Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Generalnie nie jest to zły zbiór opowiadań - jest za to boleśnie nijaki. Mimo motywu przewodniego, pozwalającego naprawdę popłynąć z kreatywnością, większość autorek albo wybrała bardzo banalny pomysł, albo zawiodła jego wykonaniem. Przy czym rzeczony zawód nie jest spowodowany tym, że czyta się źle - wręcz przeciwnie, wszystkie opowiadania są *co najmniej* znośne, miażdżąca większość to po prostu czytadła do ciacha i kawy - a raczej tym, że minutę po zamknięciu książki wyparowują wszystkie wrażenia i wspomnienia. Dwa dni po lekturze pamiętam jedynie dwa teksty - o japońskiej drożniczce (bo zdecydowanie wybijało się egzotycznym settingiem i świetnie zakreślonym klimatem) oraz apokalipsa zombie w humorystycznym wykonaniu Ewy Białołęckiej (bo Ewa Białołęcka to diabelnie dobra pisarka jest). Trochę za mało jak na książkę, która jest jednocześnie pewnego rodzaju manifestem grupy literackiej i ideą przetarcia szlaków dla rodzimych autorek fantastycznych. Mimo to warto potraktować "Hardą Hordę" jako swego rodzaju katalog i po prostu sięgnąć dla samego zapoznania się z nazwiskami (kilka pań ma tutaj naprawdę bogate portfolio i bynajmniej nie mam tu na myśli wspomnianej już Białołęckiej, ani Jadowskiej, którą, mam wrażenie, ta pozycja była głównie reklamowana) - po prostu nie należy nastawiać się na Bogini wie co ;)

Generalnie nie jest to zły zbiór opowiadań - jest za to boleśnie nijaki. Mimo motywu przewodniego, pozwalającego naprawdę popłynąć z kreatywnością, większość autorek albo wybrała bardzo banalny pomysł, albo zawiodła jego wykonaniem. Przy czym rzeczony zawód nie jest spowodowany tym, że czyta się źle - wręcz przeciwnie, wszystkie opowiadania są *co najmniej* znośne, ...