Ryzykowny pocałunek

Bardzo mi się podobała.

Bardzo mi się podobała.

Przez rażący brak akcji i przysłowiowe przeciąganie liny do granic cierpliwość , książka znudziła mnie do tego stopnia, że czytałam ją przez tydzień. A kiedy w końcu zaczyna się coś dziać, okazuje się, że to koniec części pierwszej. Nie potrafię zostawić książki w połowie nie dając jej szansy na rehabilitację, więc i tym razem dotrwałam do końca. Sięgnę po drugi tom, ale tylko w postaci audiobooka w wolnej chwili. Więcej fabuły, mniej rozmyślań i rozważań bohaterów i książka byłaby o niebo lepsza.

Przez rażący brak akcji i przysłowiowe przeciąganie liny do granic cierpliwość , książka znudziła mnie do tego stopnia, że czytałam ją przez tydzień. A kiedy w końcu zaczyna się coś dziać, okazuje się, że to koniec części pierwszej. Nie potrafię zostawić książki w połowie nie dając jej szansy na rehabilitację, więc i tym razem dotrwałam do końca. Sięgnę po drugi tom, ale...

Po przeczytaniu dylogii „Science” od Julki czułam, że bardziej muszę się zapoznać z jej twórczością, dlatego bez zawahania sięgnęłam po jej debiut i niestety, ale trochę się zawiodłam. Nie dziwi mnie to, bo w końcu to debiut, a one bywają lepsze i gorsze. Już w tej książce widać i czuć, jak świetne pióro ma Julia Popiel. Mało która osoba autorska potrafi tak świetnie zbudować napięcie między bohaterami. Mimo tego czułam, jakby ta książka była praktycznie o niczym. Jakbym przez cały czas czytała o tym samym. Fabuła opierała się właśnie głównie na tym napięciu między Avą i Carterem. Odniosłam wrażenie, że słabo poznajemy bohaterów. Brakuje mi rozwinięcia życia Cartera czy też rozwinięcia relacji Avy z jej przyjaciółkami, bo pojawiły się na początku, a potem zniknęły. Książka jest też bardzo krótka i widać, że na przestrzeni czasu Julka dopracowała swój warsztat pisarski i widoczna jest spora różnica. Nie odczułam, że relacja Avy i Cartera się jakoś sensownie rozwijała, ale mimo tego, czytając t tę książkę bawiłam się naprawdę dobrze i z chęcią sięgnę po drugą część. Jestem ogromnie ciekawa w jaki sposób autorka poprowadziła relację głównych bohaterów. Nie jest to literatura wysokich lotów zdecydowanie, ale naprawdę polecam, można bardzo miło spędzić przy niej czas.

Po przeczytaniu dylogii „Science” od Julki czułam, że bardziej muszę się zapoznać z jej twórczością, dlatego bez zawahania sięgnęłam po jej debiut i niestety, ale trochę się zawiodłam. Nie dziwi mnie to, bo w końcu to debiut, a one bywają lepsze i gorsze. Już w tej książce widać i czuć, jak świetne pióro ma Julia Popiel. Mało która osoba autorska potrafi tak świetnie...

Lekka, z dużym poczuciem humoru historia dwojga ludzi, którzy próbują oszukać przeznaczenie. Którzy z powodu lęku, strachu i obawą zranienia nie chcą dać sobie szansy na szczęście…
Ale czy na pewno tak się da? 🤔😉

Lekka, z dużym poczuciem humoru historia dwojga ludzi, którzy próbują oszukać przeznaczenie. Którzy z powodu lęku, strachu i obawą zranienia nie chcą dać sobie szansy na szczęście…
Ale czy na pewno tak się da? 🤔😉

Bardzo sympatyczna książka 😎

Bardzo sympatyczna książka 😎

Lekka i przyjemna. Przechichotałam połowę książki 😀

Lekka i przyjemna. Przechichotałam połowę książki 😀

Fajny pomysł i fajni bohaterowie . Ale dla mnie za mało się działo .Czekałam aż się rozkręci a skończyła się pierwsza część . Daję szansę i przeczytam, dalsze losy bohaterów w 2 części

Fajny pomysł i fajni bohaterowie . Ale dla mnie za mało się działo .Czekałam aż się rozkręci a skończyła się pierwsza część . Daję szansę i przeczytam, dalsze losy bohaterów w 2 części

Recenzja obu części: „Ryzykowny pocałunek” i „Zaborczy pocałunek” – Julia Popiel

W styczniu moją ulubioną książką było „The Science of Temptation”, bo choć czytałam wiele ciekawych pozycji, to właśnie ta zawładnęła moim umysłem i najbardziej zapadła mi w pamięć. Dlatego w oczekiwaniu na kolejną część zabrałam się za inne książki autorstwa Julii Popiel – na pierwszy rzut padła seria „Niedostępny prawnik”.

