Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dla mnie czytanie było i jest ucieczką od realnego świata, bezpieczną przystanią wokół szalonego i coraz bardziej trudnego do zniesienia wariatkowa w którym przyszło nam żyć. Początki mojego czytania to kryminały, a najważniejszym pisarzem w takich klimatach jest Jo Nesbo. Skandynawski mrok przyciągał wraz z kolejnymi tomami z Harrym Hole, walczącym ze złem, które niszczy go w życiu zawodowym i osobistym. Wielopoziomowe intrygi, zagadki kryminalne trzymające w napięciu sprawiają, że chętnie przeczytałbym wszystkie książki Nesbo ponownie.
Książka, która szczególnie mnie wzruszyła to Święto ognia Jakuba Małeckiego, jest to kolejny autor po którego często sięgam i bardzo cenię jego twórczość za unikalny styl i sposób prowadzenia opowieści, ukazujący tematykę przemijania, złożoności losów swoich bohaterów.
Absolutnym mistrzem dla mnie jest Wiesław Myśliwski, pisarz zupełnie niedoceniany przez mainstream (ale może to lepiej). Książkę Kamień na kamieniu czytałem fragmentami na głos mojej narzeczonej. To arcydzieło naszych czasów.
Ostatnio sięgnąłem po twórczość Michele'a Houellebecq'a, który nie bierze jeńców w swoich książkach demaskując degrengoladę świata zachodu. W jego książkach przewija się temat beznadziejności przemijania z którym trudno się pogodzić.
Obecnie bawi mnie lektura Platformy, gdzie dotyka tematu pogoni za namiętnością, jak winnych swoich powieściach, nie przeczytałem jeszcze całej, ale póki co wydaje się najbardziej pozytywną z książek Houellebecq'a.

Dla mnie czytanie było i jest ucieczką od realnego świata, bezpieczną przystanią wokół szalonego i coraz bardziej trudnego do zniesienia wariatkowa w którym przyszło nam żyć. Początki mojego czytania to kryminały, a najważniejszym pisarzem w takich klimatach jest Jo Nesbo. Skandynawski mrok przyciąg...

więcej

mniej

0

Link