-
Artykuły
Czytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniu
243 -
Artykuły
Podróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturą
11 -
Artykuły
Pisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początek
42 -
Artykuły
Ogromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunę
17
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
Koniec opowiadania - Oliver Sacks nie żyje
Każdy z nas jest opowiadaniem, które nieświadomie piszemy - piszemy naszym postrzeganiem, uczuciami, myślami, działaniem; i, co nie jest bynajmniej błahe, naszymi rozmowami, przekazywaniem innym tego opowiadania. Biologicznie, fizjologicznie nie różnimy się tak bardzo jeden od drugiego. Jako „opowiadanie”, historia - każdy z nas jest wyjątkowy, niepowtarzalny.
Opowiadanie Olivera Sacka dobiegło końca wczoraj rano w Nowym Jorku. Neurolog, wykładowca, pisarz książek popularnonaukowych zmarł w otoczeniu rodziny i przyjaciół, w wieku 82 lat. Sławę przyniosły mu książki zawierające historie jego byłych pacjentów: „Mężczyzna, która pomylił swoją żonę z kapeluszem” czy „Oko umysłu”.
Książka Olivera Sacksa, angielskiego neurologa i psychiatry, z pozoru tylko podejmuje wąsko rozumianą tematykę medyczną związaną z neuropsychologią czy też z neurologią. Neuropsychologia, tak jak kiedyś psychoanaliza, jest pasjonującą dyscypliną naukową nie tylko dlatego, że poszerza naszą wiedzę o psychice człowieka, ale również dlatego a może przede wszystkim że studiowanie tych zagadnień nieodmiennie prowadzi czytelnika do postawienia sobie zasadniczych pytań egzystencjalnych. Tematem tej dziwnej, ale wspaniałej książki jest analiza tego, co się dzieje, kiedy następują jakieś zmiany w mózgu, o których większość z nas nawet nie ma pojęcia... Doktor Sacks pokazuje, jakie lęki drzemią ukryte w naszych umysłach i jak niewiele potrzeba, by się ujawniły. 
W „Muzykofilii” Oliver Sacks bada potęgę muzyki, analizując doświadczenia pacjentów, muzyków i zwykłych ludzi, a znajdą się między nimi: chirurg, który po porażeniu piorunem dostaje obsesji na punkcie muzyki Chopina, osoby z amuzją, dla których symfonia brzmi jak brzęk rondli i pokrywek, oraz człowiek, którego pamięć nie obejmuje więcej niż siedem sekund – chyba że chodzi o muzykę. Doktor Sacks opisuje, jak muzyka potrafi ożywić zastygłych w bezruchu parkinsonistów, pozwala przemówić niemym ludziom po zawale, a także uspokaja i organizuje życie chorych na Alzheimera czy schizofreników. Muzyka potrafi inspirować, porywać na szczyty emocji i rzucać w ich głębie, bywa też czasami najlepszym lekarstwem. Gatunek ludzki jest pod tym względem absolutnie unikalny. W „Muzykofilii” Oliver Sacks tłumaczy, dlaczego. 
Pacjenci z problemami natury neurologicznej - napisał kiedyś Oliver Sacks - to podróżnicy po niezwykłych krainach. Zbiór opowiadań „Antropolog na Marsie” przedstawia portrety siedmiu takich podróżników. Choć zranieni i okaleczeni, potrafią znaleźć w sobie siłę, która zmienia ich tożsamość i życie, a tym samym ułatwia przetrwanie w nowych warunkach. Świata tych ludzi nie da się poznać na szpitalnej sali, więc Sacks zdejmuje biały kitel i towarzyszy swoim pacjentom w ich codziennym życiu. Czuje się - jak sam mówi - jak neuroantropolog, ale przede wszystkim jak lekarz wzywany na domowe wizyty, wizyty na skraj egzystencji. komentarze [16]
Sądząc po liczbie wypowiedzi, Oliver Sacks nie był zbyt popularny wśród polskich czytelników.
Może to się zmieni po jego śmierci, bo pisał naprawdę niesamowicie.
No wlasnie az mnie to zaskakuje, wiadomosc dotarla do mnie niemal przypadkiem, bo jedna jedyna osoba podzielila sie wiadomoscia na fb. A tak...cisza. Szkoda, bo tematyka i jakosc ksiazek niesamowita.
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post
Faktem jest, że mieszkając w Polsce nigdy nie słyszałam o Olivierze Sacks'ie. Poleciła mi go znajoma Angielka. W ogóle mam wrażenie, że literatura popularno-naukowa ma swój polski 'renesans' jeszcze przed sobą :)
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post
Ja z kolei zawdzięczam swoją znajomość Sacksa studiowaniu Psychologii. Na szczęście na wielu przedmiotach był wspominany. Ale poza takimi medycznymi, neurologicznymi, psychologiczno-psychiatrycznymi kręgami to już rzeczywiście chyba gorzej..
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post
Bardzo smutna wiadomość.. Rzadko można czytać tak świetnie napisane książki traktujące o tematyce naukowej, zrozumiałe dla przeciętnego czytelnika, angażujące wszystkie zmysły. Przykro...
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post
Smutna wiadomość :-(. Oliver Sacks poprzez swoje książki w arcyciekawy sposób otwierał czytelnikowi oczy na sprawy, które jakże często są ignorowane.
My czytelnicy dziękujemy za Pana wartościowe książki a pacjenci za nieocenioną pracę.
Smutne. Pan ten popularyzował naukę. Pokazywał, że wcale nie musi być nudna. Poruszał w swoich książkach tematy, które interesowały ludzi, nie mających na co dzień wiele wspólnego z medycyną i pisał w taki sposób, że wcale nie musieli mieć, żeby książki te były dla nich fascynujące. Wielka strata i szkoda, że nie wszystkie książki i nie wszystkie pomysły ujrzą światło...
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej
Olivier Sacks to zapaleniec i prekursor zmiany postawy wobec ludzi, na których tradycyjna neurologia stawiała już krzyżyk jako na 'niepełnosprawnych' czy 'ograniczonych'.
On przywrócił im godność pokazując jednocześnie, w jak tajemniczym i fascynującym świecie żyją te osoby i jak wciąż mało jeszcze wiemy.
RIP
"Mężczyzną, który pomylił żonę z kapeluszem" Oliver Sacks mnie oczarował. To literatura popularno-naukowa o osobistym charakterze i ludzkiej twarzy. Napisałabym, że jego podejście do pacjentów było holistyczne, ale to słowo jest wyprane od nadmiernego użycia.
Czuć było, że kocha to, co robi. Dobrze, że są tacy ludzie.
Mądry, dociekliwy człowiek. Jego książki otwierają głowę. Czytajcie, zwłaszcza jeżeli macie kontakt z chorymi ludźmi.
Smutek
:(
Bardzo zła wiadomość..
Niesamowite książki i wiedza..