Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cholera jasna, nie dość, że Anna Bellon ma genialny kontakt z czytelnikami, to jeszcze świetnie pisze. I żeby nie zapomnieć, jest bardzo młoda. Już tylko wyczekuję wydania wersji na papierze, żeby mieć ją u siebie na półce, na honorowym miejscu.
Bohaterowie są wspaniali i nie da się ich nie kochać, historia jest niby szablonowa, ale napisana z całkiem nowej perspektywy, a wyczucie w tej książce...Tego nie da się opisać! Czekam ze zniecierpliwieniem (zapewne znowu poryczę się jak głupia...ale dla tej lektury warto)!♥♥♥

Cholera jasna, nie dość, że Anna Bellon ma genialny kontakt z czytelnikami, to jeszcze świetnie pisze. I żeby nie zapomnieć, jest bardzo młoda. Już tylko wyczekuję wydania wersji na papierze, żeby mieć ją u siebie na półce, na honorowym miejscu.
Bohaterowie są wspaniali i nie da się ich nie kochać, historia jest niby szablonowa, ale napisana z całkiem nowej perspektywy, a...

Moja opinia nie wniesie niczego nowego w świecie ocen. Były wyzwiska, groźby, ochy i achy, a także psychofani (może częściej psychofanki). Są dwie strony, a ta książka wzbudza wielkie kontrowersje, chociaż minęło już tyle czasu od jej wydania. Każdy już chyba o niej słyszał, więc raczej nie muszę opowiadać ze szczegółami o czym jest. Czyli ogółem.

Cudowny i nieprzystępny Edward Cullen chodzi do szkoły wraz z "rodziną". A, i żeby nie zapomnieć - jest wampirem. Wzdycha do niego połowa żeńskiej populacji tylko nie nowa uczennica, Bella Swan (jak sądzę dobór nazwiska nieprzypadkowy?). Edward potrafi czytać w myślach każdego, prócz Belli. Jest ona nieśmiała, cicha i nie ma przyjaciół. Czyli po raz enty "niebezpieczny i tajemniczy chłopak i niewinna dziewczyna". Ileż można?

Autorka wybrała sobie wyjątkowo przereklamowany temat na książkę. Wyjątkowo. Na dodatek jeszcze te opisy, które miały pobudzać me oziębłe emocje. Wywoływały jedynie salwy niepohamowanego śmiechu.
Jeśli ktoś lubi takie rzeczy i ten temat niezwykłego faceta i zwykłej dziewczyny, to mi nic do tego. Każdy czyta co chce i wypowiada się o czym chce. Czytywałam gorsze lektury, ale zdecydowanie lepsze również;)

Moja opinia nie wniesie niczego nowego w świecie ocen. Były wyzwiska, groźby, ochy i achy, a także psychofani (może częściej psychofanki). Są dwie strony, a ta książka wzbudza wielkie kontrowersje, chociaż minęło już tyle czasu od jej wydania. Każdy już chyba o niej słyszał, więc raczej nie muszę opowiadać ze szczegółami o czym jest. Czyli ogółem.

Cudowny i nieprzystępny...

Ja, cię kręcę! Ale to była cudowna książka! Idealna kontynuacja i tak przezabawnej pierwszej części.

Autorka ma niesamowite poczucie humoru, które naprawdę mi odpowiada. Cat jest specyficzną bohaterką. I na całe szczęście nie kolejną małą, słodką i niewinną. Potrafi się odgryźć, a jej dialogi z Bonesem (Charlesem) są po prostu nie do podrobienia. Jedna z najlepszych par książkowych jakie spotkałam. Były i kłótnie, i iskry, ale z perfekcyjnym wyważeniem. Oby więcej takich lektur.

Historia wciągnęła mnie od samego początku ("W pół drogi do grobu" już na wstępie jest oryginalne. Cat pogwizdując i z uśmiechem na twarzy pakuje trupa do bagażnika). Wątek romantyczny z pewnością nie przyćmiewa akcji i na odwrót. Magnifique!
Jeśli ktoś ma ochotę na charakterystyczny humor, polecam;)

Ja, cię kręcę! Ale to była cudowna książka! Idealna kontynuacja i tak przezabawnej pierwszej części.

Autorka ma niesamowite poczucie humoru, które naprawdę mi odpowiada. Cat jest specyficzną bohaterką. I na całe szczęście nie kolejną małą, słodką i niewinną. Potrafi się odgryźć, a jej dialogi z Bonesem (Charlesem) są po prostu nie do podrobienia. Jedna z najlepszych par...

Colleen Hoover napisała uzupełnienie "Hopeless" (gdzie wczuwamy się w wydarzenia z perspektywy Sky). Tym razem, widzimy sytuację okiem Deana Holdera.

