Gloria

Idealna książka na dobranoc dla dorosłych czytelnikòw. Wciągająca, mroczna historia zabierająca nas w mroczny klimat opowieści o islandzkiej czarownicy.

Idealna książka na dobranoc dla dorosłych czytelnikòw. Wciągająca, mroczna historia zabierająca nas w mroczny klimat opowieści o islandzkiej czarownicy.

"Ona ma złą aurę, pani Marta. Jakby wisiała nad nią ciemna, burzowa chmura. Moja babcia mówi, że osoby o tak jasnoniebiesie oczach nie być dobry. One należeć do innego świata."

Baju baju, opowiem ci bajeczkę święty Mikołaju... Pitu pitu... Ponownie tylko literki...

To bardziej taka mini powieść. Nie jestem niestety pod jej wrażeniem, najbardziej przez wzgląd na narrację, która była dla mnie jakaś taka pospieszna i slasherowata, jakaś taka bez duszy, czego nie lubię. Dużo literek, informacji i treści, ale bez głębi.

Nie zawsze to, co się zapowiada dobrze, dobrze wychodzi. Klepaninka...

Miało być mrocznie - nie było.

Miało być legendarnie - nie było.

Miało być świątecznie - nie było.

Fani Mastertona i tak na pewno przeczytają.

"Ona ma złą aurę, pani Marta. Jakby wisiała nad nią ciemna, burzowa chmura. Moja babcia mówi, że osoby o tak jasnoniebiesie oczach nie być dobry. One należeć do innego świata."

Baju baju, opowiem ci bajeczkę święty Mikołaju... Pitu pitu... Ponownie tylko literki...

To bardziej taka mini powieść. Nie jestem niestety pod jej wrażeniem, najbardziej przez wzgląd na narrację,...

Niestety, nie podzielam zachwytów nad tą książką. Dla mnie to bardzo przewidywalna bajeczka o islandzkiej czarownicy, a nie horror.

Niestety, nie podzielam zachwytów nad tą książką. Dla mnie to bardzo przewidywalna bajeczka o islandzkiej czarownicy, a nie horror.

Bardzo mi się podobało

Bardzo mi się podobało

Pewnego grudniowego poranka w domu dziecka zjawia się tajemniczy gość. Nowa opiekunka, która dotarła tam aż z Islandii.
Gloria zostaje przyjęta z otwartymi ramionami przez wychowanków domu dla sierot, spełnia ich zachcianki, okazuje troskę niczym bliski członek ich rodziny.
Jednakże przybycie nieznajomej ciągnie ze sobą szereg dziwnych zdarzeń, które przynajmniej z początku traktowane są jako nieprzyjemne przypadkowe sytuacje.
Opiekunka z dnia na dzień coraz bardziej wkrada się w łaski dzieci, jak i wychowawców ośrodka. Do momentu, gdy zaczyna zacierać się granica między jawą, a snem.
Wszystkie owe niefortunne zdarzenia mają miejsce tuż przed Bożym Narodzeniem, a sama Gloria zaczyna coraz pewnej czuć się w nowym miejscu.
Czytając książkę odczuwamy zaciekawienie całą fabułą, jak i wykreowanymi postaciami, które w sposób przekonujący odgrywają swoje role w powieści.
Gloria z początku wrażliwa, kochająca, dostrzegająca potrzeby innych kobieta, staje się pewną siebie, manifestującą pogardę wobec innych osobą.
Książkę czytałam z zainteresowaniem, jednakże muszę przyznać, że oczekiwałam większych zwrotów akcji i odczuwam lekki niedosyt.
Niemniej jednak polecam powieść fanom horrorów, a także i tym, których zaintrygował ten tytuł.

Pewnego grudniowego poranka w domu dziecka zjawia się tajemniczy gość. Nowa opiekunka, która dotarła tam aż z Islandii.
Gloria zostaje przyjęta z otwartymi ramionami przez wychowanków domu dla sierot, spełnia ich zachcianki, okazuje troskę niczym bliski członek ich rodziny.
Jednakże przybycie nieznajomej ciągnie ze sobą szereg dziwnych zdarzeń, które przynajmniej z początku...

