Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Było to moje pierwsze zetknięcie się z Taną French. Książkę tą poleciła mi sprzedawczyni w księgarni i mimo, że zwykle podchodzę do tych najbardziej zachwalanych pozycji ze sporą dozą nieufności względem ich faktycznego poziomu, zaryzykowałam. Powiem krótko - nie żałuję.

Czytelnik z miejsca zostaje wrzucony w świat nastolatek - ich intryg, problemów, błahostek, które w ich oczach urastają do rangi katastrofy, tajemnic przed przełożonymi, alkoholu przemycanego w krzakach, smsów wymienianych z chłopakami, plotek i przyjaźni na zawsze. Aż czuje się w środku mile łaskoczące wspomnienie tego wieku i właściwych mu rozbuchanych emocji.
Mamy tu dwie kontrastujące ze sobą grupy bohaterek: prawdziwe przyjaciółki i "gwiazdkę" wraz ze świtą. Autorka świetnie oddała relacje pomiędzy obydwoma.
Z jednej strony zaprzysiężenie, wspólne tajemnice i obietnica wiecznej przyjaźni, z drugiej podkładanie świń, plotki, szantaż emocjonalny. Ale powieść dotyczy właściwie tylko tej pierwszej strony.

O czym jest ta książka? Powiedziałabym, że o strachu przed końcem. Strachu tak silnym, że popycha do zbrodni. Choć akcja rozwija się łagodnie i raczej nie ma zbyt wielu napięć, ta książka niesie w sobie pewien niepokój. Jest w niej coś przerażającego, ale biernie; nie jak grasujący morderca z nożem, bardziej jak ciche, ignorowane przez wszystkich zagrożenie, gnieżdżące się tam, gdzie nikt się go nie spodziewa i nawet nie wie, że istnieje.
Strachu, który rodzi pewne szaleństwo, tak łatwe do ukrycia, tak łatwe do przeoczenia nawet przez najbliższych.
Zbrodnia, która przeraża wszystkich oprócz jednej osoby, bo jej przynosi spokój i odprężenie, pozorny powrót do równowagi.
To jest w tej książce straszne. Zobrazowanie tego milczącego szaleństwa, niemal sekciarskiej wiary, wedle której morderstwo jest czymś słusznym i naturalnym, i to w oczach nastolatki. Czymś, co było trzeba.

Powieść ta mnie zaskoczyła właśnie pod względem portretu psychologicznego sprawcy. Zero trudnej przeszłości, zero niewyjaśnionych wątków, zero traumy i chęci zemsty - jedynie wiara w słuszność tego co się robi. Straszne, ale i fascynujące.

Było to moje pierwsze zetknięcie się z Taną French. Książkę tą poleciła mi sprzedawczyni w księgarni i mimo, że zwykle podchodzę do tych najbardziej zachwalanych pozycji ze sporą dozą nieufności względem ich faktycznego poziomu, zaryzykowałam. Powiem krótko - nie żałuję.

Czytelnik z miejsca zostaje wrzucony w świat nastolatek - ich intryg, problemów, błahostek, które w ich...

Niestety nie mogę dać wyższej oceny.

Książka mocno średnia. Mało realistyczna, przekombinowana od początku do końca, niby wciągająca, ale bardziej na zasadzie chęci posiadania tego po prostu za sobą, niż autentycznego zaciekawienia losami bohaterów.

Główny bohater mnie drażnił, kolejny przykład przedobrzenia - najlepszy, najbystrzejszy, niepokonany, szlachetny, chłodny, inteligentny, sarkastyczny, niebezpieczny, przystojny, nieziemsko bogaty (...). Wszystko co naj. A inni śledczy to oczywiście idioci którzy nie wiedzą co robią i bez niego zgubiliby się jak dzieci we mgle.
Mam już szczerze dosyć tego schematu w kryminałach i thrillerach, gdzie główny super-turbo-agent-bez-wad wszystko ratuje, posiadając przy tym same pozytywne przymioty, a jak. Takie Mary Sue, ale dla dorosłych.

Sama fabuła też średnia i mało realistyczna, mnie nie przekonała. Plus za nawiązanie do historycznych faktów, ale nie mogło mnie to zachwycić przy sposobie, w jaki wszystko się skończyło. Okropni źli zrozumieli nagle swoje błędy i zostali dobrzy. Nudne, przewidywalne, mdłe. Niestety.

