Dziecko z Auschwitz

Książek inspirowanych wydarzeniami w Auschwitz jest na rynku wiele. Autorzy co i raz posługują się tym motywem, a i czytelnicy chcą pamiętać o tych niewyobrażalnych wydarzeniach, jednocześnie szukając w losach bohaterów nadziei, determinacji, a w konsekwencji doceniając to, co mają.
Powieść skupiająca się na historii kobiety, którą los wystawił na ogromną próbę i która dzięki swemu hartowi ducha przeżyła piekło na ziemi. Przeżyła i sprowadziła na świat nowe życie, które nie powinno mieć żadnych szans. Szans, które otrzymali nieliczni. A jednak, na przekór wszystkiemu - przetrwało. I pozostawiło świadectwo losów swojej rodziny.
Historia z jednej strony o nienawiści do drugiego człowieka, z drugiej o bezwarunkowej miłości, pasji i determinacji, opowiedziana na dwóch płaszczyznach czasowych, w przepiękny i wzruszający sposób.
Miłośnikom tego rodzaju literatury na pewno przypadnie do gustu.

Książek inspirowanych wydarzeniami w Auschwitz jest na rynku wiele. Autorzy co i raz posługują się tym motywem, a i czytelnicy chcą pamiętać o tych niewyobrażalnych wydarzeniach, jednocześnie szukając w losach bohaterów nadziei, determinacji, a w konsekwencji doceniając to, co mają.
Powieść skupiająca się na historii kobiety, którą los wystawił na ogromną próbę i która...

Brakuje już chyba rzeczowników którymi można by było zatytułować książkę dodając następnie z Auschwitz. Tatuażysta, bibliotekarka, położna, anioł... Nie ma lepszych pomysłów? W tej pozycji tak naprawdę nie ma nic o dziecku. A tytuł chyba ma być kolejnym komercyjnym zagraniem dla kasy. Według mnie nic nie wnosi.
Książka niby inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Nie powala ani nie zachwyca. Tytułowe dziecko pojawia się dopiero na samym końcu. Całość jest o kobiecie, która już w obozie zachodzi w ciąże i rodzi w obozowych warunkach. Dziwi mnie zawsze to jak łatwo się ludzie poświęcają dla innych. W obecnych czasach jak wszystkim jest dobrze nikt nie robi niczego bezinteresownie. Nawet miłe słowa ludzie wypowiadają aby sobie sprawić przyjemność, by być lubianymi a nie dla kogoś.
W czasach bólu i tragedii niby przychodzi to tak łatwo?

Brakuje już chyba rzeczowników którymi można by było zatytułować książkę dodając następnie z Auschwitz. Tatuażysta, bibliotekarka, położna, anioł... Nie ma lepszych pomysłów? W tej pozycji tak naprawdę nie ma nic o dziecku. A tytuł chyba ma być kolejnym komercyjnym zagraniem dla kasy. Według mnie nic nie wnosi.
Książka niby inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Nie powala...

Poruszająca opowieść o przetrwaniu, która dowodzi, że życie i śmierć zależą od przypadku, a szczęście można odnaleźć nawet w najstraszliwszych czasach.
Nadzieja. Słowo, którym witała Auschwitz...
Nadzieja. Słowo, które szeptała do męża i dziecka...
Nadzieja. Słowo, które krzyczały do niej mury obozu...
Nadzieja. Słowo, z którym opuszczała piekło...
Nadzieja, nadzieja, nadzieja...
Wspaniała historia. Napisana jest w bardzo interesujący sposób: wydarzenia z przeszłości przeplatają się z teraźniejszością.

Poruszająca opowieść o przetrwaniu, która dowodzi, że życie i śmierć zależą od przypadku, a szczęście można odnaleźć nawet w najstraszliwszych czasach.
Nadzieja. Słowo, którym witała Auschwitz...
Nadzieja. Słowo, które szeptała do męża i dziecka...
Nadzieja. Słowo, które krzyczały do niej mury obozu...
Nadzieja. Słowo, z którym opuszczała piekło...
Nadzieja, nadzieja,...

Piękna opowieść o kobiecej przyjaźni. To nie historia psiapsiółek biegających razem na zakupy, podryw, zabawy... Taka Przyjaźń jest skałą, darem, życiem.
Miłość-bezgraniczna, warta każdego poświęcenia. To nie zauroczenie kończące się wkrótce rozstaniem lub rozwodem.
Radość życia-godna zazdrości umiejętność, biorąc pod uwagę okoliczności.
Wiele już napisano książek o życiu w niemieckich obozach śmierci. Ta jest naprawdę godna przeczytania i zaadoptowania wielu cennych cech charakteru Evy. Warto, bo czynią Człowieka naprawdę ludzkim.