Takich opowieści świątecznych potrzebujemy! Jest zimowo, tajemniczo, nastrojowo i z dreszczykiem. Dobrze spędzony czas okrutnie dobrą książką. Duet autorów i ich połączone talenty podnoszą ten rodzaj grozy na wyższy poziom.

Takich opowieści świątecznych potrzebujemy! Jest zimowo, tajemniczo, nastrojowo i z dreszczykiem. Dobrze spędzony czas okrutnie dobrą książką. Duet autorów i ich połączone talenty podnoszą ten rodzaj grozy na wyższy poziom.

🧸🧸🧸 Recenzja 🧸🧸🧸🧸

Graham Masterton & Karolina Mogielska " Gloria "

@Grahammasterton
Wydawnictwo :Lingua Mortis
@linguamortis_ph

🧸🧸🧸🧸🧸🧸🧸🧸🧸🧸🧸

" Nic tak nie wiąże jak wspólną tajemnica: jest jak braterstwo krwi - uśmiechnęła się w duchu do siebie..."

"Gloria" to niesamowita opowieść, która miesza ze sobą trzy gatunki: horror, dramat i tajemnicę..

W książce możemy znaleźć odniesienie do islandzkiego demona Gryli.. To fascynujące, jak autorzy wplotli elementy folkloru w tę opowieść..
Gryla jest postacią z mitologii islandzkiej, znana jako zła i straszna kobieta, która pojawia się w okresie Bożego Narodzenia i poluje na niegrzeczne dzieci..

"Gloria" to powieść napisana w dynamicznym stylu, który wciąga czytelnika od pierwszych stron..
Autorzy, którzy stoją za tą historią, potrafią doskonale budować napięcie i trzymać czytelnika w niepewności aż do samego końca.. Ich opisy są bardzo obrazowe i wspaniale oddają atmosferę tajemnicy i niepokoju, jaka panuje w Domu Dziecka..

Co do emocji, ta książka wzbudza całą gamę uczuć.. Czytelnik odczuwa nie tylko strach i niepewność, ale także współczucie i sympatię dla bohaterów..
Autorzy wspaniale budują napięcie i tajemnicę wokół postaci Glorii, co sprawia, że czytelnik nie może oderwać się od książki..

To naprawdę emocjonująca i intrygująca historia..

" - Nigdy nie jest za późno na stawianie czoła złu - powiedziała Małgosia, stanowczo zamykając książke z ilustracją przedstawiającą Grylę. - I nigdy nie jest za późno, aby wierzyć we własne możliwości. Nigdy..."

Domu Dziecka imienia Świętego Mikołaja w Piaskowie, gdzie dzieci, które doświadczyły już wiele trudności w życiu, czekają na Gwiazdkę.. To dla nich szczególny okres, gdy każde z nich marzy o miłości i cieple..

Marta jest kierowniczka Domu dziecka i Potrzebują dodatkowego wychowawcy, żeby zapewnić opiekę dzieciom..

Pewnego dnia pojawia się starsza kobieta Gloria.. Wydaje się, że przynosi im wszystko, czego pragną.. Ale nie wszystko jest takie, jak się wydaje..

Opiekunka o imieniu Gloria ma swój nieodparty urok, ale nie wszyscy są przekonani do nowego wychowawcy.. Wkrótce po jej przybyciu, zaczynają dziać się niepokojące wydarzenia.. Zaginiecie dwójki maluchów, martwy kot i dziwnie zachowywać dzieci..

Marta próbuje dowiedzieć się, kim tak naprawdę jest Gloria i dlaczego dzieją się te dziwne rzeczy..

