Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy dziecko sięga po tą książkę zyskuje przyjaciółkę na dobre i na złe. Kogoś, kto jeździ z nim na wakacje latem, rzuca liśćmi jesienią, zbiera kwiaty wiosną i lepi bałwana zimą.
Kogoś, kto zawsze zapewni rozrywkę i nie pozwoli się nudzić, kto dodaje siły kiedy zaczyna ich brakować. Ania pomaga zrozumieć wiele niezrozumiałych spraw dla dziecka, jest poniekąd drogowskazem. Uczy szacunku wobec innych i doceniania wartości, które są najważniejsze - bezgraniczną siłę rodziny.
Ta młoda, rudowłosa dziewczynka pokazuje, że nie ma sytuacji, z których nie ma wyjścia, że zawsze jest ktoś dla kogo jest się ważnym. Nigdy nie ocenia, zawsze jest blisko.

Dorosłym pomaga dostrzec problemy dziecka, które wcześniej były dla nich niezauważalne. Przystanąć na moment w biegu spraw do załatwienia żeby okazać dziecku swoją miłość. Pokazać, że kocha się je i za jego zalety i też za wady. Za to, że po prostu jest.

Po Anię sięgnęłam po raz pierwszy kiedy miałam 10 lat, jest ze mną nieprzerywalnie do dziś. Razem z nią dorastałam, przeżywałam swoje sukcesy i podnosiłam się po porażkach. Zwykła, czasem szalona, urokliwa Ania jest swoistym arcydziełem, po który, mam nadzieję, będą sięgać również następne pokolenia.

Kiedy dziecko sięga po tą książkę zyskuje przyjaciółkę na dobre i na złe. Kogoś, kto jeździ z nim na wakacje latem, rzuca liśćmi jesienią, zbiera kwiaty wiosną i lepi bałwana zimą.
Kogoś, kto zawsze zapewni rozrywkę i nie pozwoli się nudzić, kto dodaje siły kiedy zaczyna ich brakować. Ania pomaga zrozumieć wiele niezrozumiałych spraw dla dziecka, jest poniekąd...

Zebrane w tej książce wspomnienia dostarczyły mi wielu chwil uśmiechu i smutku, pewnego rodzaju radości ale także zadumy. Przytaczane obrazy Pani Anny pozwalają na poznanie Jej osoby nie tylko ze strony wielkiej gwiazdy, ale przede wszystkim wielkiego człowieka. W tej książce najbardziej urzekła mnie bijąca z niej autentyczność. Różne spojrzenia i odczucia wobec Anny Jantar, dotyczące sposobu życia, talentu, stylu i twórczości przedstawione są w sposób prosty i bezpośredni. Niezależnie od wypowiedzi dotyczących Jej wspaniałego czy też niezbyt wybitnego głosu, ikony mody czy kompletnego braku stylu, Anna Jantar przedstawiona jest jako ciepła, rodzinna, uczuciowa osoba. Ze wspomnień wyłania się gwiazda, która wymaga przede wszystkim od siebie, poszukuje nowych ścieżek i wyzwań, nie spoczywa na laurach i przede wszystkim okazuje szacunek i kulturę zarówno wobec swoich współpracowników jak i publiczności. Ukazuje gwiazdę, która jest ambitna i rozumie co to znaczy zdrowa rywalizacja, ma swoje zdanie i potrafi o nie walczyć. Przy odczuwalnym zabarwieniu emocjonalnym bijącym z tych wspomnień, książka nie wnosi nowych informacji o życiu Anny Jantar, nie zawiera żadnych sensacyjnych informacji dotyczących Jej życia prywatnego, nie sięga do informacji poufnych. Uważam, że przede wszystkim to decyduje o tak wielkiej, niespotykanej często klasie, zarówno osób, których wspomnienia są tam zebrane, jak i również autorki tej książki.
Uważam, że książki nie trzeba zbytnio reklamować i przedstawiać tutaj jej treści, tak więc napiszę tylko – każdy kto zdecyduje się po nią sięgnąć, znajdzie coś co przybliży mu postać Pani Anny.
Gorąco polecam tą pozycję nie tylko osobom, które wychowały się przy przebojach tak wielkiej gwiazdy polskiej sceny muzycznej, ale także takim jak ja , poznającym dopiero jej twórczość. Każdy z jej utworów słuchany po przeczytaniu tej książki nabiera nowych barw, ukazuje niewidzialne wcześniej wersy. Moim zdaniem, to właśnie jest największy sukces tej książki.

Zebrane w tej książce wspomnienia dostarczyły mi wielu chwil uśmiechu i smutku, pewnego rodzaju radości ale także zadumy. Przytaczane obrazy Pani Anny pozwalają na poznanie Jej osoby nie tylko ze strony wielkiej gwiazdy, ale przede wszystkim wielkiego człowieka. W tej książce najbardziej urzekła mnie bijąca z niej autentyczność. Różne spojrzenia i odczucia wobec Anny...