Piękna opowieść o kobiecej przyjaźni. To nie historia psiapsiółek biegających razem na zakupy, podryw, zabawy... Taka Przyjaźń jest skałą, darem, życiem.
Miłość-bezgraniczna, warta każdego poświęcenia. To nie zauroczenie kończące się wkrótce rozstaniem lub rozwodem.
Radość życia-godna zazdrości umiejętność, biorąc pod uwagę okoliczności.
Wiele już napisano książek o życiu...

książka opisująca historię trzech kobiet Evy, Helgi i Sofie, które trafiły do fabryki śmierci w Auschwitz. Miejsca, w którym kubek lub miska mogą wyznaczać granice między życiem a śmiercią. Masz kubek? Dostajesz minimalne racje żywnościowe, nie masz kubka? Więc nie masz po co stać w kolejce.

Eva poszukuje męża Michała, który wcześniejszym transportem trafił do obozu.
Sofie urodziła chłopca Tomasa i przed wyjazdem zostawiła go kuzynce, która później również trafiła do Auschwitz. Teraz stara się odnaleźć kobietę i dowiedzieć się co stało się z jej dzieckiem.
Helga, która już straciła dzieci i męża i nie widzi sensu żyć.
Z biegiem czasu połączyła ich przyjaźń, a co było dalej? Tego musie dowiedzieć się sami 😉

BO NAWET W TYCH STRASZNYCH OKOLICZNOŚCIACH MIŁOŚĆ MOŻE ZWYCIĘŻYĆ.

książka opisująca historię trzech kobiet Evy, Helgi i Sofie, które trafiły do fabryki śmierci w Auschwitz. Miejsca, w którym kubek lub miska mogą wyznaczać granice między życiem a śmiercią. Masz kubek? Dostajesz minimalne racje żywnościowe, nie masz kubka? Więc nie masz po co stać w kolejce.

Eva poszukuje męża Michała, który wcześniejszym transportem trafił do obozu.
Sofie...

II wojna światowa oraz życie w obozie koncentracyjnym, pokazane z perspektywy obywateli Czech, to dla mnie coś nowego. Eva wychowała się w Pradze. To stamtąd, wraz z całą swoją rodziną, trafiła do obozu w Terezinie, do którego zesłano nieprawdopodobne ilości Żydów z całego kraju. Z czasem zaczęto ich jednak wywozić na wschód. Nikt tak naprawdę nie wiedział, co to oznacza. Kiedy ukochany mąż Evy, Michal, został wyznaczony do transportu, kobieta nie była w stanie wytrzymać rozstania. Z własnej woli dołączyła więc do ludzi, których bydlęce wagony, w potwornych warunkach, miały przewieźć do Auschwitz-Birkenau. Przyświecała jej nadzieja, że odnajdzie tam męża i razem, podtrzymywani wzajemną miłością, dadzą radę przeżyć ten okrutny czas.

Życie szybko jednak zweryfkowało jej marzenia. Zamiast spotkania z mężem, w nowym miejscu czekały na nią głód, zimno i odczłowieczenie. Przy życiu trzymała ją przyjaźń z Sophie oraz wzajemne wsparcie, jakie okazywały sobie wraz z kilkoma innymi współwięźniarkami. Mimo czającej się w każdym zakamarku śmierci, Eva wciąż wierzyła, że przeżyje, wyjdzie z tego piekła i wróci do normalnego życia. Sophie przy życiu utrzymywała nadzieja, że kiedyś odnajdzie synka, którego w dniu trafienia do transportu brutalnie jej odebrano. 

"Dziecko z Auschwitz" to poruszająca opowieść o sile nadziei i miłości. Młode kobiety zostały rzucone w warunki, w których ich ciała po prostu nie miały prawa przetrwać. Odebrano im najpiękniejsze lata życia, bliskich, wolność i godność. Mimo to nie przestały wierzyć i nie utraciły nadziei. To właśnie nadzieja, na różne sposoby pojmowana,  jest główną bohaterką tej opowieści. Momentami realia obozowe wydają się nieco podkoloryzowane. Na plus jest jednak fakt, że historia nie urywa się po zamknięciu obozu śmierci, lecz możemy towarzyszyć bohaterom, tym, którzy znaleźli się wśród niewielkiej garstki ocalałych, w trudach życia po zakończeniu wojny.

Książka porusza do granic, uświadamia, jak wielkie mamy szczęście, że żyjemy w czasach i miejscu wolności. Jednocześnie uświadamia, jak cienka granica dzieli nas od nieszczęścia. Każdy dzień może przynieść diametralne zmiany, dlatego trzeba kochać, doceniać, sięgać po marzenia i doceniać małe szczęścia, których doświadczamy każdego dnia. 

