Pamiętamy, co było, Więc wiemy – co będzie.

Pamiętamy, co było, Więc wiemy – co będzie.

Mamy jak się zdaje dosyć Polski, jak ma się dosyć nieznośnej żony, ale cóż z tego… nie ma szansy na drugie mieszkanie, chyba, że na innej planecie, a do tego tyle pięknych wspólnych przeżyć, takie udane dzieci, i mimo wszystko nie wyobrażamy sobie życia bez niej. A więc to dożywocie.

Mamy jak się zdaje dosyć Polski, jak ma się dosyć nieznośnej żony, ale cóż z tego… nie ma szansy na drugie mieszkanie, chyba, że na innej pl...

Mam głęboko zakorzenione przekonanie - chyba jeszcze z czasów dzieciństwa - że tylko ja mam prawo obdarzać współczuciem innych. Jest w tym na pewno zarozumiałość, która bierze się z niepewności i poczucia gorszości. Nie potrafię być mądrzejsza ani bardziej błyskotliwa, niż jestem, natomiast wspaniałomyślnością umiem do woli dysponować i dozować ją. Gdy zdobywam się na nią czuję się lepsza, zmniejsza to moje poczucie niepewności i zagrożenie ze strony silniejszych; obdarzanie litością mnie samej odbieram jako pomniejszanie, odbieranie mi mojej lepszości.

Mam głęboko zakorzenione przekonanie - chyba jeszcze z czasów dzieciństwa - że tylko ja mam prawo obdarzać współczuciem innych. Jest w tym n...