Książka jest naprawdę dobra i warto ją przeczytać. Mogłabym do niej wracać raz za razem, ale wiem, że zawsze będę czuła to samo. Dlatego odpuszczam.

Trudne wspomnienia z dzieciństwa, spotkanie po latach i odkrycie prawdy wzbudza te same emocje co w "Hopeless". Colleen potrafi opisać wewnętrzne rozterki niesamowicie trafnie, przez co powieść staje się bardziej autentyczna.

Polecam, bo warto;) Tej książki, ot tak się nie zapomina.

Colleen Hoover napisała uzupełnienie "Hopeless" (gdzie wczuwamy się w wydarzenia z perspektywy Sky). Tym razem, widzimy sytuację okiem Deana Holdera.

Książka jest naprawdę dobra i warto ją przeczytać. Mogłabym do niej wracać raz za razem, ale wiem, że zawsze będę czuła to samo. Dlatego odpuszczam.

Trudne wspomnienia z dzieciństwa, spotkanie po latach i odkrycie prawdy...

Colleen Hoover to autorka powieści takich jak "Maybe Someday" (którą zdecydowanie polecam), czy "Nieprzekraczalna granica". "Hopeless" to jedna z niewielu książek, które przypadły mi do gustu.

Ta właśnie książka wzbudziła we mnie różne emocje. Te dobre, ale te złe również. Holder i Sky - nietypowa para, która wywołuje niekiedy kontrowersje. Polubiłam ich.

Wątek molestowania seksualnego był dobrze wpleciony, a Sky nie okazała się kolejną irytującą nastolatką, uganiającą się za chłopakami. Za to należy się duży plus. Colleen Hoover napisała wspaniałą książkę, na którą warto "zmarnować czas". Z pewnością nie żałuję tych kilku godzin, które spędziłam przy tej lekturze. Ujęła mnie i przez jeszcze zapewne długi czas nie opuści. Polecam;)

Colleen Hoover to autorka powieści takich jak "Maybe Someday" (którą zdecydowanie polecam), czy "Nieprzekraczalna granica". "Hopeless" to jedna z niewielu książek, które przypadły mi do gustu.

Ta właśnie książka wzbudziła we mnie różne emocje. Te dobre, ale te złe również. Holder i Sky - nietypowa para, która wywołuje niekiedy kontrowersje. Polubiłam ich.

Wątek...

"Idąc przez korytarz, zerknęłam na zdjęcie babci. Odwzajemniła spojrzenie i odprowadziła mnie wzrokiem. Byłam śledzona. Na każdym kroku."

Jedna z moich ulubionych powieści. Drugą i trzecią część trylogii pochłonęłam. "Tajemnica" to tylko powolny wstęp przed burzą nadciągających wydarzeń.
Wciąga, pochłania i zmusza czytelnika do kombinowania. O co w tym wszystkim chodzi? Kto za tym stoi? Kim tak naprawdę jest Mara?

Styl autorki przypadł mi do gustu. "A jednak dzisiaj...dzisiaj było inaczej. Pojęłam, że moje szaleństwo jest większe, niż myślałam. [...] Byłam nienormalna. Psychotyczna." Samo określanie siebie w ten sposób jest odważne. Mara chwyciła mnie za serce swoim myśleniem i postrzeganiem świata.

Polecam, bo warto. Cała trylogia jest niesamowicie ciekawa, a zjawiska paranormalne tworzą niezapomniany klimat.

"Idąc przez korytarz, zerknęłam na zdjęcie babci. Odwzajemniła spojrzenie i odprowadziła mnie wzrokiem. Byłam śledzona. Na każdym kroku."

Jedna z moich ulubionych powieści. Drugą i trzecią część trylogii pochłonęłam. "Tajemnica" to tylko powolny wstęp przed burzą nadciągających wydarzeń.
Wciąga, pochłania i zmusza czytelnika do kombinowania. O co w tym wszystkim chodzi?...

Cudowna, ciekawa, wciągająca, niesamowita książka. Mogłabym dodawać epitetów bez końca, ale i tak nie opisałoby to tego, co czułam po jej przeczytaniu.

Ridge, jeden z najlepszych bohaterów jakich spotkałam. Pomimo przeszkód radził sobie doskonale, był pewny siebie, uśmiechał się i za to go pokochałam. Jego pasja wzbudziła we mnie emocje, których nie mogłam opanować. Nie była to w żadnym wypadku litość, bo miał w życiu ciężej, ale szczęście.

Sydney to kolejna cudowna postać w tej powieści. Nie była kolejną niewinną, słodką dziewczynką, którą trzeba ratować z opresji, ale młodą kobietą, która musiała sobie poradzić bez wsparcia rodziców i przyjaciół. Bo przyjaciel może okazać się fałszywy, a ktoś kogo kochasz może cię zdradzić.

