Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pamiętacie, jak w zeszłym roku Wydawnictwo Niezwykłe wypuściło jedną z najbardziej mrocznych i porypanych książek, jaką świat widział, czyli „Haunting Adeline”? To było coś! Mocna, okrutna i niesamowita zarazem. A pamiętacie ten szał i zachwyty nad psychopatycznym stalkerem, Zadem? Nooo ja typa uwielbiam, ale! Najlepszą postacią według mnie jest Sibby!

Czekałam na historię o naszej szurniętej Sibel i jej giermkach. I oto właśnie ją dostaliśmy.

„Satan`s Affair” to prequel tego, co działo się w HA. Jak udał się autorce? Moim zdaniem całkiem nie najgorzej.
Oczywiście książka jest przeznaczona dla dorosłych czytelników, ponieważ zawiera opisy przemocy, w tym seksualnej oraz wiele drastycznych scen. Nie jest to również książka dla każdego czytelnika.

Na 214 stronach, dostajemy historię (moim zdaniem szkoda, że tak krótką) życia Sibby. W retrospekcjach dowiadujemy się jak wyglądało jej dzieciństwo w sekcie, w której się urodziła. To co się tam działo wpłynęło ogromnie na jej życie i zachowanie. Po ucieczce, znajduje azyl w Satan`s Affair. Podróżuje więc po całym kraju, oferując przerażającą rozrywkę, idealną na Halloween. Czyli wiecie, nawiedzone domy, potwory i spółka. Sibel oczyszcza świat z demonów, które zjawiają się w tym osobliwym parku rozrywki. W każdym mieści znajduje się ktoś, w kogo duszy czai się zło. Dziewczyna czai się w ukryciu, obserwuje i wydaje wyrok, śpiewając kołysankę dla gnijących dusz (moi drodzy kółko graniaste już nigdy nie będzie takie same) i wspólnie z giermkami zajmuje się egzekucją.

Sibby jest bohaterką, której mimo wszystko nie da się nie lubić. Sprawia, że w człowieku odzywa się jego mroczna, psychopatyczna strona. Szczerze? Jest mi jej bardzo żal. Wiele przeszła, nie dostała prawidłowego rozwoju, dobrej opieki kiedy była dzieckiem. To miało ogromny wpływ na jej zachowanie. Cieszę się, że dostaliśmy jej historię, bo w końcu zrozumiałam co spotkało tę dziewczynę i jak wyglądało jej życie w Satan`s Affair. No i w książce pojawia się Zade! Wiemy z jej perspektywy jak to wyglądało.

„Satan`s Affair” to książka drastyczna, nieprzewidywalna, pełna okrucieństwa, rozlewu krwi i erotyki. Jest grubo. Czy ta historia jest nienormalna? No pewnie! Jeszcze jak!
Ja szalenie lubię takie książki, żałuję tylko, że dostaliśmy tak mało. Liczyłam na więcej opowieści z przeszłości. Więcej smaczków. No ale cóż…nie można mieć wszystkiego.
Cieszę się też, że sprawa z giermkami w końcu się wyjaśniła.
Polecam tę książkę fanom mocnej, krwawej literatury.

współpraca reklamowa z wydawnictwem Niezwykłym

Pamiętacie, jak w zeszłym roku Wydawnictwo Niezwykłe wypuściło jedną z najbardziej mrocznych i porypanych książek, jaką świat widział, czyli „Haunting Adeline”? To było coś! Mocna, okrutna i niesamowita zarazem. A pamiętacie ten szał i zachwyty nad psychopatycznym stalkerem, Zadem? Nooo ja...

Rozwiń

Zwiń

Kiedy zobaczyłam w zapowiedziach wydawniczych informację o tym, że kultowa seria o wampirach (o której nigdy nie słyszałam, jak to w ogóle możliwe?!) zostanie wznowiona, bardzo się ucieszyłam. Pomyślałam sobie wtedy: wow! to coś dla mnie, na pewno będzie świetna! Liczyłam na niesamowitą, wciągającą od pierwszych stron, mroczną i pikantną historię.

