Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po raz pierwszy mogę powiedzieć o książce że jest magiczna. Nie ma w niej niesamowitych zdarzeń, duchów, odległych podróży, dzikiego seksu i namiętności, wyrafiniwanych rozmów i skomplikowanych historii. Zwyczajne życie japońskiej zawodowej pisarki listów, jej klientów i sąsiadów a czytało mi się rewelacyjnie. Rzeczywiście zostawiła po sobie ślad- jak świetlik w sercu.

Po raz pierwszy mogę powiedzieć o książce że jest magiczna. Nie ma w niej niesamowitych zdarzeń, duchów, odległych podróży, dzikiego seksu i namiętności, wyrafiniwanych rozmów i skomplikowanych historii. Zwyczajne życie japońskiej zawodowej pisarki listów, jej klientów i sąsiadów a czytało mi się rewelacyjnie. Rzeczywiście zostawiła po sobie ślad- jak świetlik w sercu.

Jeśli ktoś- jak ja - myślał że to będzie książka o Hopperze - bardzo się rozczaruje. Hopper został potraktowany marginalnie, pewnie dlatego że nie był gejem. Autorka, definiując się jako "homoseksualny chłopiec wychowany przez dwie lesbijki, w tym jedną pogrążającą się w alkoholizmie" nadaje ton i kierunek. Kierunek który każe jej uznać pirsy Chelsea, z ich przestępczością, brzydotą, przygodnymi kontaktami seksualnymi, jako miejsce gdzie kwitła wolność, teórczość, samorealizacja i kreatywność. Jej uwagi na temat epidemii AIDS które opisuje są słuszne ale wnioski błędne. Generalnie kolejna wydmuszka - wiele słów, bardzo ładnych zresztą, mało wartości. Plus za wskazanie twórców o których nie wiedziałam że istnieli.

Jeśli ktoś- jak ja - myślał że to będzie książka o Hopperze - bardzo się rozczaruje. Hopper został potraktowany marginalnie, pewnie dlatego że nie był gejem. Autorka, definiując się jako "homoseksualny chłopiec wychowany przez dwie lesbijki, w tym jedną pogrążającą się w alkoholizmie" nadaje ton i kierunek. Kierunek który każe jej uznać pirsy Chelsea, z ich przestępczością,...

Och, jakie to było dobre! Z tomu na tom coraz lepsze. To jedna z książek po skonczeniu której mam kaca... ona naprawdę dobrze pisze i właściwie wszyscy polscy pisarze kryminałów powinni iść do niej na korepetycje. Świetny język, barwne i wiarygodne postaci, doskonale oddanie mozołu pracy detektywistycznej, tła psychologicznego, brytyjskiego kolorytu, poczucie humoru... szkoda ze znowu trzeba czekać. Czy tomów ma być siedem czy dziesięć?

Och, jakie to było dobre! Z tomu na tom coraz lepsze. To jedna z książek po skonczeniu której mam kaca... ona naprawdę dobrze pisze i właściwie wszyscy polscy pisarze kryminałów powinni iść do niej na korepetycje. Świetny język, barwne i wiarygodne postaci, doskonale oddanie mozołu pracy detektywistycznej, tła psychologicznego, brytyjskiego kolorytu, poczucie humoru......