Najnowsze artykuły
- ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
- ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
- Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz2
- ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński15
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Andrzej Budzisz
3
7,0/10
Pisze książki: językoznawstwo, nauka o literaturze
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,0/10średnia ocena książek autora
2 przeczytało książki autora
8 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Epigramat łaciński w Polsce w pierwszej połowie XVI wieku. Studium analityczne
Andrzej Budzisz
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
1988
Najnowsze opinie o książkach autora
Epigram grecki i łaciński w kulturze Europy Ignacy Lewandowski
7,0
Publikacja niniejsza jest zbiorem referatów wygłoszonych przy okazji ogólnopolskiej konferencji o epigramie, która odbyła się w roku 1995. Tematem była epigramatyka łaciński i grecka przez wieki. Rzeczywiście przez wieki, ponieważ wiele artykułów dotyczy neolatynistyki, między innymi takich poetów jak Janicki, Kochanowski, Sarbiewski, a ostatni tekst poświęcony jest Juliuszowi Krzyżanowskiego, który epigramy łacińskie tworzył jeszcze w XX wieku! W omawianej pracy zbiorowej znajdują się artykuły bardziej ogólne, a także poświęcone niezwykle wąskiemu tematowi, np. tekst Kaczyńskiej i Witczaka o pewnym ciekawym epigramie cypryjskim. Dla mnie najbardziej interesujący był artykuł poświęcony greckim epigramom traktującym o Persach.
Elegia poprzez wieki. Konferencja naukowa 8-9 XI 1994 Aleksander Wojciech Mikołajczak
7,0
Artykuły zgromadzone w niniejszym zbiorze poświęcone są jednemu z gatunków antycznej poezji: elegii. Chronologiczny rozrzut jest bardzo duży: od greckiej elegii archaicznej po nowożytną elegię nowołacińską. Teksty są w istocie ciekawe, a problematyka niezwykle różnorodna. Dwa artykuły mają za temat Owidiusza, ale aż trzy poetów staropolskich, odpowiednio Janickiego, Kochanowskiego i Sarbiewskiego. W zbiorze znaleźć można interpretacje różnych utworów, omówienie topiki literackiej, ale chyba najciekawszy jest artykuł K. Witczaka, który niemalże detektywistyczną metodą stara się rozwikłać zagadkę tajemniczego Lygdamusa. Czytelnik-filolog zapewne z dużym zainteresowaniem przyjrzy się ewolucji elegii od jej greckich pierwowzorów aż po nowożytną recepcję.