Cóż… Niestety… Nie polubiłam się z „Mrocznym Kochankiem” od J.R. Ward. Dlaczego? O tym za chwilę.

Pierwszy tom bestsellerowego (według „New York Timesa”) cyklu „Bractwo Czarnego Sztyletu” to historia przywódcy właśnie tego bractwa – Wratha, a także dziennikarki, półczłowieka półwampira – Beth Randall. Od wieków w sekrecie przed ludźmi trwa wojna między wampirami a ich prześladowcami, o dosyć interesującej nazwie, martwiakami. Pewnego wieczora, przed nocnym klubem ginie członek bractwa, najlepszy wojownik, a zarazem przyjaciel Wratha. Wampir postanawia spełnić ostatnie życzenie swojego kumpla. Musi pomóc w przemianie jego córki, która nie wie nic o swoim wampirzym pochodzeniu. Oczywiście nie wszystko idzie tak jak należy. Jeśli chcecie dowiedzieć się jak potoczy się historia tej dwójki, sięgnijcie po książkę, ale ostrzegam, łatwo nie będzie.

Dobra, ja spodziewałam się serio czegoś lepszego. Chciałam historii z rodem True Blood czy The Vampires Diaries, a niestety dostałam komedię. Tak komedię! Przez całą książkę śmiałam się do rozpuku. Przysięgam.
Sam pomysł na fabułę jest super, serio. Jednak nie jestem w stanie sobie wyobrazić tego, jak najsilniejszy, najbardziej potężny i mroczny wampir, może być niewidomy! Jakoś tego nie kupuję. Okej, rozumiem, że autorka chciała stworzyć zupełnie inny świat, ale to burzy moje wszelkie wyobrażenia na ten temat. Niewidomy wampir, chodzący w okularach przeciwsłonecznych, nie ściągający go nawet w momencie tak zwanego cimcirymci. Albo moment, w którym nasz główny bohater po jednej z walk, chodzi z ręką w temblaku. Że co? No błagam.

Wampiry żywiące się swoją krwią? No ja tego nie kupuję. Przepraszam, ale mam inny obraz wampiryzmu.

Kolejną z wielu rzeczy, która totalnie nie przypadła mi do gustu, jest to, że główna bohaterka, która teoretycznie jest w traumie po napaści, rozkłada nogi przed obcym kolesiem, który nagle zjawia się w jej domu. Oczywiście nogi rozłożyła nie zamieniwszy z nim żadnego słowa. Przepraszam, nie mam nic przeciwko takim scenom. Ale szanujmy się. Trochę.

Rozumiem, że historia została napisana prawie 20 lat temu i może mieć w obecnych czasach, trochę inny wydźwięk, ale gdyby fabuła tak nie gnała i nie było tam tylu niestworzonych i skręcających z żenady rzeczy, to może byłaby to o niebo lepsza książka.
Szkoda, wielka szkoda, bo zapowiadał się hit.
Bokserki XXL, brzoskwinka, samica i wiele innych mnie pokonało.

współpraca z wydawnictwem Nowa Baśń

Kiedy zobaczyłam w zapowiedziach wydawniczych informację o tym, że kultowa seria o wampirach (o której nigdy nie słyszałam, jak to w ogóle możliwe?!) zostanie wznowiona, bardzo się ucieszyłam. Pomyślałam sobie wtedy: wow! to coś dla mnie, na pewno będzie świetna! Liczyłam na niesamowitą, ...

Rozwiń

Zwiń

Jedno proroctwo. Dwie królowe. Dzieli je tysiąc lat. Moc jednej doprowadzi świat do zagłady, moc drugiej pozwoli go ocalić. Brzmi dobrze co? „Furyborn. Zrodzona z furii” to zdecydowanie jedna z ważniejszych premier tego roku. Książka, którą przeczytać powinien dosłownie każdy, kto kocha fantastykę.