Autorka w tej serii również buduje naprawdę ciekawy i wielopoziomowy portret psychologiczny postaci oraz tworzy angażującą fabułę. Bohaterowie serii „Niedostępny prawnik” są bardzo dobrze wykreowani i od razu ich polubiłam. Choć w drugiej części Carter przez swoje zachowanie trochę traci w moich oczach. Pomimo tego jak się poznali, relacja między Avą i Carterem rozwija się bardzo powoli i nie od razu stają się parą, jednak od samego początku między nimi iskrzy.

Sama fabuła skupia się nie tylko na rozwijającym się uczuciu między bohaterami, ale też pokazuje inne aspekty ich życia. Dowiadujemy się trochę o pracy Cartera, a w szczególności o jednej sprawie, która bardzo go dotyka (oraz oczywiście sprawa Avy też odgrywa ważną rolę) oraz o projekcie Avy związanym z kobietami chorymi na raka piersi.

Pierwsza część była moim zdaniem lepsza niż druga, ponieważ tak jak napisałam, nie spodobało mi się zachowanie Cartera. Jednak to właśnie w drugiej części działo się więcej. W pierwszej części Ava z Carterem krążą wokół siebie i swoich uczuć, przez co buduje się między nimi napięcie. Z kolei w drugiej części rozwijają swoją relację i lepiej ich poznajemy.

Dylogia Niedostępny prawnik podobało mi się, ale nie podbiła "The Scienece of Temptation", bo ta książka należy do moich faworytów i teraz mam wysoko postawioną poprzeczkę 😉. Jednak ogólnie tę serię oceniam bardzo pozytywnie. Znalazłam nową ulubioną autorkę i z chęcią sięgnę po wszystkie książki, jakie wyjdą spod jej pióra ❤️.

Recenzja obu części: „Ryzykowny pocałunek” i „Zaborczy pocałunek” – Julia Popiel

W styczniu moją ulubioną książką było „The Science of Temptation”, bo choć czytałam wiele ciekawych pozycji, to właśnie ta zawładnęła moim umysłem i najbardziej zapadła mi w pamięć. Dlatego w oczekiwaniu na kolejną część zabrałam się za inne książki autorstwa Julii Popiel – na pierwszy rzut...

Daję szansę drugiemu tomowi, ponieważ ten nie był w żaden sposób porywający. Owszem, książkę czyta się przyjemnie, pod względem językowym jest na plus. Jednak co właściwie się w tej części wydarzyło? Bardzo dużo zbędnych opisów, rozwlekania pewnych momentów, a za mało akcji.

Daję szansę drugiemu tomowi, ponieważ ten nie był w żaden sposób porywający. Owszem, książkę czyta się przyjemnie, pod względem językowym jest na plus. Jednak co właściwie się w tej części wydarzyło? Bardzo dużo zbędnych opisów, rozwlekania pewnych momentów, a za mało akcji.

Do pisania albo się ma dar albo nie. A Julka go ma, oj ma!
Przed "Ryzykownym pocałunkiem" zaczęłam inną książkę polskiej autorki (polonistki!) i ledwo przebrnęłam przez kilka pierwszych rozdziałów, a tą pochłonęłam w jeden wieczór, a jest to debiut.
Przez książkę się płynie, wszystko jest spójne, bohaterzy super wykreowani, czuć chemię między nimi. Świetna stylistycznie, nie ma durnych powtórzeń i wywodów.
To jest moja druga książka autorki i już wiem, że od Julii będę brać wszystko w ciemno.

Do pisania albo się ma dar albo nie. A Julka go ma, oj ma!
Przed "Ryzykownym pocałunkiem" zaczęłam inną książkę polskiej autorki (polonistki!) i ledwo przebrnęłam przez kilka pierwszych rozdziałów, a tą pochłonęłam w jeden wieczór, a jest to debiut.
Przez książkę się płynie, wszystko jest spójne, bohaterzy super wykreowani, czuć chemię między nimi. Świetna stylistycznie,...