- ArtykułyŚwiatowy Dzień Książki świętuj... z książką! Sprawdź, jakie promocje na ciebie czekają!LubimyCzytać1
- ArtykułyJedna z najważniejszych nagród literackich w USA odwołana po proteście pisarzy z powodu GazyKonrad Wrzesiński2
- ArtykułyRozdajemy 100 książek i konta premium w aplikacji. Konkurs z okazji Światowego Dnia KsiążkiLubimyCzytać20
- ArtykułyCi, którzy tworzą HistorięArnika0
Leo Lipski
Urodził się w Szwajcarii w rodzinie żydowskiej. Jego matka zmarła, gdy był jeszcze dzieckiem. W Krakowie ukończył Gimnazjum św. Jacka, po czym studiował psychologię i filozofię. Przed wojną ogłaszał utwory poetyckie i prozatorskie na łamach pism, m.in. „Kuźnia Młodych”, „Nasz Wyraz”, „Pion”. Pierwsze miesiące wojny spędził we Lwowie, dokąd zbiegł wraz z bratem i narzeczoną. Następnie obaj bracia zostali zesłani do łagrów, a narzeczona Ida wróciła do Krakowa, gdzie trafiła do getta. Bracia Lipscy wydostali się z ZSRR razem z armią Andersa. Brat pisarza zginął pod Monte Cassino, a on sam – dotknięty paraliżem, który dopadł go w Bejrucie w 1945 – osiadł po wojnie w Izraelu. Żył tam w straszliwej nędzy. Nigdy nie nauczył się języka hebrajskiego ani angielskiego. Został wyróżniony nagrodą „Kultury” paryskiej w 1955, a także Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1996. Archiwum Leo Lipskiego znajduje się w Archiwum Emigracji w Bibliotece Uniwersyteckiej w Toruniu.
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Powiązane treści
Popularne cytaty autora
Po trzecim spotkaniu z Ewa Emil zapisal: "EWA. Przykuta do ziemi, pachnaca ziemia, dzika, kluje szpilkami i slowami, wpada w otepienie, potw...
Po trzecim spotkaniu z Ewa Emil zapisal: "EWA. Przykuta do ziemi, pachnaca ziemia, dzika, kluje szpilkami i slowami, wpada w otepienie, potworne humory, pierwotna i skomplikowana, podczas miesiaczki mowi, jestem nia przybita do siebie, jest zwiazana, potem plonie, jak drzewo w tlenie, slowem srodek wybuchowy, chce wiedziec, boi sie pociagow, chce sie palic, jest zarloczna".
Myslal: - Stosunek Platona do Sokratesa zalatwimy w pierwszym dialogu. Wiec napiszemy: "SOKRATES mowi do PROTAGORASA: - Popatrz na tego chl...
Myslal: - Stosunek Platona do Sokratesa zalatwimy w pierwszym dialogu. Wiec napiszemy: "SOKRATES mowi do PROTAGORASA: - Popatrz na tego chlopca, ktory siedzi w kacie i usiluje uslyszec, o czym mowimy. Patrz tak, aby nie zauwazyl tego. Wyprowadza mnie z rownowagi i uwazam, ze jest przemadrzaly. Nie lubie tego, co robi: notuje wszystko, co mowie, a przypisuje mi czesto to, czego nie powiedzialem, a moze zreszta i powiedzialem. Przypomina mi to, co robia Egipcjanie ze swoimi wladcami po smierci: zamieniaja ich w mumie. Ale wierzaj mi, ze ci zabalsamowani ludzie sa malo podobni do zywych. PROTAGORAS: Jak sie on nazywa? SOKRATES: Platon.
3 osoby to lubiąKobiety są bardziej jakby naprawdę. Są orkanem realności, który niszczy wszystko, co nie jest biologią. Kobieta jest bardziej człowiekiem. M...
Kobiety są bardziej jakby naprawdę. Są orkanem realności, który niszczy wszystko, co nie jest biologią. Kobieta jest bardziej człowiekiem. Mężczyźni stanowią uboczny, jakby przypadkowy twór. Nie byli w planie. Zawładnęli nim. Człowiek to właściwie – kobieta. Mężczyźni krążą wokół niej, wybierając najdziwaczniejsze funkcje: logistyka, alfonsi, pieniądze, dalekobieżne łodzie podwodne, metafizyka, fizyka teoretyczna – i nigdy i nigdzie nie znajdą zadowolenia. Kobiety wprost przeciwnie. Na plaży. Zadowolenie mężczyzn nie znajduje się w planie ziemi.
3 osoby to lubią