To historia o przeznaczeniu, przed którym stoją dwie kobiety. Rielle i Eliana.

Przyznam szczerze, że początkowo nie byłam przekonana do pomysłu, którym są dwie linie czasowe, ale jak bardzo się myliłam! To było genialne. Mamy dwie perspektywy, jedna jest Rielle, a druga Eliany. Obie kobiety różni tysiąc lat. Są to historie, które się różnią, jednak mają ze sobą wiele, wiele wspólnego.

Reille, ukrywa przed światem, że posiada moce. Otóż włada ogniem. Kiedy bliska jej sercu osoba jest w niebezpieczeństwie, ujawnia je. Ale to nie wszystko, włada również innymi mocami. I tak zostaje poddana próbom, które mają na celu potwierdzić to, że jest Królową Słońca. Czy rola wybawicielki jest jej słusznie pisana?
Eliana, to przebiegła i zbuntowana łowczyni. Pracuje dla Imperium i poluje na buntowników. Robi to wszystko dla swojej rodziny. Od lat ukrywa pewną tajemnicę. Wszystko zmienia się w momencie, kiedy jej matka zostaje porwana. Aby ją uratować, musi połączyć swoje siły z Wilkiem, przywódcą Czerwonej Korony, na którego również dostała zlecenie. Nie jest łatwo, jednak wyrusza z nim na poszukiwania. To co odkryje, zmienia jej życie o 180 stopni.

To opowieść o przeznaczeniu, pełna miłości, namiętności. Historia o dwóch kobietach, które los wystawił na ogromną próbę.

Już pierwsze strony książki, to istny wir wydarzeń. Czytając chce się więcej i więcej. Były momenty, kiedy akcja zwalniała, co trochę mnie nużyło i miałam ochotę odłożyć tę historię. Jednak później, akcja znów przyspiesza. Odkrywamy, kto jest wrogiem i kto chce zniszczyć świat. Zakończenie zostawia nas z wieloma pytaniami, na które mam nadzieję, dostaniemy szybko odpowiedź, w kolejnym tomie.
To fenomenalna historia. Mamy tu genialne, twarde, dążące do celu z uporem bohaterki. Takie wiecie, prawdziwe badass. Książka jest wypełniona intrygami, tajemnicami, igraniem z losem i magią.
Czyta się ją z zapartym tchem i takim wiecie, mrowieniem z niepokoju, bo nic do końca nie jest tu jasne.

Obowiązkowa pozycja tej wiosny!


[współpraca reklamowa z @odyseya.books]

Jedno proroctwo. Dwie królowe. Dzieli je tysiąc lat. Moc jednej doprowadzi świat do zagłady, moc drugiej pozwoli go ocalić. Brzmi dobrze co? „Furyborn. Zrodzona z furii” to zdecydowanie jedna z ważniejszych premier tego roku. Książka, którą przeczytać powinien dosłownie każdy, kto kocha f...

Rozwiń

Zwiń

[współpraca reklamowa] wydawnictwo UROBOROS

To jest seria mojego życia. Przysięgam. Kocham „Dwory” z całego serca i wiem, że już na zawsze w nim pozostaną. Nie tylko tam… pokochałam tak bardzo tę historię oraz bohaterów, że rok temu zrobiłam sobie tatuaż inspirowany właśnie tymi książkami. I będą już ze mną na zawsze.

Sarah J Maas to królowa. KRÓLOWA. Wszystko co napisze to złoto i przy każdej opowieści, czy to o Feyrze, Aelin czy Bryce, czytelnik czuje, że jest w domu.

Uwielbiam wracać do ACOTARu, za każdym razem przeżywam inne emocje i za każdym razem jeszcze bardziej kocham ten wspaniale wykreowany świat. Stworzona historia jest cudowna, a bohaterowie? Każdy ma w sobie coś wyjątkowego. Świetna fabuła. Czyta się to z zapartym tchem.
Bardzo się cieszę, że wydawnictwo postanowiło wznowić wydania. Miałam duże wątpliwości co do okładek, ale przyznaję byłam w błędzie. Są obłędne.

