Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie bez żalu muszę powiedzieć, że zdecydowanie się zawiodłam.
Po przeczytaniu mnóstwa pozytywnych opinii i peanów na cześć książki, jakoby miała stwarzać niepowtarzalną świąteczną atmosferę i wprowadzać w niezwykły nastrój, liczyłam na naprawdę dobrą pozycję.
Przeliczyłam się, niestety.
Przyznaję, niektóre opowiadania naprawdę mnie wciągnęły i gdyby na ich podstawie miały powstać książki, bez wahania bym po nie sięgnęła. Mówię to m.in. o "Cudzie Charliego Browna" S. Perkins- być może nieco banalnym, ale chwytającym- przynajmniej mnie- za serce; jak również opowiadaniu Gayle Forman, przy którym nieraz mimowolnie się uśmiechnęłam. Szczególne wyrazy uznania dla K. White- "Witamy w Christmas w Kalifornii" oraz A. Carter "Gwiazda Betlejemska"- te dwa opowiadania zdecydowanie ratują całą książkę. Pełne ciepła, miłości- tej prawdziwej, skłaniają do głębszej refleksji. I, uwaga!, nikt tam nie całuje osób, które zna dwie godziny. Duży plus u mnie.
Wbrew większości opinii nie polecam.

Nie bez żalu muszę powiedzieć, że zdecydowanie się zawiodłam.
Po przeczytaniu mnóstwa pozytywnych opinii i peanów na cześć książki, jakoby miała stwarzać niepowtarzalną świąteczną atmosferę i wprowadzać w niezwykły nastrój, liczyłam na naprawdę dobrą pozycję.
Przeliczyłam się, niestety.
Przyznaję, niektóre opowiadania naprawdę mnie wciągnęły i gdyby na ich podstawie miały...

Książka nie zachwyca.
Po przeczytaniu ( a wręcz: pochłonięciu ) całej serii o Natce i Maksymie (UWIELBIAM!),która zrobiła na mnie duże wrażenie, podobnego poziomu spodziewałam się po kontynuacji, opisującej przygody Julii.Niestety, baardzo się zawiodłam. Główna bohaterka jest do bólu irytująca a przydługie opisy jej rozterek godnych uczennicy podstawówki po prostu nudzą. Do takich samych wniosków dochodziłam po przeczytaniu każdej części tej serii, a mimo to sięgałam po następną. Ale z przykrością muszę stwierdzić, że tylko po to, żeby dowiedzieć się, co tam nowego u Natalii i Maksyma, których pokochałam. Historia Julii jest w wielu aspektach niezwykle podobna do tej opisywanej przez poprzednią serię, w pewnym momencie robi się to nudne. Mimo wszystko i tak pewnie sięgnę po następną część, bo potrzeba najświeższych informacji o Natce i Maksymie jest u mnie zbyt silna. Niestety!
Niestety, nie polecam.

Książka nie zachwyca.
Po przeczytaniu ( a wręcz: pochłonięciu ) całej serii o Natce i Maksymie (UWIELBIAM!),która zrobiła na mnie duże wrażenie, podobnego poziomu spodziewałam się po kontynuacji, opisującej przygody Julii.Niestety, baardzo się zawiodłam. Główna bohaterka jest do bólu irytująca a przydługie opisy jej rozterek godnych uczennicy podstawówki po prostu nudzą. Do...

Po dłuższym czasie spędzonym wśród empikowych półek wybrałam właśnie tę książkę z dwóch powodów. Po pierwsze, szukałam lekkiej, niezbyt wymagającej, wakacyjnej lektury, która jednocześnie nie byłaby kiczowatym harlequinem. A na taką właśnie wyglądało "Nie do pary". Po drugie, mam do Ewy Nowak ogromny szacunek , uwielbiam jej książki i zawsze chętnie do nich wracam. Całą serię "Miętową" wręcz pochłonęłam. "Nie do pary" kupiłam z przekonaniem, że dorówna swoim poprzedniczkom. Czy jej się udało? Szczerze mówiąc, mam bardzo mieszane uczucia.
Z jednej strony, z czystym sercem mogę przyznać, że niewiele książek tak bardzo mnie wciągnęło, żebym zarwała przez nie noc. A "Nie do pary" właśnie tak na mnie zadziałało- wręcz bezwiednie przerzucałam kartki, nie mogąc przerwać lektury. W pewnością duży wpływ na taką a nie inną moją reakcje miał charakterystyczny dla Ewy Nowak lekki, niezwykle dowcipny styl pisania.
Z drugiej strony, n i g d y nie spotkałam się z bohaterami, którzy aż tak działaliby mi na nerwy. Zaczynając od głównego bohatera, któremu bez wahania przyznałabym Order Idioty Roku. Alek, bo tak się gość nazywa, całą złość spowodowaną patologiczną relacją z nadmiernie ambitną matką, odreagowuje na kolejnych dziewczynach, które zamiast kopnąć chłopaka w dupę raz a porządnie, kładą mu się u stóp jak wierne psiaki. Litości! Naprawdę mnóstwo siły woli wymagało ode mnie powstrzymanie się od rzucenia tą książką o ścianę. No, muszę przyznać, że poza siłą woli były to też niekwestionowany talent pisarski autorki i (mimo wszystko) niesamowicie wciągająca fabuła)
W gruncie rzeczy książka jest jednak naprawdę dobra i polecam ją gorąco każdemu :)

where-trouble-melts.blogspot.com

Po dłuższym czasie spędzonym wśród empikowych półek wybrałam właśnie tę książkę z dwóch powodów. Po pierwsze, szukałam lekkiej, niezbyt wymagającej, wakacyjnej lektury, która jednocześnie nie byłaby kiczowatym harlequinem. A na taką właśnie wyglądało "Nie do pary". Po drugie, mam do Ewy Nowak ogromny szacunek , uwielbiam jej książki i zawsze chętnie do nich wracam. Całą...