Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka lepsza od poprzedniej - mniej moralizatorska. Historia w niej opisana jest dość ciekawa i zdecydowanie bardziej realna niz ta z "Wnuczki do orzechów". Nie jest to dawny, rewelacyjny styl pani Musierowicz, ale jest lepiej niż odtatnio.

Książka lepsza od poprzedniej - mniej moralizatorska. Historia w niej opisana jest dość ciekawa i zdecydowanie bardziej realna niz ta z "Wnuczki do orzechów". Nie jest to dawny, rewelacyjny styl pani Musierowicz, ale jest lepiej niż odtatnio.

To z pewnością ostatnia, nowa część Jeżycjady, którą kupiłam. Nie potrafię ocenić, kto zmienił się bardziej - ja czy ta seria, ale zdecydowanie już nam razem nie po drodze. Mam wrażenie, że Pani Musierowicz straciła kontakt z młodzieżą, nie zna jej, nie spotyka, nie rozumie, przez co młode pokolenie Borejków przestało być dla mnie autentyczne. Dziewczyna, która będąc w ciąży praktycznie rezygnuje z opieki lekarskiej? Zepsute, zgubione, zapomniane, nie naładowane telefony komórkowe? Ilu osobom naraz może się to przydarzyć? Ida, która organizacją wesela syna zaczyna się interesować na tydzień przed uroczystością? Gdzie istnieje taki świat, gdzie żyją tacy ludzie, w Wielkopolsce? Cała ta historia przestała być dla mnie realna, ale jeśli dla kogoś jeszcze jest, to dobrze, to znaczy, że tylko ja się zestarzałam, a Jeżycjada nadal może zachwycać młodego czytelnika.

To z pewnością ostatnia, nowa część Jeżycjady, którą kupiłam. Nie potrafię ocenić, kto zmienił się bardziej - ja czy ta seria, ale zdecydowanie już nam razem nie po drodze. Mam wrażenie, że Pani Musierowicz straciła kontakt z młodzieżą, nie zna jej, nie spotyka, nie rozumie, przez co młode pokolenie Borejków przestało być dla mnie autentyczne. Dziewczyna, która będąc w...

Idealizowanie wsi i demonizowanie miasta jest w tej książce przerysowane i momentami niezwykle irytujące. Podobnie jak nieustanne opisywanie nieziemskiego upału. Bez przesady, nie mieszkamy przecież w Afryce. Gdyby nie te wtręty, książkę czytałoby się całkiem przyjemnie. Co więcej, nawet z tymi wkurzającymi elementami, czyta się ją łatwo i szybko. Jednak mam poczucie, że w tym tomie Jeżycjady czegoś brakuje, że autorka straciła dawną zdolność do tworzenia ciekawych historii i że nie rozumie współczesnego świata, dlatego go bezustannie krytykuje. A niestety, my - odbiorcy i czytelnicy, musimy w tym świecie funkcjonować na co dzień, nie możemy z niego uciec do domu na wsi i zająć się pisaniem książek, może dlatego wolelibyśmy przynajmniej w literaturze znaleźć coś optymistycznego i prawdziwego, a nie zupełnie wyjętego z realnego świata, bo przenoszenie nas do takiego idyllicznego obrazka wywoła tylko irytację. Tak przynajmniej było u mnie. Polecam tę książkę wyłącznie wiernym fanom Jeżycjady, pozostali mogą się rozczarować.

Idealizowanie wsi i demonizowanie miasta jest w tej książce przerysowane i momentami niezwykle irytujące. Podobnie jak nieustanne opisywanie nieziemskiego upału. Bez przesady, nie mieszkamy przecież w Afryce. Gdyby nie te wtręty, książkę czytałoby się całkiem przyjemnie. Co więcej, nawet z tymi wkurzającymi elementami, czyta się ją łatwo i szybko. Jednak mam poczucie, że w...

Fajna:)

Fajna:)

Ta książka nie porywa, ale doceniam ją, bo jest ciepła, mądra, urocza, panuje w niej rodzinna atmosfera, a miłość zawsze wygrywa. To fajna odmiana i odskocznia od otaczającego nas świata.

Ta książka nie porywa, ale doceniam ją, bo jest ciepła, mądra, urocza, panuje w niej rodzinna atmosfera, a miłość zawsze wygrywa. To fajna odmiana i odskocznia od otaczającego nas świata.

Sprężyna to kwintesencja Jeżycjady. Humor, fajne dialogi, ciekawe przypadki bohaterów, a do tego Laura, która co chwilę odwiedza ogrodnika=)

Sprężyna to kwintesencja Jeżycjady. Humor, fajne dialogi, ciekawe przypadki bohaterów, a do tego Laura, która co chwilę odwiedza ogrodnika=)

Przyjemnie się czytało:)

Przyjemnie się czytało:)

Bardzo lubię tę książkę za ciepło rodziny Borejków, za to, że są fajnymi, bardzo rodzinnymi ludźmi.

Bardzo lubię tę książkę za ciepło rodziny Borejków, za to, że są fajnymi, bardzo rodzinnymi ludźmi.

Książka, którą dawno temu podsunęła mi mama. Lubię do dziś:)

Książka, którą dawno temu podsunęła mi mama. Lubię do dziś:)

Jedna z lepszych w serii, bo szalone bohaterki to ciekawe bohaterki.

Jedna z lepszych w serii, bo szalone bohaterki to ciekawe bohaterki.

Jedna z moich najbardziej ulubionych pozycji "Jeżycjady". Co o tym zadecydowało? Pewnie ciekawa, rzadko spotykana forma i przedstawienie miłości dwojga starszych ludzi, o jakiej pewnie każdy z nas gdzieś tam marzy.

Jedna z moich najbardziej ulubionych pozycji "Jeżycjady". Co o tym zadecydowało? Pewnie ciekawa, rzadko spotykana forma i przedstawienie miłości dwojga starszych ludzi, o jakiej pewnie każdy z nas gdzieś tam marzy.