Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Andrzej Pisowicz
12
8,2/10
Urodzony: 02.11.1940
prof. dr hab. Andrzej Pisowicz - polski iranista i armenista.
Przyszedł na świat w Małopolsce, w czasie II wojny światowej.
Absolwent UJ (iranistyka) oraz Uniwersytetu Erywańskiego (Երևանի Պետական Համալսարան) - filologia ormiańska.
Wieloletni pracownik naukowy Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Pracował także w Ossolineum i Biurze Urządzeń Techniki Jądrowej, zaś w latach 1994-1995 był radcą ambasady RP w stolicy Iranu, Teheranie.
Członek Collegium Invisibile.
Stały współpracownik czasopisma Ormian polskich "Awedis".
Wybrane publikacje książkowe: "Le développement du consonantisme arménien" (Zakład Narodowy im. Ossolińskich / PWN, 1976),"Czy stopień pokrewieństwa językowego można wyrazić liczbami opierając się na badaniach tekstów. Uwagi na temat nowej metody statystycznej prof. Witolda Mańczaka" (Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988),"Gramatyka Ormiańska" (Księgarnia Akademicka w Krakowie, 2001),"Gramatyka kurdyjska "sorani". Wariant używany w Erbilu" (z F. Muzaffarem-Muhammadem i A. Bartczakiem, Księgarnia Akademicka w Krakowie, 2012).http://nauka-polska.pl/dhtml/raporty/ludzieNauki?rtype=opis&objectId=59711&lang=pl
Przyszedł na świat w Małopolsce, w czasie II wojny światowej.
Absolwent UJ (iranistyka) oraz Uniwersytetu Erywańskiego (Երևանի Պետական Համալսարան) - filologia ormiańska.
Wieloletni pracownik naukowy Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Pracował także w Ossolineum i Biurze Urządzeń Techniki Jądrowej, zaś w latach 1994-1995 był radcą ambasady RP w stolicy Iranu, Teheranie.
Członek Collegium Invisibile.
Stały współpracownik czasopisma Ormian polskich "Awedis".
Wybrane publikacje książkowe: "Le développement du consonantisme arménien" (Zakład Narodowy im. Ossolińskich / PWN, 1976),"Czy stopień pokrewieństwa językowego można wyrazić liczbami opierając się na badaniach tekstów. Uwagi na temat nowej metody statystycznej prof. Witolda Mańczaka" (Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988),"Gramatyka Ormiańska" (Księgarnia Akademicka w Krakowie, 2001),"Gramatyka kurdyjska "sorani". Wariant używany w Erbilu" (z F. Muzaffarem-Muhammadem i A. Bartczakiem, Księgarnia Akademicka w Krakowie, 2012).http://nauka-polska.pl/dhtml/raporty/ludzieNauki?rtype=opis&objectId=59711&lang=pl
8,2/10średnia ocena książek autora
83 przeczytało książki autora
158 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Nartyjskie opowieści potomków Sarmatów z Osetii
Andrzej Pisowicz, Kinga Paraskiewicz
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
2023
Historia Armenii w trzech księgach
Andrzej Pisowicz, Chorenacy Mowses
0,0 z ocen
2 czytelników 0 opinii
2021
Essays in the History of Languages and Linguistics. Dedicated to Marek Stachowski on the Occasion of his 60th Birthday
0,0 z ocen
4 czytelników 0 opinii
2017
Krakowskie Pismo Kresowe. Rocznik 8 (2016). Ormianie
Renata Król-Mazur, Andrzej Pisowicz
0,0 z ocen
3 czytelników 0 opinii
2016
Lehahayer. Czasopismo poświęcone dziejom Ormian polskich. Vol. 3 (2015)
Krzysztof Stopka, Andrzej Pisowicz
0,0 z ocen
2 czytelników 0 opinii
2015
Gramatyka kurdyjska Sorani. Wariant używany w Erbilu
Andrzej Bartczak, Andrzej Pisowicz
0,0 z ocen
2 czytelników 0 opinii
2013
Mały słownik ormiańsko-polski, polsko-ormiański (wydanie rozszerzone)
Andrzej Pisowicz, Szuszanik Sedojan
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
2012
Języki indoeuropejskie. Tom 1
Ignacy R. Danka, Andrzej Pisowicz
8,0 z 1 ocen
3 czytelników 1 opinia
1986
Origins of the New and Middle Persian Phonological Systems
Andrzej Pisowicz
8,0 z 1 ocen
2 czytelników 1 opinia
1985
Najnowsze opinie o książkach autora
Na końcu języka Andrzej Pisowicz
7,4
"Na końcu języka" to bardzo udany wywiad z wybitnym polskim orientalistą, emerytowanym profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego Andrzejem Pisowiczem. Dobrze przygotowani rozmówcy pytają go o różne sprawy związane z jego życiem, badaniami i podróżami do krajów Bliskiego Wschodu i Kaukazu. Profesor Pisowicz zajmował się głównie językami irańskimi oraz ormiańskim, wiele czasu spędził w Iranie i Armenii, toteż ma wiele ciekawych obserwacji dotyczących życia w tych krajach, ich kultury i różnic między nimi a Polską. Wspomnienia z czasów studiów erywańskich są chyba szczególnie symptomatyczne, a najbardziej zapadła mi w pamięć historia nocnego usunięcia pomnika Stalina, gdy to w całym mieście wyłączono światło dla dokonania tego charakteryzującego odwilż politycznego gestu.
Nade wszystko jednak ta książka jest o językach świata. Już to w ujęciu bardziej ogólnym, już to bardzo konkretnym. Pisowicz opowiada zatem o rodzeniu się i umieraniu, a nawet o wskrzeszaniu języków. Porusza temat pokrewieństwa między grupami językowymi, przedstawia choćby przyczyny wagi języka ormiańskiego dla badań iranistycznych, czy związki polszczyzny z językami orientalnymi. Opowiada również o różnych etymologiach, czasem bardzo zaskakujących i nieoczywistych. Książkę kończą rozważania na temat Kurdystanu i języka kurdyjskiego, którego gramatykę (http://lubimyczytac.pl/ksiazka/4804029/gramatyka-kurdyjska-sorani-wariant-uzywany-w-erbilu) opublikował jakiś czas temu. Należy pochwalić nie tylko głównego bohatera książki, ale też jego rozmówców, którzy zadają sensowne pytania i rozsądnie prowadzą narrację.
Tomasz Babnis
Krasnogruda, no.13/2001 Krzysztof Rutkowski
7,7
Dzięki temu rocznikowi, usłyszałem chyba pierwszy raz o litewskim pisarzu i poecie Borucie.Nazwisko bardzo mi bliskie.Wiersze Kazysa Boruty przetłumaczył na język polski Czesław Miłosz,który cenił starszego kolegę.Początkowy fragment wiersza "Kobieta z bałtyckiego brzegu": Ty jesteś jak Dźwina,/ty jesteś jak bałtycki brzeg,/gdzie sosna smolista rudy pień wygina/i dzwoni w chmurach wichury jęk.