🧸🧸🧸 Recenzja 🧸🧸🧸🧸

Graham Masterton & Karolina Mogielska " Gloria "

@Grahammasterton
Wydawnictwo :Lingua Mortis
@linguamortis_ph

🧸🧸🧸🧸🧸🧸🧸🧸🧸🧸🧸

" Nic tak nie wiąże jak wspólną tajemnica: jest jak braterstwo krwi - uśmiechnęła się w duchu do siebie..."

"Gloria" to niesamowita opowieść, która miesza ze sobą trzy gatunki: horror, dramat i tajemnicę..

W książce możemy...

Czy słyszeliście o islandzkim demonie „Gryla”?

Ja pierwszy raz przeczytałam o tym demonie w książce „Gloria” autorstwa Graham Masterton, Karolina Mogielska, wydawnictwo Lingua Mortis.

W sumie za oknem już trochę przeplata się zima z wiosną i pomimo tego autorzy zabrali mnie w podróż zimowo wigilijną. Powiem Wam, że nie mogłam oderwać się od tej książki, a tym bardziej, że wcześniej ani nie czytałam, ani nigdy nie słyszałam o islamskim demonie Gryla i jak najbardziej po przeczytaniu książki, również zapomniałam się z internetową wiedzą w tym temacie.

Podczas czytania otrzymałam sporą dawkę emocji, grozy, które trzymały do samego końca, potęgując ciekawość, każdym kolejnym wydarzeniem, powodując, że czekałam i czułam, że za chwilę się coś wydarzy, coś na co nie będę totalnie przygotowana.

Z początkiem grudnia w domu dziecka zostaje zatrudniona starsza kobieta Gloria, a wraz z nią pojawia się również kot. W ośrodku zaczynają się dziać niepokojące i niespodziewane zdarzenia, które wzbudzają niepokój w opiekunach. A upragniona wigilia zbliża się wielkimi krokami.

Co wydarzy się w Wigilię?

Jaki ma związek ze zdarzeniami Gloria?

Ja już wiem, a Wy możecie się dowiedzieć zapoznając się z historią zawartą na kartach książki „Gloria”, którą Wam polecam.

Czy słyszeliście o islandzkim demonie „Gryla”?

Ja pierwszy raz przeczytałam o tym demonie w książce „Gloria” autorstwa Graham Masterton, Karolina Mogielska, wydawnictwo Lingua Mortis.

W sumie za oknem już trochę przeplata się zima z wiosną i pomimo tego autorzy zabrali mnie w podróż zimowo wigilijną. Powiem Wam, że nie mogłam oderwać się od tej książki, a tym bardziej, że...

Warto czasem chwycić coś innego niż zazwyczaj i właśnie dlatego wybrałam Glorię.
Książka zabiera nas w grudniowy okres oczekiwania na Boże Narodzenie. Miejsce akcji nie jest typowe dla tego okresu, ale za to bardzo dla horrorów - sierociniec.
Poznajemy tu całą gromadę dzieciaków w różnym wieku, Martę - kierowniczkę placówki, Mietka -"złotą rączkę" oraz Glorię - nową wychowawczynię. Starsza pani przyjechała z Islandii i wydaje się być idealnymi nabytkiem dla Marty, której brakuje rąk do opieki nad dzieciakami. Ciepła, troskliwa, wyrozumiała i chętna do pracy, nawet po godzinach, szybko zyskuje sympatię podopiecznych oraz innych pracowników.
Choć Marta powinna być zadowolona z nowej pracownicy, zaczyna być przy niej coraz bardziej nerwowa i doszukiwać w niej problemu. Zrozumienie znajduje tylko w Mietku, któremu Gloria również nie podpasowała. Jednak niechęć to nie powód do zwolenienia, prawda? Niepokój zaczyna przybierać na sile, gdy znikają najmłodsze dzieci, a część podopiecznych zaczyna się dziwnie zachowywać. Czy to tylko strach i zazdrość, czy może coś więcej? Czy atmosfera niepokoju udzieliła się innym, czy oszaleli? Kim naprawdę jest Gloria? I przede wszystkim czy komuś zagraża?!

