Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka została mi polecona bardzo, bardzo dawno temu, jednak zabranie się za przeczytanie jej zabrało mi kilka ładnych lat: może dlatego, że ja i twórczość Kinga, to – jak zawsze mi się, przynajmniej, wydawało – dwie różne bajki? A może dlatego, że osoba, która polecała mi tytuł, podsumowała, że przez jakiś czas bardzo oddziałuje na podświadomość człowieka?

Miała rację.
Wszyscy w i e m y, że coś takiego, jak cmentarz zwierząt w formie takiej, w jakiej pokazuje nam to autor, po prostu nie istnieje. Jednak wszystko jest tak opisane i przedstawione, że książkę udało mi się przeczytać bardzo, bardzo szybko. Tytuł pozostawił mnie w nieco nostalgicznym nastroju, może nawet w lekkim poczuciu strachu? Ciężko mi to opisać, ale z całą pewnością nie da się przejść koło tego tytułu obojętnie.

Książka została mi polecona bardzo, bardzo dawno temu, jednak zabranie się za przeczytanie jej zabrało mi kilka ładnych lat: może dlatego, że ja i twórczość Kinga, to – jak zawsze mi się, przynajmniej, wydawało – dwie różne bajki? A może dlatego, że osoba, która polecała mi tytuł, podsumowała, że przez jakiś czas bardzo oddziałuje na podświadomość człowieka?

Miała...

Od zawsze "bawiły mnie" takie tematy: równoległe światy, które się między sobą zacierają, przemieszczamy się pomiędzy nimi, ale... Dlaczego? Jest to bardzo ciekawe, sprawia, że nawet kiedy nie mamy książki w rękach, snujemy na temat fabuły własne domysły i próbujemy sami dopowiedzieć sobie kontynuację, a to, czy trafimy zależy tak naprawdę od naszego szczęścia.

Od zawsze "bawiły mnie" takie tematy: równoległe światy, które się między sobą zacierają, przemieszczamy się pomiędzy nimi, ale... Dlaczego? Jest to bardzo ciekawe, sprawia, że nawet kiedy nie mamy książki w rękach, snujemy na temat fabuły własne domysły i próbujemy sami dopowiedzieć sobie kontynuację, a to, czy trafimy zależy tak naprawdę od naszego szczęścia.

Książka wpadła w moje ręce całkiem przez przypadek... Szczerze, to tytuł zadziałał jak magnes, przyciągając moją uwagę. Po zapoznaniu się z "Po zmierzchu" moja skromna osoba miała pewne oczekiwania wobec tego tytułu... I książka mnie nie zawiodła, wręcz przeciwnie — tak zaczęła się moja przygoda z Murakamim. Ciężko mi cokolwiek o niej napisać co prawda, twórczość pana Harukiego uważam za dość specyficzną i ciężko mi jednoznacznie powiedzieć, dlaczego tak bardzo lubię sięgać po to, co napisze: może dlatego, że historie jednak zaskakują, a jednak mają na tyle prosty język, że czytanie ich nie męczy?

Książka wpadła w moje ręce całkiem przez przypadek... Szczerze, to tytuł zadziałał jak magnes, przyciągając moją uwagę. Po zapoznaniu się z "Po zmierzchu" moja skromna osoba miała pewne oczekiwania wobec tego tytułu... I książka mnie nie zawiodła, wręcz przeciwnie — tak zaczęła się moja przygoda z Murakamim. Ciężko mi cokolwiek o niej napisać co prawda, twórczość pana...