Feyra, główna bohaterka, nie ma w życiu lekko, zajmuje się domem, bo jej ojciec nie jest zdolny do jakiejkolwiek pracy, a siostry Nesta (btw. kocham typiarę najbardziej na świecie) i Elaina, skore do zadbania o tzw. wikt i opierunek, nie są. Mają właśnie od tego najmłodszą siostrę. I ta nasza biedna Feyra, podczas okrutnej zimy, poluje w pobliżu muru, który oddziela ludzkie ziemie od Prythianu, krainy zamieszkanej przez czarodziejskie istoty. Kiedy podczas polowania dziewczyna zabija ogromnego wilka, nie wie, że tak naprawdę strzelała do fae. I wiecie, po jakimś czasie w drzwiach jej chaty staje pochodzący z Wysokiego Rodu Tamlin (nie będę się na jego temat wypowiadać, kto mnie zna, to wie jakie mam zdanie), w postaci złowrogiej bestii. Bestia żądaja zadośćuczynienia za ten czyn. Feyra musi wybrać – albo zginie w nierównej walce, albo uda się razem z Tamlinem do Prythianu i spędzi tam resztę swoich dni. I co wybiera? No oczywiście, udaje się z tajemniczym fae w nieznane. Dzieli ich wszystko, pozornie. Tak naprawdę mają ze sobą wiele wspólnego, co odkrywają powoli. Tamlin skrywa również niejedną tajemnicę przed Feyrą, które stopniowo odkrywa (choć raczej nie wszystkie). No i nie zapominajmy, wśród mieszkańców Dworu Wiosny, panuje klątwa, rzucona przed prawie 50 laty. Nasza parka zakochuje się w sobie i pewnie pomyślicie, że żyli długo i szczęśliwie? Otóż nie. Tampon odsyła dziewczynę do jej rodzinnych stron, a sam oddaje się w ręce Amarnthy. A co robi nasza bohaterka? Oczywiście idzie go ratować. A pod Górą dzieje się wiele. Oj wiele. Kto czytał ten wie, kto nie czytał zachęcam z całego serduszka, do zapoznania się z tą historią.

Co sprawiło, że tak bardzo pokochałam pierwszy tom (choć nie jest moim ulubionym)? „Tu jesteś. Szukałem cię.”

[współpraca reklamowa] wydawnictwo UROBOROS

To jest seria mojego życia. Przysięgam. Kocham „Dwory” z całego serca i wiem, że już na zawsze w nim pozostaną. Nie tylko tam… pokochałam tak bardzo tę historię oraz bohaterów, że rok temu zrobiłam sobie tatuaż inspirowany właśnie tymi książkami...

Rozwiń

Zwiń

„Two for joy” to drugi tom dylogii “Stowarzyszenia Srok” i szalenie się cieszę, że nie musiałam w ogóle czekać na tę część! Bo jeśli zostałabym tylko z pierwszym tomem, to byłabym okrutnie zawiedziona.
Po przeczytaniu „One for sorrow”, mogłam od razu wraz z Ivy i Audrey, poprowadzić śledztwo. Wiem kto jak i dlaczego, ale nie ukrywam, że takiego zakończenia się w ogóle nie spodziewałam. Autorki totalnie mnie zaskoczyły i ubolewam, że nie będzie trzeciego tomu! Ja się pytam jak? Kto tak kończy i zostawia nas, czytelników, z tyloma pytaniami.

Historia jest owiana mrokiem i tajemnicą. Nadal nie rozwiązana zagadka morderstwa, porwanie jednej z bohaterek, wiele przewijających się postaci, masa poszlak, a także niedopowiedzeń to ogromny plus tej książki. Dziewczyny próbują rozwikłać pojawiające się na każdym kroku tajemnice. Z różnym skutkiem.
Relacje głównych bohaterek, trochę się pokomplikowały (przyznam się szczerze, że ten wątek strasznie mnie irytował) i gdyby nie to, to może dziewczyny szybciej by wpadły na trop, ale! patrząc na to z perspektywy zakończenia, miało to sens. To było jednak po coś.

