także powielanie biuletynów radiowych i instrukcji. Od 1943 była związana z Narodową Organizacją Wojskową Kobiet (pracowała w dziale kulturalno-oświatowym). Kolportowała prasę narodową, aktualne biuletyny radiowe, prowadziła wykłady dla kobiet wiejskich z historii ojczystej oraz zasad ideologicznych Stronnictwa Narodowego, zdobywając nowe członkinie do NOWK ze wsi małopolskich. Praca w sekretariacie Żupy Solnej umożliwiała zdobywanie wiadomości dla wywiadu. W okresie okupacji, pod pseudonimem „Piotr”, umieszczała w konspiracyjnym piśmie Szczerbiec poezję wojenną i artykuły na temat pracy kobiet z oddziałów NOWK.
Z zawodu nauczycielka. Autorka wierszy, wspomnień (Cela nr 32, i opowieści biograficznych – Dom pod Campi, Między świtem a zmierzchem, Dzieci zawieszenia broni) . Od lat mieszkała w Sopocie na Brodwinie.
Ukończyła historię na Uniwersytecie Jagiellońskim.W tym czasie związała się z Młodzieżą Wszechpolską.Od października 1939 pracę konspiracyjną w ramach Stronnictwa Narodowego. Znając język niemiecki i francuski odbierała, tłumaczyła i powielała komunikaty radiowe, przechowywała pieniądze i „lewe” dokumenty dla członków SN i Młodzieży Wszechpolskiej przekradających się na Węgry. Jesienią 1940 na polecenie przełożonych konspiracyjnych, przeniosła się z Krakowa do Bochni. Tam skierowano ją do pracy w kompletach Tajnego Nauczania. Oficjalnie wykonując w latach 1940-1944 pracę maszynistki polsko-niemieckiej w Salinie bocheńskiej, podjęła się tajnego nauczania w klasztorze s.s. albertynek w Bochni. Kontynuowała także powielanie biuletynów radiowych i instrukcji. Od 1943 była związana z Narodową Organizacją Wojskową Kobiet (pracowała w dziale kulturalno-oświatowym). Kolportowała prasę narodową, aktualne biuletyny radiowe, prowadziła wykłady dla kobiet wiejskich z historii ojczystej oraz zasad ideologicznych Stronnictwa Narodowego, zdobywając nowe członkinie do NOWK ze wsi małopolskich. Praca w sekretariacie Żupy Solnej umożliwiała zdobywanie wiadomości dla wywiadu. W okresie okupacji, pod pseudonimem „Piotr”, umieszczała w konspiracyjnym piśmie Szczerbiec poezję wojenną i artykuły na temat pracy kobiet z oddziałów NOWK.
Z zawodu nauczycielka. Autorka wierszy, wspomnień (Cela nr 32, i opowieści biograficznych – Dom pod Campi, Między świtem a zmierzchem, Dzieci zawieszenia broni) . Od lat mieszkała w Sopocie na Brodwinie.
7,5/10średnia ocena książek autora
3 przeczytało książki autora
2 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Gdynia w prasie Wolnego Miasta Gdańska 1920-1939
Maria Odyniec
5,0 z 1 ocen
3 czytelników 0 opinii
1982