Zdążyć z miłością

Przepiękna historia pełna zwrotów akcji. Tym razem uwaga skupia się wokół Olgi, którą bliżej poznając polubiłam. Dużo się dzieje, nawet pojawiło się wiele niespodzianek. Tytuł w pełni oddaje tematykę powieści, ostatniej części trylogii.

Przepiękna historia pełna zwrotów akcji. Tym razem uwaga skupia się wokół Olgi, którą bliżej poznając polubiłam. Dużo się dzieje, nawet pojawiło się wiele niespodzianek. Tytuł w pełni oddaje tematykę powieści, ostatniej części trylogii.

Tom trzeci poświęcony jest Oldze Becker i bez paczki chusteczek do niego nie podchodź.
Początek ciekawy, bo zaczyna się od niecodziennego spotkania z wygadaną dziewczynką. Później jest kilka błędów np. szewc najpierw jest na ul. Szewskiej, a stronę dalej już na Garncarskiej, później mamy pomyłkę z czyimś imieniem - Ania ma przyjść, czy też czymś się zająć, a przecież wiemy, że Ania od lat jest martwa. No i od kiedy guzy niezłośliwe traktuje się chemią, która wyniszcza cały organizm? A przecież z poprzedniego tomu wiemy, że Olga już niemal żegnała się z życiem.

Akcja dzieje się dość szybko, bo autorka często przeskakuje w czasie. Ponownie, jak w tomie pierwszym, mamy ciekawe postacie (np. niezwykły jest Kamil),no i tak jak w tomie drugim pojawia się para homoseksualna, tym razem już na początku książki. Najpierw mi to przeszkadzało, bo pomyślałam, że autorka nadal ulega modzie, ale okazało się, że ta para pojawiła się tutaj nie przez modę, lecz w pewnym konkretnym celu m.in. zderzenia światopoglądów.

Im więcej przerzucałam kartek, tym bardziej historia była wciągająca i już wiedziałam, że pomimo początkowych potknięć wystawię aż 7 gwiazdek. Niestety, amerykańska akcja jakoś do mnie nie przemówiła, ale najgorsze były późniejsze grafomańskie przemowy i rozmowy - strasznie jakieś wydumane i napuszone (najsłabszy fragment to ten z Olgą i jej matką). List Kamila był niezły, a jego natychmiastowa interpretacja jakaś... hmm... dziwna?

Zdecydowanie nie mogę o tej książce napisać, że jest przeciętna, bo jest miejscami naprawdę świetnie napisana, a do tego niektóre wydarzenia są dość zaskakujące. Niestety, ale m.in. za grafomańskie zapędy autorki jestem zmuszona odjąć jedną gwiazdkę z oceny.

Tom trzeci poświęcony jest Oldze Becker i bez paczki chusteczek do niego nie podchodź.
Początek ciekawy, bo zaczyna się od niecodziennego spotkania z wygadaną dziewczynką. Później jest kilka błędów np. szewc najpierw jest na ul. Szewskiej, a stronę dalej już na Garncarskiej, później mamy pomyłkę z czyimś imieniem - Ania ma przyjść, czy też czymś się zająć, a przecież wiemy,...

Książka jest ciekawa, podczas czytania można sie domyślać co będzie dalej , jak się zakończy . Jednie co mi brakuje to ze książkę sie szybko czyta , dużo sie dzieje . Podoba mi sie zwrot akcji gdy okazało sie o chorobie Kamila .Polecam książkę dla osób co lubią romansidła z odrobiną smutku

Książka jest ciekawa, podczas czytania można sie domyślać co będzie dalej , jak się zakończy . Jednie co mi brakuje to ze książkę sie szybko czyta , dużo sie dzieje . Podoba mi sie zwrot akcji gdy okazało sie o chorobie Kamila .Polecam książkę dla osób co lubią romansidła z odrobiną smutku

Część trzecia cyklu przedstawia innych, niż się spodziewałam, bohaterów.
Powieść uczy pokory wobec życia, wiary?, uświadamia, na ile czynników nie mamy wpływu.

Część trzecia cyklu przedstawia innych, niż się spodziewałam, bohaterów.
Powieść uczy pokory wobec życia, wiary?, uświadamia, na ile czynników nie mamy wpływu.

Najważniejsze to być dobrym człowiekiem.

Tylko głupiec nie odczuwa strachu.

Miłość ma tyle twarzy, ilu ludzi ją czuje. A każda z nich jest na swój sposób piękna.

Złość jest lepsza od smutku. Przynajmniej niesie jakąś energię.

Śmiech to śmiech, nawet ten pusty czy szyderczy przedłuża życie.

Czas wcale nie liczy ran, a jedynie zmniejsza naszą wrażliwość. Działa jak filtr. Dzień za dniem kładzie delikatną mgiełkę, która coraz grubiej przykrywa wspomnienia, ale pod tymi wszystkimi warstwami rany dalej krwawią. I bolą.
Wystarczy dać człowiekowi dużo czasu, a do wszystkiego przywyknie.

