Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka , którą pokochają wszyscy ,,schulzoidzi", którzy dzięki tej opowieści nie tylko powrócą do Drohobycza,do twórczości autora ,,Sklepów cynamonowych", ale także Ci którzy pragną poznać portret miłości trudnej, w jakiś sposób jedynej dla Józefiny Szelińskiej.
To apokryf, , ,,w którym granice zmyślenia i rzeczywistości zacierają się,a faktom urastają skrzydła".
To opowieść o miłości kobiety , o samotności, tęsknocie,niepewności,wyobcowaniu. Gdy kochamy to pogorzelisko jakie pozostawia nieszczęśliwa miłość doprowadza do prób samobójczych.
To opowieść o związku J. Szelińskiej z B.Schulzem. Pięknej i trudnej, z człowiekiem , który nie potrafił chyba stworzyć domu, dla którego sztuka była ważniejsza niż relacje z kobietami. Być może nawiązywane relacje były dziwne, ale kruchość tego artysty sprawiła,że nie był on człowiekiem potrafiącym poradzić sobie z tzw.codziennością, zbyt wrażliwy by żyć szczególnie w opisanym czasie .
Ona i on , różnice nie do pogodzenia. On kochający Drohobycz, ona pragnąca uciec do Warszawy.Związek , który nie miał szans?
Mimo rozstania, książka ma ogromną zaletę.To próba stworzenia monologu uczuć tytułowej bohaterki, ale i może każdej osoby, która kochała.To szukanie odpowiedzi na pytania, kim dla niego byłam, czy mnie kochał, dlaczego nastąpił koniec.
Wątkami ciekawymi, ale i dramatycznymi są atmosfera XX-lecia międzywojennego, bohema artystyczna , lata 30-te rodzący się nazizm, aż w końcu piekło II wojny światowej.
Tym co mnie zaciekawiło w tej książce to metaforyczny język, bardzo malarski.Wciąż nie mogę zrozumieć dlaczego wyobraźnia Schulza, a szczególnie obrazy niestety stały się projekcją jego losu.
Ostrożnie więc z mroczną wyobraźnią...
Refleksje o rodzącej się powojennej legendzie B.Schulza , a także opinie innych osób na temat tego, co naprawdę łączyło artystę z Juną , to także interesujące tematy tej książki.

Polecam , ale jak już to ktoś napisał ,,to książka , która boli".

Książka , którą pokochają wszyscy ,,schulzoidzi", którzy dzięki tej opowieści nie tylko powrócą do Drohobycza,do twórczości autora ,,Sklepów cynamonowych", ale także Ci którzy pragną poznać portret miłości trudnej, w jakiś sposób jedynej dla Józefiny Szelińskiej.
To apokryf, , ,,w którym granice zmyślenia i rzeczywistości zacierają się,a faktom urastają skrzydła".
To...

Książka wyjątkowa! Czyta się ją szybko, ale jednocześnie z żalem ,że te 300 parę stron się kończy.
Tytuł nawiązuje do jedynej sztuki ,którą wyreżyserował i w niej występuje Pan Piotr Fronczewski Ja , Feuerbach. Tytuł jest o schodzeniu ze sceny , ze sceny życia także aktora. Ta melancholia pojawia się na końcu.Pewnie u każdego, ale aktor pracujący emocjami i dla emocji, mocniej to odczuwa.

To historia życia, pracy aktora o najpiękniejszym głosie.
W książce pojawiają się tematy :powojenny świat, relacja z ojcem, matką, praca, świat teatru, motoryzacja, dom, kabaret, aktorstwo.
Niezwykłe artystyczne spotkanie z Gustawem Holoubkiem, którego poznanie P. Fronczewski nazywa błogosławieństwem.
To wywiad z człowiekiem skromnym, ale bardzo mądrym. Ciekawie i pięknie opowiadającym o życiu.
Wiele fragmentów to anegdoty teatralne, ciekawostki o ludziach teatru np.G. Holoubku,T.Łomnickim, K. Dejmku.
Opisy najtrudniejszych momentów w życiu - śmierci przyjaciela, ojca, zapętlenia się w romans. Prasa skomentowała niestety książkę tylko tym faktem wskazując Joannę Pacułę jako kobietę , z którą chciał się związać Fronczewski i porzucić rodzinę. Coż,świat lubi sensację.
To stanowczo zbyt pobieżne potraktowanie tej książki.

Książka jest doskonała , zaskakująca, zabawna i smutna .
Niewątpliwie przeczytanie jej raz to za mało, ja na pewno wrócę do podkreślonych cytatów: np. o zwierzętach, matce, zdradzie, czasie w procesie wychowania, anegdot.

POLECAM!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Książka wyjątkowa! Czyta się ją szybko, ale jednocześnie z żalem ,że te 300 parę stron się kończy.
Tytuł nawiązuje do jedynej sztuki ,którą wyreżyserował i w niej występuje Pan Piotr Fronczewski Ja , Feuerbach. Tytuł jest o schodzeniu ze sceny , ze sceny życia także aktora. Ta melancholia pojawia się na końcu.Pewnie u każdego, ale aktor pracujący emocjami i dla emocji,...

Książka raczej dla nastolatek, co nie jest zarzutem.
to przykład popularnej książki,o której było głośno w mediach.
Może już mój wiek książkowej naiwności minął.Mistyka , miłość, różne płaszczyzny czasowe, teoria spotkania się we wcześniejszym życiu, pokonanie pragnienia śmierci dzięki bliskiej osobie.
Książka to historia okaleczonego hedonisty, skrzywdzonego w dzieciństwie, którego życie zmienia wypadek poparzenie. Właściwie stracił wszystko, nawet wolę życia, przede wszystkim swoją męskość.,
Jednak podczas pobytu w szpitalu spotyka Marianne Engel To ona przywraca go do życia, choć wydaje się szalona , opowiada o pokrewieństwie dusz i historii miłosnej łączącej ich od wieków. To opowieść o nieznanych przekładach Biblii, średniowiecznych tajemnicach.
I to jest to, czego nie lubię już w literaturze, fantastyki pewnego rodzaju nawet jeśli jest ona mistyczna i metafizyczna...
Książka wnikliwie ukazuje problem poparzeń.
Nie podobał mi się język głównego bohatera, gdy opisywane były jego ,,przygody miłosne". To jest w ogóle problemem współczesnych powieści, dosadność...
Zaletą książki jest humor i energiczna postać Marianne Engel
Książka z przesłaniem o ,,ocalającej" sile miłości.
Na szczęście książka nie kończy się naiwnie.

Książka raczej dla nastolatek, co nie jest zarzutem.
to przykład popularnej książki,o której było głośno w mediach.
Może już mój wiek książkowej naiwności minął.Mistyka , miłość, różne płaszczyzny czasowe, teoria spotkania się we wcześniejszym życiu, pokonanie pragnienia śmierci dzięki bliskiej osobie.
Książka to historia okaleczonego hedonisty, skrzywdzonego w...