Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Wierzę, że Bóg zamieni moje problemy w narzędzie, które przyniesie Mu chwałę" (Ranjan Kumar Dangua w 2005 schwytany i pobity przez hinduskich ekstremistów próbujących zmusić go do zaparcia się wiary w Chrystusa) Maleńka książeczka, zaledwie sto jedenaście stron, a na nich skrócona historia Indii w kontekście historii chrześcijan w Indiach, z naciskiem na przeżywane tam przez nich prześladowania. Temat mnie bardzo zaciekawił, forma przedstawienia swoją emfazą, egzaltacją i lekceważącą postawą wobec innych religii rozdrażniła. Miałam też chwilami wątpliwości co do wiarygodności w przedstawieniu niektórych faktów, a to podważało we mnie zaufanie do całości. Np wg mnie fakt zastosowania w armii brytyjskiej nabojów, których ładowanie wymagało odgryzania nasmarowanej krowim i świńskim tłuszczem końcówki, przedstawia się tu jako plotkę, która stała się impulsem do wybuchu powstania oburzonych sipajów (indyjskich żołnierzy na służbie brytyjskiej) – muzułmanów indyjskich oburzyła konieczność dotyku ustami nieczystej wieprzowiny, hinduskich użycie tłuszczu świętych krów. Gniewały mnie zwroty, w których padały słowa: "w tym ciemnym kraju", w których hinduizm nazywano "zabobonną religią" – mimo zabobonności wielu hindusów nie zabobon, obecny także w życiu chrześcijan - jest wg mnie istotą hinduizmu. Nie podobała mi się tendencyjność interpretacji, np w opisie misjonarzy, którzy uciekając przed zagrożeniem prześladowaniami ze strony sipajów podczas postania w 1857 roku pozostawiają swoich nawróconych na chrześcijaństwo Indusów na pastwę losu - misjonarze są opisywani słowami "bardziej martwili się o nich niż o siebie." Fakty przeczą interpretacji. Nie lubię generalizacji "plądrowali każde miasto, zabili wszystkich" itd Niemniej temat mnie zaciekawił, dowiedziałam się dzięki niemu o ustawach wymierzonych w konwersję, o przymuszaniu nawróconych na chrześcijaństwo do powrotu do hinduizmu przez ekstremistów hinduskich z BJP, RSS, Bajrang Dal i Vishva Hindu Parishad. Z ciekawością czytałam o wątpiącym św Tomaszu, który zgodnie z legendą opierał się wysłaniu go po śmierci Chrystusa na ewangelizację do Indii i został przez Boga wysłany tam w charakterze człowieka sprzedanego do niewoli. Zgodnie z tradycją apostoł Indii zginął z ręki bramina w miejscu, gdzie dziś znajduje się stolica Tamil Nadu, Chennai. Spełniły się wówczas słowa, które kiedyś powiedział: "Pójdziemy i my, aby z Nim umrzeć" ( J1, 16) W książce przedstawiono liczne historie konkretnych osób, które pozostały wierne wybranej wierze i pragnieniu przekazania jej innym, czasem aż po śmierć – * czterech franciszkanów z czternastego wieku ściętych przez władcę muzułmańskiego * bramin Polada, który mimo rozpaczy rodziny i szyderstw innych hindusów, zaczął życie chrześcijanina we wspólnocie jezuitów * w 1693 ścięty za nawrócenie królewskiego krewnego w księstwie Marawy Portugalczyk Jan de Britto * radża U borsing na Wzgórzach Khasi, w północno-wschodnich Indiach wyrzekł się władzy królewskiej woląc pozostać chrześcijaninem, nawrócony z hinduizmu na chrześcijaństwo * ofiary powstania sipajów (1857) * współcześnie osoby, które zginęły prześladowane przez hindutwę: - w 1999 roku w stanie Orisa Graham Staines, lekarz, który pomagając trędowatym również ewangelizował, został wraz z 9-letnim i 7-letnim synem, Filipem i Tymoteuszem spalony w aucie - w sierpniu 2008 roku, mimo że do zabójstwa lidera skrajnie hinduskiej VHP swamiego Laxmanananda Saraswati przyznali się maoiści, śmierć tę uczyniono pretekstem do pogromu w Orisie (zabito 100 chrześcijan, spalono cztery i pół tysiąca domów, zmuszono do ucieczki do dżungli 70 tysięcy chrześcijan) Chrześcijanie nadal spotykają się z atakami hindutwy, ekstremistów hinduskich uważających że w Indiach miejsce jest przede wszystkim dla ludzi wyznających hinduizm. Miejsca modlitw chrześcijan i biblie są palone, im samym golą głowy, szydzą z nich, biją. Przemocy towarzyszą zabiegi legalizowania antykonwersyjnych ustaw. Autorka wyjaśnia tę gorliwość faktem, że nawracanie dalitów i adiwasi (to ci, którzy są na dole systemu społecznego przechodzą w Indiach przeważnie na chrześcijaństwo) zagraża oficjalnie zabronionemu systemowi kastowemu. W książce mapa Indii, na której zaznaczono stany, które stanowią w tej kwestii miejsca zapalne: - Karnataka, Maharasztra, Andhra Pradesh, Bihar, Uttar Pradesh i te w których wbrew konstytucyjnie zapewnionym prawu do wolności w wyborze religii wprowadzono ustawy antykonwersyjne: - Gudżarat, Radżastan, Madhya Pradesh, Chattisgarh, Orisa, Himachal Pradesh i Arunaćal Pradesh. W książce fragmenty listów osób zabitych za fakt bycia chrześcijaninem, świadectwa (m.in. nawróconego na chrześcijaństwo Narayana Gowdy, dawnego bojownika skrajnie hinduskiej organizacji RSS, prześladowcy chrześcijan),słowa niewidomego Lullu, któremu błąkając w głodzie po dżungli, udało się przeżyć mimo prześladowań chrześcijan podczas powstania sipajów: "W dukh (bólu) i w sukh (radości) Chrystus jest zawsze taki sam. Blisko mnie."