Za dużo wątków, zbędnych udziwnień i język, który już od pierwszych stron wydał mi się sztuczny i mało rozbudowany, a poczucie to nie opuściło mnie do końca powieści.
Jedyny plus tej książki to umilenie mi paru godzin w pracy, przez co zleciały szybciej. Raczej już nie sięgnę po książki tych autorów.

Niestety nie mogę dać wyższej oceny.

Książka mocno średnia. Mało realistyczna, przekombinowana od początku do końca, niby wciągająca, ale bardziej na zasadzie chęci posiadania tego po prostu za sobą, niż autentycznego zaciekawienia losami bohaterów.

Główny bohater mnie drażnił, kolejny przykład przedobrzenia - najlepszy, najbystrzejszy, niepokonany, szlachetny, chłodny,...

Muszę przyznać, że byłam pozytywnie zaskoczona tą książką.
Ciężko mi było przebrnąć przez początek; główny bohater mnie nie urzekł i pozostało tak właściwie do końca książki. To ciągłe podkreślanie, jaki on jest najlepszy, najsprawniejszy, najbystrzejszy, naj(...), a przy okazji bogaty i znający się na wszystkim, i oczywiście o nieopisanych zasługach dla kraju, genialny, przystojny... gość, który jest tak idealny, że mało rzeczywisty. Jego wady, choć też opisywane, wypadały blado na tle tego wszystkiego. Nawet jego przemyślenia i odczucia są jakoś tak pozbawione głębi. Nie potrafiłam go polubić, momentami mnie irytował. Typowa postać, której wszystko się zawsze udaje i jest we wszystkim najlepsza.

Za to postać Saracena mnie zainteresowała i właściwie dopiero od momentu gdy się pojawił, książka mnie naprawdę wciągnęła. To postać z krwi i kości; ma swoją historię, motywy, przekonania, jest skłonna do wielu poświęceń dla osiągnięcia celu (koleś ukończył studia medyczne dla dobra swojej sprawy!). Budzi respekt. Ciężko zwątpić w jego przebiegłość, inteligencję i bezwzględność, do czego nie potrzeba opisów i komplementowanie go przez innych bohaterów, a widać to po czynach. Z pewnością to godny przeciwnik dla tajnego agenta.

Od tego momentu akcja zaczęła się rozkręcać, osiągając taki poziom, że książka wsysała mnie do swojego świata na długie godziny i nie mogłam się od niej oderwać. Jej długość była wręcz zaletą, bo lubię mieć dużo do czytania, szczególnie że z każdą stroną napięcie rosło. Widać tu dobre przygotowanie merytoryczne autora, facet po prostu musiał mieć ogromną wiedzę na temat różnych kultur, funkcjonowania służb w różnych miejscach, obyczajach itp.
Motyw z lustrami był dla mnie dużym zaskoczeniem. Nie wiem, czy miałoby to rację bytu w prawdziwym świecie, ale... WOW! Z czymś takim nie spotkałam się jeszcze nigdzie. Genialne!

W książce jest wiele wątków, w tym dwa główne - sprawa Saracena i dwa tajemnicze, powiązane ze sobą morderstwa. Liczyłam, że wszystkie będą mieć ze sobą coś wspólnego, ale niestety tak nie jest. Choć czy wtedy nie byłoby to już przesadzone? Ciężko powiedzieć, bo jednak autor mistrzowsko prowadzi akcje i mogłoby to być ciekawe.

Z czystym sumieniem polecam, na pewno warta uwagi. Słabą jej stroną są na pewno "filozoficzne" dywagacje głównego bohatera. Po prostu... nie. Jego przemyślenia nie są tak głębokie, jak pewnie miało to brzmieć, wręcz brzmią dość głupio. To nie jest książka z ukrytym przesłaniem, odmieniająca spojrzenie na świat; po prostu jest diabelnie ciekawa i trzymająca w napięciu!

Muszę przyznać, że byłam pozytywnie zaskoczona tą książką.
Ciężko mi było przebrnąć przez początek; główny bohater mnie nie urzekł i pozostało tak właściwie do końca książki. To ciągłe podkreślanie, jaki on jest najlepszy, najsprawniejszy, najbystrzejszy, naj(...), a przy okazji bogaty i znający się na wszystkim, i oczywiście o nieopisanych zasługach dla kraju, genialny,...