Nie polubiłam Maggie od pierwszej wzmianki o niej. Nie wiem dlaczego, ale bardzo chciałam, żeby Ridge był z Sydney. A Maggie wszystko zniszczyła. Jednak bez niej cała książka nie miałaby większego sensu.

Pokochałam w tej powieści wszystko - bohaterów, sytuację, w jakiej się znaleźli i jak z niej wybrnęli. Złamane serce Sydney i Ridge'a poczułam nawet ja, chociaż o taką reakcję sama siebie nie podejrzewałam. Piękna książka, a godziny spędzone przy niej na pewno nie są zmarnowane.

Zdecydowanie polecam, bo warto. Nie jest to kolejny pusty romans (których szczerze mówiąc nienawidzę), ale nowy, świeży powiew o spełnianiu marzeń, o miłości i o walce samym ze sobą. Colleen Hoover po raz kolejny wykonała wspaniałą robotę, a muzyka do tejże książki to idealne dopełnienie.

Cudowna, ciekawa, wciągająca, niesamowita książka. Mogłabym dodawać epitetów bez końca, ale i tak nie opisałoby to tego, co czułam po jej przeczytaniu.

Ridge, jeden z najlepszych bohaterów jakich spotkałam. Pomimo przeszkód radził sobie doskonale, był pewny siebie, uśmiechał się i za to go pokochałam. Jego pasja wzbudziła we mnie emocje, których nie mogłam opanować. Nie...

Zdecydowanie jedna z bardziej lubianych przez mnie książek. Mara i Noah, to niby typowa para "popularny chłopak i nowa dziewczyna", ale na pewno wzbudzili moją sympatię. Gdy doda się do tego halucynacje i niepewność, kim się jest, wyjdzie książka przyciągająca do siebie czytelnika jak magnes.
Nie jest to banalna powieść, która wyłącza mózg i nie wzbudza żadnych emocji. Przeczytałam szybko i nim się obejrzałam sięgnęłam po następną, ostatnią już część trylogii.
Mara Dyer zmusza do główkowania kto za tym wszystkim stoi, kto umrze, a kto przeżyje. Fabuła wciąga, styl pisania jest niezwykle ciekawy, a okładka urzeka od razu.
Zdecydowanie polecam;)

Zdecydowanie jedna z bardziej lubianych przez mnie książek. Mara i Noah, to niby typowa para "popularny chłopak i nowa dziewczyna", ale na pewno wzbudzili moją sympatię. Gdy doda się do tego halucynacje i niepewność, kim się jest, wyjdzie książka przyciągająca do siebie czytelnika jak magnes.
Nie jest to banalna powieść, która wyłącza mózg i nie wzbudza żadnych emocji....

Sięgnęłam po tę książkę ze względu na opis. Ponad miliard wyświetleń na Wattpad również przyciągnął moją uwagę. Ale...matko. Zmarnowałam kilka godzin i przerwałam w pewnym momencie, bo nie mogłam przebrnąć dalej. Zamknęłam książkę z hukiem i na pewno do niej nie wrócę. Jeśli komuś podobało się 50 twarzy tego gościa, to ta powieść (można to tak nazwać?) z pewnością przypadnie mu do gustu.

Tessa Young to jedna z najgorszych bohaterek książkowych, jakie kiedykolwiek spotkałam. Albo jest niesamowicie naiwna, albo skończenie głupia. Czasem zastanawiałam się, po co wycinać drzewa na pewne rodzaje książek. Każdy ma inny gust, a o gustach podobno się nie dyskutuje, więc...

Hardin to tak naprawdę dziwny odpowiednik Harry'ego Stylesa (One Direction i te sprawy). Miał wahania nastrojów, których nie mogłam przeboleć. Warto podkreślić, że praktycznie zawsze po kłótni z Tessą lądowali w łóżku. Hardin krzywdził, a Tessa wybaczała przy akompaniamencie teksu "Wiem, że zrobi to jeszcze raz, ale kocham go i nie mogę go zostawić". Mieszanka litości i żalu. Gdyby to nagrali, portugalskie telenowele miałyby konkurencję.

Nie polecam, chyba że ktoś chce porządnego odmóżdżacza i 50 twarzy w wersji studenckiej.

Sięgnęłam po tę książkę ze względu na opis. Ponad miliard wyświetleń na Wattpad również przyciągnął moją uwagę. Ale...matko. Zmarnowałam kilka godzin i przerwałam w pewnym momencie, bo nie mogłam przebrnąć dalej. Zamknęłam książkę z hukiem i na pewno do niej nie wrócę. Jeśli komuś podobało się 50 twarzy tego gościa, to ta powieść (można to tak nazwać?) z pewnością...