Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka jest dobra, ale ja nie jestem dobrym odbiorcą rzeczy osadzonych w rzeczywistości PRL. Doceniam warsztat, autor ma dobre pióro i świetnie buduje akcję. Po prostu mnie to trochę... znudziło. Bez entuzjazmu śledziłam losy rodzącego się kapitalizmu, różnic między milicją a policją, machlojek, układów. Po prostu to nie dla mnie.

Książka jest dobra, ale ja nie jestem dobrym odbiorcą rzeczy osadzonych w rzeczywistości PRL. Doceniam warsztat, autor ma dobre pióro i świetnie buduje akcję. Po prostu mnie to trochę... znudziło. Bez entuzjazmu śledziłam losy rodzącego się kapitalizmu, różnic między milicją a policją, machlojek, układów. Po prostu to nie dla mnie.

Głośna pozycja. Opowiedziała mi o niej M. i szybko wypożyczyłam ją na Legimi, żeby przeczytać i wyrobić sobie zdanie. Otóż moi drodzy jest to grafomania. Język jest nie tylko prosty, ale i prostacki. Autorka nie ma w ogóle polotu w pisaniu. Pomimo tego, że to bardzo krótka książka, to i tak zmęczyłam się brnąć przez kolejne strony. Topornie napisane to jest. Niby ma być szokująco, bo wielkie pieniądze, blichtr, przemoc, zdrady. Wyszło jak brzydka karykatura za 5 zł z rynku opuszczonego miasta.

Ciągle miałam też wrażenie, że autorka bardzo stara się siebie wybielić i przedstawić jako lepszą od innych. Mądrzejszą, bardziej wykształconą, zaradną, czystą. Zainteresowaną rzeczami wyższymi niż pieniądze. Tylko jej nie wyszło. Nie chciałabym ten pani mieć za koleżankę.

A Konstancin? Żaden to szok, raczej żenujący festiwal głupoty.

Głośna pozycja. Opowiedziała mi o niej M. i szybko wypożyczyłam ją na Legimi, żeby przeczytać i wyrobić sobie zdanie. Otóż moi drodzy jest to grafomania. Język jest nie tylko prosty, ale i prostacki. Autorka nie ma w ogóle polotu w pisaniu. Pomimo tego, że to bardzo krótka książka, to i tak zmęczyłam się brnąć przez kolejne strony. Topornie napisane to jest. Niby ma być...

Świetna książka. Uwielbiam tego autora. Trzyma poziom niezmiennie od lat. Uwielbiam jego budowanie napięcia w fabule, punkty zwrotne, charakter postaci, wątki poboczne. W tym przypadku chodzi głównie o dwie sprawy - sekty oraz social media. Omer przedstawia ciemne strony obu, pokazuje jak mogą być zgubne dla człowieka. Zastanawiające i budzące wiele refleksji.

Główna bohaterka książki jest specjalistą mediacji. W ogóle książka zaczyna się od sceny, w której dzięki jej umiejętnościom pewien mężczyzna rezygnuje z pomysłu samobójstwa. Autor przedstawia tajniki sztuki negocjacji policyjnej. Oprócz tej ciekawej pracy bohaterka charakteryzuje się mroczną przeszłością. Była bowiem członkiem sekty, której koniec okazał się tragiczny. Śmierć poniosło kilkadziesiąt osób, a tylko trzy przeżyły. Los chciał, że druga z ocalałych osób zwraca się do niej po pomoc, ponieważ jej syn został uprowadzony.

Resztę trzeba przeczytać samodzielnie... Polecam.

Świetna książka. Uwielbiam tego autora. Trzyma poziom niezmiennie od lat. Uwielbiam jego budowanie napięcia w fabule, punkty zwrotne, charakter postaci, wątki poboczne. W tym przypadku chodzi głównie o dwie sprawy - sekty oraz social media. Omer przedstawia ciemne strony obu, pokazuje jak mogą być zgubne dla człowieka. Zastanawiające i budzące wiele refleksji.

Główna...