Kupił mnie klimat tej książki, brak nudy i to, że podejrzewałam totalnie każdego o zbrodnię. Oprócz jednej osoby, choć miałam maleńki przebłysk podczas czytania pierwszej części, że coś mi tu nie gra. Jednak pomyślałam sobie, nieeee nie może być w życiu! No cóż, bardzo się pomyliłam.
Bawiłam się znakomicie podczas czytania tej dylogii, uważam że „Two for Joy” jest nieco lepsza od pierwszej części. Autorki po raz kolejny sprawiły, że czułam zagrożenie i całkiem spore napięcie.

Lekki thriller młodzieżowy, a ileż emocji! Polecam!

[współpraca reklamowa] z wydawnictwem Story Light

„Two for joy” to drugi tom dylogii “Stowarzyszenia Srok” i szalenie się cieszę, że nie musiałam w ogóle czekać na tę część! Bo jeśli zostałabym tylko z pierwszym tomem, to byłabym okrutnie zawiedziona.
Po przeczytaniu „One for sorrow”, mogłam od razu wraz z Ivy i Audrey, poprowadzić śledz...

Rozwiń

Zwiń

„Jedna to smutek,
Dwie to radość,
Trzy to dziewczynka, cztery to chłopiec,
Pięć to srebro, sześć to złoto.
Siedem to wieczny sekret, niecnoto.”

W tej książce znajdziecie tajemnicę, niepewność i sporo napięcia. Zakończenie zwala z nóg, zostawia z pytaniami i chce się od razu sięgnąć po drugi tom. Nie wszyscy mieli tyle szczęścia co ja i na kontynuację musieli czekać, aż trzy lata!

Cieszę się, że miałam możliwość poznać „One for sorrow” dopiero teraz. Jeśli miałabym czekać tak długo, na kolejny tom, to z pewnością bym oszalała z niecierpliwości.

O „Two for joy” opowiem niebawem. Teraz skupmy się na pierwszym tomie dylogii „Stowarzyszenia Srok”.

Zacznijmy od tego, że książka została napisana przez dwie autorki, Zoe Sugg i Amy McCulloch. Nie odczułam w ogóle różnicy w stylu pisania obu autorek.Udało im się stworzyć klimat dark academii i co więcej, one utrzymały go przez całą książkę! Co bardzo cenię.

A historia?
„One for sorrow” to historia pisana z dwóch perspektyw. Dwie bohaterki. Audrey i Ivy. Uczennice w Illumen Hall, elitarnej szkole z internatem. Audrey jest nowa, nie czuje się tam najlepiej, no po prostu nie może za bardzo się odnaleźć. Jej współlokatorka, Ivy, też wcale jej nie pomaga, sprawia wrażenie dziwnej i nieprzyjemnej. W skrócie dziewczyny nie mogą złapać ze sobą kontaktu. Dodatkowo, przed wakacjami w szkole doszło do „wypadku”, w którym zginęła lubiana i popularna przyjaciółka Ivy, Dolores. W nowym roku szkolnym powstaje podcast KZL, w którym tajemniczy głos próbuje rozwiązać zagadkę śmierci dziewczyny ( o nieszczęśliwym wypadku lub samobójstwie, nie można mówić). Na każdym kroku piętrzą się pytania, na które brak odpowiedzi. Dziewczyny łączą w końcu siły i wspólnie próbują rozwikłać zagadkę. I wciąż towarzyszą im tajemnicze sroki. Czy uda im się złapać sprawcę zbrodni? Wiem, ale nie powiem. Tego dowiecie się z książki.