Choć atmosfera świąt jest nieodłącznym elementem tej opowieści, dobrze ją czytać po świętach, inaczej nie podeszłabym do nich tak spokojnie 🤣
Wspaniałym smaczkiem są elementy świątecznych baśni i mitologii.

Warto czasem chwycić coś innego niż zazwyczaj i właśnie dlatego wybrałam Glorię.
Książka zabiera nas w grudniowy okres oczekiwania na Boże Narodzenie. Miejsce akcji nie jest typowe dla tego okresu, ale za to bardzo dla horrorów - sierociniec.
Poznajemy tu całą gromadę dzieciaków w różnym wieku, Martę - kierowniczkę placówki, Mietka -"złotą rączkę" oraz Glorię - nową...

Pozwolicie, że w marcu wspomnę Wam tak szybciutko o świętach Bożego Narodzenia? 🫣 Ale, możecie być pewni... Nie tak wyobrażacie sobie piękny i magiczny grudzień.
"Zstępuje Gryla z gór, na plecach targając wór, nóż ostry, chowając na pozór, aby wydrążyć dzieciom brzuchy i ozór.
Na gulasz posiekać i miłe, i swarne utuczyć jak świnie jedzeniem i pożreć na Boże Narodzenie".
Przenosimy się do polskiego, spokojnego Domu Dziecka imienia Świętego Mikołaja. Dzieci w nim mieszkające są pełne nadziei, szczególnie w tym świątecznym miesiącu... Liczą po cichu na swój mały cud, chcą być kochane, zaopiekowane. Obdarowują zaufaniem swoje wychowawczynie, a kiedy w domu pojawia się nowa osoba do kochania, dzieci są naprawdę szczęśliwe. Gloria przybyła z Islandii i pragnie otoczyć ciepłem i dobrym słowem swoich nowych, młodszych przyjaciół. Z wyglądu przypomina życzliwą ciocię, wróżkę z bajki. Ale co jeżeli w murach Domu Dziecka zacznie się nie bajka, ale... prawdziwy horror? Zaginięcia wychowanków, martwy kot, bardzo dziwne zachowania, choroby, zatrucia... Czy winna tego jest nowa przybyszka? Nie, no skąd... Gloria przecież tylko łagodnie i uroczo się uśmiecha, gotując przy tym smakowite obiadki...💀
Krótka, ale przepełniona mrokiem historia. Klaustrofobiczny klimat tylko podbijał horrorowy nastrój. Czytelnik tak naprawdę szybko może mieć swoje podejrzenia, ale prawda potrafi zaskoczyć. Nowela posiada nawiązania do różnych wierzeń oraz islandzkie ciekawostki. Moja wyobraźnia pracowała na najwyższych obrotach, podsuwając przy tym dosyć nieprzyjemne obrazy... Ale! Czy nie o to właśnie chodzi w czytaniu/oglądaniu horrorów? Chcemy się bać, czasem wręcz lubimy się bać. A przy tej lekturze strach z pewnością będzie Wam towarzyszył. Genialna fabuła, świetnie wykreowane postaci, no po prostu piątka z plusem. Piękne wydanie "Glorii" zdobi moją małą półkę z (póki co) skromną kolekcją dzieł Mastertona, ale to kolejna książka króla horroru, która sprawia, że chcę więcej i więcej! Brawa należą się również Karolinie Mogielskiej, która wniosła do książki polskość i świeżość. Polecam serdecznie.

Pozwolicie, że w marcu wspomnę Wam tak szybciutko o świętach Bożego Narodzenia? 🫣 Ale, możecie być pewni... Nie tak wyobrażacie sobie piękny i magiczny grudzień.
"Zstępuje Gryla z gór, na plecach targając wór, nóż ostry, chowając na pozór, aby wydrążyć dzieciom brzuchy i ozór.
Na gulasz posiekać i miłe, i swarne utuczyć jak świnie jedzeniem i pożreć na Boże...