Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To, że milczę, nie znaczy, że nie mam nic do powiedzenia.

To, że milczę, nie znaczy, że nie mam nic do powiedzenia.

- A ty jak masz na imię? - dopytywał. - Nazywa się: "Tknij ją jeszcze raz, a dostaniesz w mordę"...

- A ty jak masz na imię? - dopytywał. - Nazywa się: "Tknij ją jeszcze raz, a dostaniesz w mordę"...

Gapiłam się na niego jak krowa na pociąg.

Gapiłam się na niego jak krowa na pociąg.

- Hej, mógłbyś mnie nauczyć hiszpańskiego? - zawołałam niespodziewanie. Alex uśmiechnął się i cmoknął mnie w czubek nosa. - Jakie zwroty chciałabyś najpierw poznać? - Na przykład... - Odebrało mi mowę, kiedy wpatrywałam się w jego szaroniebieskie oczy. Przypomniała mi się chwila, w której po raz pierwszy go ujrzałam. Już wtedy nie mogłam oderwać wzroku od przystojnego ciemnowłosego chłopaka. I to się nie zmieniło. Nadal jego niesamowicie intensywne spojrzenie przykuwało moją uwagę. Powiodłam koniuszkiem palca wzdłuż linii jego warg. - Na przykład: uszczęśliwiasz mnie niebotycznie, a moim jedynym pragnieniem jest być z tobą do końca życia? Alex spojrzał na mnie z takim uczuciem, że omal nie zemdlałam z rozkoszy. - Przecież już cie tego kiedyś nauczyłem, nie pamiętasz? - Nachylił się i muskając mnie lekko wargami, szepnął: - Te amo, Willow. Poczułam, że mój anioł się do mnie uśmiecha.

- Hej, mógłbyś mnie nauczyć hiszpańskiego? - zawołałam niespodziewanie. Alex uśmiechnął się i cmoknął mnie w czubek nosa. - Jakie zwroty chciałabyś najpierw poznać? - Na przykład... - Odebrało mi mowę, kiedy wpatrywałam się w jego szaroniebieskie oczy. Przypomniała mi się chwila, w której po raz pierwszy go ujrzałam. Już wtedy nie mogłam oderwać wzroku od przystojnego ciemnowł...

Tak, lubił mnie. Żaden facet nie oddałby swoich frytek, gdyby było inaczej.

Tak, lubił mnie. Żaden facet nie oddałby swoich frytek, gdyby było inaczej.

Nie myślałam o futerku, piskach ani niczym podobnym. Wyobrażałam sobie, jak szybko bije maleńkie serce i czułam to pulsowanie na końcu języka. Byłoby tak przyjemnie, gdybym ugryzła i drobne kości chrupnęłyby jak popcorn w kuchence mikrofalowej.

Nie myślałam o futerku, piskach ani niczym podobnym. Wyobrażałam sobie, jak szybko bije maleńkie serce i czułam to pulsowanie na końcu języka. Byłoby tak przyjemnie, gdybym ugryzła i drobne kości chrupnęłyby jak popcorn w kuchence mikrofalowej.

Przez całe życie rodzice mi mówili, że pewnego dnia krew stanie się dla mnie czymś więcej niż tylko krwią, czymś więcej niż płynem że sklepu rzeźnika, który dawali mi na obiad.

Przez całe życie rodzice mi mówili, że pewnego dnia krew stanie się dla mnie czymś więcej niż tylko krwią, czymś więcej niż płynem że sklepu rzeźnika, który dawali mi na obiad.

Uczono mnie tego, odkąd byłam małym dzieckiem, sączącym ze swojej butelki krew przynoszoną od rzeźnika.

Uczono mnie tego, odkąd byłam małym dzieckiem, sączącym ze swojej butelki krew przynoszoną od rzeźnika.