Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo dobra, ale zakończenie pozbawione sensu.

Bardzo dobra, ale zakończenie pozbawione sensu.

Pani Kadłubek - Gratka dla wielbicieli świńskiego poczucia humoru. 8/10.
Pomyśl życzenie - Upadek człowieka, brud, śmierć. Chorobotwórczy syf wycieka z każdego zdania. 8/10.
Wypuść mnie, proszę - Całkiem zabawne zwyrodnialstwo. 7/10.
Stół - Króciutkie, ale ciekawie pomyślane. 7/10.
Powiedziała "Śmierć" - Czarna perełka. Świetny klimat. Najlepsza opowieść w zbiorze. 9/10.
Niewłaściwy facet - Dużo seksualnej przemocy, ale jakieś to wszystko miałkie. 5/10.
Postacie - Bardzo ciekawy pomysł, ale wykonanie słabe. Męczyłem się, czytając. 4/10
Przejażdżka - Festiwal obrzydlistwa. Trochę grafomański, ale natężenie przemocy i makabry to rekompensuje. 6/10.
Gówniany dom - Kwintesencja zepsucia świata w gorzkiej, chropowatej pigułce. Ciekawa forma. 8/10
Skrawek papieru - Przezabawne. Cudowne, rozbrajające zakończenie. 9/10
Header - Początki - Wiejskie ćwoki i surrealistyczna makabra. Niezłe. 6/10.

Pani Kadłubek - Gratka dla wielbicieli świńskiego poczucia humoru. 8/10.
Pomyśl życzenie - Upadek człowieka, brud, śmierć. Chorobotwórczy syf wycieka z każdego zdania. 8/10.
Wypuść mnie, proszę - Całkiem zabawne zwyrodnialstwo. 7/10.
Stół - Króciutkie, ale ciekawie pomyślane. 7/10.
Powiedziała "Śmierć" - Czarna perełka. Świetny klimat. Najlepsza opowieść w zbiorze. 9/10....

Literatura pulpowa. Powieść czyta się tak, jakby autor powiedział sobie: ''Dobra, daję sobie 2 miesiące na napisanie jej. Wyjdzie, jak wyjdzie''. Największa wada to papierowe, pozbawione głębi postaci z którymi po prostu nie sposób sympatyzować (dlaczego Natalia nie rozmyśla o swoim narzeczonym, co przecież robiłby każdy człowiek na jej miejscu? Czemu Bronia i Radek nie rozmyślają o swoich najbliższych?). Sam pomysł podróży po równoległych wymiarach rzeczywistości jest świetny, ale jego potencjał został zmarnowany - głównie przez brak nadbudowy filozoficznej, o którą aż się prosi, oraz pobieżne przedstawienie innych światów (bohaterowie poznają je przede wszystkim z Internetu oraz gazet...). Wątek miłosny poprowadzony po macoszemu. Wszystko ratuje nieco spora ilość akcji.

Literatura pulpowa. Powieść czyta się tak, jakby autor powiedział sobie: ''Dobra, daję sobie 2 miesiące na napisanie jej. Wyjdzie, jak wyjdzie''. Największa wada to papierowe, pozbawione głębi postaci z którymi po prostu nie sposób sympatyzować (dlaczego Natalia nie rozmyśla o swoim narzeczonym, co przecież robiłby każdy człowiek na jej miejscu? Czemu Bronia i Radek nie...