Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Męczyłem tą książkę przez dłuuugi czas. Nie wiem, co zawiodło, ale poczułem się rozczarowany. Bohater jest typowym supermenem. Jego problemy są raczej oklepane. Spodziewałem się głębszego spojrzenia na bohatera.

Męczyłem tą książkę przez dłuuugi czas. Nie wiem, co zawiodło, ale poczułem się rozczarowany. Bohater jest typowym supermenem. Jego problemy są raczej oklepane. Spodziewałem się głębszego spojrzenia na bohatera.

Jedna z najgorzej napisanych książek, jakie czytałem. Temat jest ciekawy, literatura na ten temat jest niezwykle bogata, ale autor jak się wydaje nie chciał naśladować żadnych pozytywnych wzorców. I w ten sposób napisał książkę, która będzie śnić mi się po nocach. A to góry i śmierć powinny mi się śnić, nie książka!

Jedna z najgorzej napisanych książek, jakie czytałem. Temat jest ciekawy, literatura na ten temat jest niezwykle bogata, ale autor jak się wydaje nie chciał naśladować żadnych pozytywnych wzorców. I w ten sposób napisał książkę, która będzie śnić mi się po nocach. A to góry i śmierć powinny mi się śnić, nie książka!

Często słychać głosy o tym, jak wtórne, schematyczne i przewidywalne są kryminały. Jak wszyscy są znudzeni tym gatunkiem (każdy pisze kryminały, mamy nadpodaż itd.). Czasem mówi się o tym, jak pięknie byłoby, gdyby te książki wykraczały poza swój gatunek (vide Miłoszewski). A więc, jeżeli ktoś chce przejść od słów do czynów, powinien przeczytać książkę Nowakowskiego. Wykraczanie poza gatunek w tym przypadku to zdecydowanie za mało powiedziane.

Werka777 pisze najdobitniej, lepiej nie umiem: „Człowiek z sową” to coś, czego warto spróbować, by wyrobić sobie na ten temat własne zdanie. Ja nie żałuję mojego czasu, który poświęciłam temu tytułowi. Doświadczyłam powiewu literackiej świeżości i ostatecznie otrzymałam rekompensatę za początkowe trudności i wytrwałe zmagania.

Uwaga! Książka jest do połowy trudna. Ostrzeżony recenzjami, zrobiłem sobie notatki z listą osób i krótkimi hasłami i to pozwoliło mi potem cieszyć się tekstem, a nie denerwować się na swoją pamięć (albo na autora, ale debiutantom takie rzeczy można wybaczyć).

Polecam tym, którzy szukają ambitniejszych pozycji, ale z odrobiną rozrywki. To rzeczywiście „literacka świeżość”.

Często słychać głosy o tym, jak wtórne, schematyczne i przewidywalne są kryminały. Jak wszyscy są znudzeni tym gatunkiem (każdy pisze kryminały, mamy nadpodaż itd.). Czasem mówi się o tym, jak pięknie byłoby, gdyby te książki wykraczały poza swój gatunek (vide Miłoszewski). A więc, jeżeli ktoś chce przejść od słów do czynów, powinien przeczytać książkę Nowakowskiego....