„One for sorrow” to książka tajemnicza, klimatyczna, wciągająca. To bardzo wciągający młodzieżowy thriller. Wspólnie z dziewczynami wsiąknęłam w historię i z przyjemnością podążałam ich śladami, próbując odkryć, kto stoi za śmiercią Loli. Bardzo fajne było też to, że autorki nie skupiały się tylko na jednej tajemnicy, bo wspólnie z Ivy i Audrey, odkrywamy też kto prowadzi tajemniczy podcast (miałam pomysł na podejrzanego, ale się nie sprawdził) oraz dokąd prowadzą zapomniane tunele i o co chodzi z tymi przeklętymi srokami!
Fajna książka, dla fanów lekkich kryminałów.

[współpraca reklamowa z wydwanictwem Insignis]

„Jedna to smutek,
Dwie to radość,
Trzy to dziewczynka, cztery to chłopiec,
Pięć to srebro, sześć to złoto.
Siedem to wieczny sekret, niecnoto.”

W tej książce znajdziecie tajemnicę, niepewność i sporo napięcia. Zakończenie zwala z nóg, zostawia z pytaniami i chce się od razu sięgnąć po dru...

Rozwiń

Zwiń

Jak o tej książce było ostatnio głośno! Jak wszyscy polecali, że jaka dobra, że świetna, że trzeba przeczytać! No to co zrobiłam? Zamówiłam, przeczytałam i … ooo WOW!
To była szalenie dobra zabawa!

W swojej karierze czytelniczej przeczytałam cztery książki Agaty Polte ( z PFZ to już pięć) i uważam, że ta jest najlepsza.
„Pierwsza Faza Zaćmienia” to pierwszy tom z serii „Rodzina Carmody”. To romantasy jest po prostu epickie.

Aislinn Carmody, wkrótce ma zostać obrończynią królowej czarownic, swojej siostry Caitrii. Ma generalnie poukładane życie i uparcie podąża ścieżką, którą sobie obrała. Wszystko komplikuje się w momencie, kiedy w mieście zaczynają ginąć czarownice. Do tego zbliża się zaćmienie słońca, które jest wyjątkowo niebezpieczne dla osób magicznych. Aislinn szuka sposobu na zapobiegnięcie kolejnym tragediom, nieoczekiwanie z pomocą przychodzi jej władca wampirów Renan Ward (kocham typa!). Wampir składa rodzinie propozycję nie do odrzucenia, na co nasza młoda czarownica reaguje bardzo nerwowo. No nie jest łatwo moi drodzy, bo krwiopijca, chce im pomóc, ale stawia jeden warunek. Aislinn ma go poślubić. A ona broni się jak tylko może, z marnym jednak skutkiem. Co dalej? No cóż, musicie sami się przekonać, ale powiem Wam jedno, WARTO!

PFZ to urban fantasy z wątkiem romantycznym. Świetnie to autorce wyszło. Wchodzimy do prawie takiego samego świata jak nasz, no właśnie prawie. Bo tu żyją wampiry, czarownice i wilkołaki, ludzie posiadają zdolności takie jak telepatia czy moc władania błyskawicami i są też bratnie dusze. Mamy też wątek enemies to lovers, który ja wręcz UWIELBIAM!

Wkręciłam się w tę historię od pierwszych stron. Po prostu przepadłam na kilka godzin.
Oprócz wątku romantycznego, mamy też kryminalną zagadkę do rozwiązania. I powiem Wam, że ja się w ogóle nie domyśliłam kto, jak i dlaczego. Będziecie w szoku!

Świetnie poprowadzona fabuła, z humorem i spicy scenami (bez cringu!). Czyta się bardzo szybko i chce się więcej! (w moim przypadku, chcę więcej Caspiana!).

Jak o tej książce było ostatnio głośno! Jak wszyscy polecali, że jaka dobra, że świetna, że trzeba przeczytać! No to co zrobiłam? Zamówiłam, przeczytałam i … ooo WOW!
To była szalenie dobra zabawa!

W swojej karierze czytelniczej przeczytałam cztery książki Agaty Polte ( z PFZ to już pięć)...

Rozwiń

Zwiń