Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie zachwyciła mnie specjalnie ta książka, i nie ze względu na poruszaną w niej tematykę, ale na sposób jej przekazania. Dla mnie książka jest nieco chaotyczna, niekiedy trudno zorientować się jakiego okresu życia i kogo dotyczą wspomnienia snute przez Olivię - główną bohaterkę i narratorkę. Często musiałam sięgać wstecz, aby złapać wątek i czas, aby wiedzieć, czy to współczesność, czy wspomnienia. Nie twierdzę, że książka pozbawiona jest jakichkolwiek wartości, że nie warto do niej sięgnąć. Porusza ona ważny problem ludzi borykających się z chorobą afektywną dwubiegunową, która niszczy niekiedy nasze życie, zwłaszcza gdy nie znajduje zrozumienia wśród bliskich, a nasze zachowanie przerasta innych. Na tę chorobę cierpiała matka Olivii, która w pewnym momencie wspomnień, przywołuje taką myśl: "W rzeczywistości po raz pierwszy słyszę słowa *choroba afektywna dwubiegunowa*, ale wcale nie jest to dla mnie nowość. Termin idealnie opisuje moją matkę - z dwoma biegunami, z sinusoidą przebiegającą faliście pomiędzy nimi, zostawiającą za sobą ślad choroby". Historię życia Olivii zaczynamy poznawać w chwili, gdy odchodzi od niej mąż, a w Ocean Vista - miejscowości gdzie mieszkała do 15 roku życia - ginie nagle jej syn, u którego również zdiagnozowano tę chorobę.