II wojna światowa oraz życie w obozie koncentracyjnym, pokazane z perspektywy obywateli Czech, to dla mnie coś nowego. Eva wychowała się w Pradze. To stamtąd, wraz z całą swoją rodziną, trafiła do obozu w Terezinie, do którego zesłano nieprawdopodobne ilości Żydów z całego kraju. Z czasem zaczęto ich jednak wywozić na wschód. Nikt tak naprawdę nie wiedział, co to oznacza....

Jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki. Co prawda tematyka o obozach jest trudna, smutna, nie każdy pewnie czyta tego typu historie. Ale ta książka jest pięknie napisana. Dobrze, że poznajemy takie historie mimo całego tak trudnego miejsca i czasu, przez który musiało przejść tyłu niewinnych ludzi.

Jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki. Co prawda tematyka o obozach jest trudna, smutna, nie każdy pewnie czyta tego typu historie. Ale ta książka jest pięknie napisana. Dobrze, że poznajemy takie historie mimo całego tak trudnego miejsca i czasu, przez który musiało przejść tyłu niewinnych ludzi.

Jestem bardzo wyczulona na punkcie literatury osadzonej w realiach obozowych, a zwłaszcza w Auschwitz. Uważam, że odwaga przy porywaniu się na fabularyzowanie wydarzeń z obozu graniczy wręcz z szaleństwem. Być może jednak tym szaleństwie jest metoda, by przybliżyć ludziom horror, który rozgrywał się za bramą ze słynnym napisem "Arbeit macht frei"?
.
Do mnie o wiele bardziej przemawia realizm w stylu "Medalionów" Zofii Nałkowskiej, jednakże być może kiedyś doczekam się powieści fabularnej, osadzona w realiach obozowych, która przekona mnie swoim warsztatem historycznym? Zamiast "inspiracji prawdziwymi wydarzeniami" lepiej po prostu przekazywać czytelnikom prawdę.

Jestem bardzo wyczulona na punkcie literatury osadzonej w realiach obozowych, a zwłaszcza w Auschwitz. Uważam, że odwaga przy porywaniu się na fabularyzowanie wydarzeń z obozu graniczy wręcz z szaleństwem. Być może jednak tym szaleństwie jest metoda, by przybliżyć ludziom horror, który rozgrywał się za bramą ze słynnym napisem "Arbeit macht frei"?
.
Do mnie o wiele bardziej...

Takiej literatury nigdy dość - była to książka biblioteczna, wypożyczona z ulubionej Publicznej za rogiem. W swoim księgozbiorze zaś mam wiele pozycji z tej kategorii. Ponoć jedenaste przykazanie brzmi: "Nie zapominaj". I pamiętam lekcje języka polskiego w IV klasie LO - tuż przed maturą - w nawiązaniu do tego dzieła - słowa genialnej polonistki: "Czy po Oświęcimiu może istnieć poezja?" . Książkę dawkowałem sobie powoli, ale przeczytałem z drugiej strony bardzo szybko. Wprawdzie blog "Imperium Lektur 2" jest zawieszony do odwołania, jednak postanowiłem krótkie opinie na LC publikować. Co do książki: rzetelna, wstrząsająca, poruszająca, realistyczna. I takich opowieści jest wiele. Trochę prywaty: II Wojna Światowa doświadczyła mą rodzinę: siostra Św. P. Babci ze strony mej Mamy była więźniarką w Dachau przez 4 lata. Św. P. Ojciec mej Mamy -4 lata na robotach przymusowych w Sudetach Niemieckich, które to zaważyły na jego zdrowiu. Powyższą zaś książkę należy czytać - i polecać .

Takiej literatury nigdy dość - była to książka biblioteczna, wypożyczona z ulubionej Publicznej za rogiem. W swoim księgozbiorze zaś mam wiele pozycji z tej kategorii. Ponoć jedenaste przykazanie brzmi: "Nie zapominaj". I pamiętam lekcje języka polskiego w IV klasie LO - tuż przed maturą - w nawiązaniu do tego dzieła - słowa genialnej polonistki: "Czy po Oświęcimiu może...

Książka pochłonęła mnie w ten sobotni dzień. Pięknie
opisana przyjaźń, wola życia i wiara w marzenia. To trudne tematy ale tym razem mnie porwały. Polecam.

Książka pochłonęła mnie w ten sobotni dzień. Pięknie
opisana przyjaźń, wola życia i wiara w marzenia. To trudne tematy ale tym razem mnie porwały. Polecam.