„Wśród gwiazd” Brandona Sandersona, drugi tom losów Spensy i mieszkańców Detritusa, przenosi akcję powieści do bazy znienawidzonych obcych, gdzie Spensa, ukryta pod fałszywą tożsamością, stara się wykraść wrogom ich tajemnice i lepiej zrozumieć działanie swoich mocy. Detritus jest czymś pomiędzy rezerwatem a więzieniem dla ludzkości i jedynym sposobem na ucieczkę z niego jest poznanie działania hipernapędu. Wyprawa Spensy pozwala na spojrzenie na starcia między ludźmi a Krellami z perspektywy wroga, dla którego to ludzkość stanowi śmiertelne zagrożenie. Przy okazji poznajemy różne gatunki obcych i zarys ich fascynujących cywilizacji, co zbliża książkę Sandersona do światów wykreowanych przez Ursulę Le Guin.

Spensa zmienia się i dorośleje w tej powieści. Jej głównym celem nie jest już oczyszczenie honoru rodziny i dowiedzenie swojej wartości przed grupą przyjaciół, ale kosmiczne szpiegostwo w celu ocalenia swojej planety, a może nawet całej ludzkości. Oczywiście nadal pozostaje spontaniczną, porywczą bohaterką, jaką znamy z pierwszej części cyklu, ale w tej samotnej misji wśród gwiazd na jej barkach spoczywa dużo większa odpowiedzialność. Była przygotowana do zabijania Krelli, ale nie do życia pośród nich i wspólnego przygotowywania się do walki z o wiele groźniejszym niebezpieczeństwem. A już z pewnością nie do prowadzenia politycznych gierek z przedstawicielami rządu.

Brandon Sanderson po raz kolejny tworzy wspaniały, złożony świat i pełnych życia bohaterów. Tym razem obficie czerpie z psychologii, na przykładzie ludzi i Krelli pokazując nam, jak działa opozycja „swój” i „obcy”. Droga do rozwiązania konfliktów nie powinna prowadzić przez wojnę, ale przez zrozumienie — tyle że wzajemne zrozumienie niekoniecznie jest na rękę wpływowym politykom. Cała książka wydaje się jeszcze bardziej dynamiczna i pełna napięcia niż pierwsza część: mniej tu osobistych rozważań, a więcej akcji. Napięcie pomagają rozładować przezabawne dyskusje między Spensą a M-Botem, sztuczną inteligencją z kryzysem tożsamości.

„Wśród gwiazd” to niesamowita międzygwiezdna przygoda, w której potwierdza się teza Nietschego: „Kiedy spoglądasz w otchłań, ona również patrzy na ciebie”...

Agnieszka Kruk