Intencje naszych poczynań i ich efekty nie zawsze idą w parze. Często rozjeżdżają się w dwie różne strony.

Przeszłości nie można zmienić, ale możemy zmienić sposób jej postrzegania. To od nas zależy, co przechowamy w pamięci, a czego pozbędziemy się bez żalu.

Najważniejsze to być dobrym człowiekiem.

Tylko głupiec nie odczuwa strachu.

Miłość ma tyle twarzy, ilu ludzi ją czuje. A każda z nich jest na swój sposób piękna.

Złość jest lepsza od smutku. Przynajmniej niesie jakąś energię.

Śmiech to śmiech, nawet ten pusty czy szyderczy przedłuża życie.

Czas wcale nie liczy ran, a jedynie zmniejsza naszą wrażliwość. Działa jak...

Piękna opowieść o miłości, drugiej szansie i życiowej prawdzie o tym, że zawsze czeka na nas coś dobrego. Może trochę naciągana, ale nie niemożliwa.
Dialogi przemyślane i pasujące do wieku, charakteru i wykształcenia bohaterów.
Podobało mi się.

Piękna opowieść o miłości, drugiej szansie i życiowej prawdzie o tym, że zawsze czeka na nas coś dobrego. Może trochę naciągana, ale nie niemożliwa.
Dialogi przemyślane i pasujące do wieku, charakteru i wykształcenia bohaterów.
Podobało mi się.

Trzecia część książki Konkurs na żonę. i chyba najbardziej tkliwa,emocjonalna. Do połowy czytało się super, ale potem już ciężko. Emocje i wzruszenie brały górę. Jednak książka porusza ciekawe tematy, zwłaszcza temat wiary i Boga, dlatego warto sięgną po tą książkę. Polecam!

Trzecia część książki Konkurs na żonę. i chyba najbardziej tkliwa,emocjonalna. Do połowy czytało się super, ale potem już ciężko. Emocje i wzruszenie brały górę. Jednak książka porusza ciekawe tematy, zwłaszcza temat wiary i Boga, dlatego warto sięgną po tą książkę. Polecam!

Trzecia część z serii "Konkurs na żonę" jest dosyć luźno powiązana z poprzednimi książkami. Choć postać Hugo Hajdukiewicza i jego zona Łucja przewijają się w powieści, to bohaterką jest Olga Becker.
Kobieta jest właścicielką firmy, która zajmuje się badaniami laboratoryjnymi i generalnie nie narzeka na brak środków do życia. Ale żeby nie było tak różowo, to właśnie zakończyła leczenie, po którym odebrano jej szansę na bycie matką.
W życiu Olgi pojawia się trochę przypadkiem Kamil Polak, wdowiec z dwójką dzieci. Mężczyzna niedawno stracił żonę, a dodatkowo jego córka Faustyna jest w okresie remisji nowotworu. Różni ich wszystko od statusu społecznego po wiarę. Czy mają szansę stworzyć związek?
Powieść ta niesie ze sobą spora dawkę emocji. Początkowe zabawne sytuacje szybko zamieniają się w smutek, a momentami w rozpacz. Olga musi zmierzyć się z trudnymi decyzjami od których zależy życie nie tylko jej, ale i dzieci. Jest to szczególnie trudne, bo przecież nie wiąże ich pokrewieństwo.
Interesujący jest także wątek dotyczący pobytu matki Olgi w ośrodku leczenia psychiatrycznego. Tu także widzimy jak sytuacje sprzed lat odbijają się piętnem na współczesności.
Trochę szkoda, że autorka pod koniec powieści pozwoliła czytelnikowi domyślić się końcowego rozwiązania, ale jednocześnie pozwala się wzruszać w trakcie i skłaniać do przemyśleń nad kruchością życia i nad przemijaniem.

Trzecia część z serii "Konkurs na żonę" jest dosyć luźno powiązana z poprzednimi książkami. Choć postać Hugo Hajdukiewicza i jego zona Łucja przewijają się w powieści, to bohaterką jest Olga Becker.
Kobieta jest właścicielką firmy, która zajmuje się badaniami laboratoryjnymi i generalnie nie narzeka na brak środków do życia. Ale żeby nie było tak różowo, to właśnie...

Mam mieszane uczucia. Czytało się ok. Ale zakończenie mam wrażenie ,że na siłę. Czuję taki niesmak.

Mam mieszane uczucia. Czytało się ok. Ale zakończenie mam wrażenie ,że na siłę. Czuję taki niesmak.

To już nie była bajeczka, jakie często wychodzą spod pióra autorki. To dość trudna książka, skłania do refleksji i wywołuje sporo emocji.

To już nie była bajeczka, jakie często wychodzą spod pióra autorki. To dość trudna książka, skłania do refleksji i wywołuje sporo emocji.