Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wbrew pozorom (i wielu opiniom), "Romeo i Julia" to nie ckliwy idealizm, ale spore pokłady ironii, których często nie dostrzegamy (albo dostrzegać nie chcemy).

Wbrew pozorom (i wielu opiniom), "Romeo i Julia" to nie ckliwy idealizm, ale spore pokłady ironii, których często nie dostrzegamy (albo dostrzegać nie chcemy).

Przypomina się dzieciństwo... ;)

Przypomina się dzieciństwo... ;)

Moja historia z "Marią" również rozpoczęła się od olimpiady, w której brałem udział. To dzięki niej mogłem poznać dzieło, które niewątpliwie zaliczyć można do arcydzieł polskiego romantyzmu; zarazem jest to utwór oryginalny, niepowtarzalny, łączący w sobie mnogość motywów, symboli, zapożyczeń reprezentatywnych nie tylko dla właściwej sobie epoki, ale sięgających daleko w głąb europejskiego dziedzictwa kulturowego.

Moja historia z "Marią" również rozpoczęła się od olimpiady, w której brałem udział. To dzięki niej mogłem poznać dzieło, które niewątpliwie zaliczyć można do arcydzieł polskiego romantyzmu; zarazem jest to utwór oryginalny, niepowtarzalny, łączący w sobie mnogość motywów, symboli, zapożyczeń reprezentatywnych nie tylko dla właściwej sobie epoki, ale sięgających daleko w...

Noblista jak zawsze w formie (choć u mnie tym razem na 5 nie zasłużył) - książka, która inspiruje do przemyśleń, zajęcia stanowiska wobec ważkich spraw podejmowanych przez tytułową bohaterkę, a zarazem ciekawa gra z czytelnikiem. Choć nie wciąga, jak chociażby "Hańba" czy "Czekając na barbarzyńców", niewątpliwie lektura godna polecenia (szczególnie ostatni rozdział, który hipnotyzuje kafkowskim klimatem i aurą tajemnicy).

Noblista jak zawsze w formie (choć u mnie tym razem na 5 nie zasłużył) - książka, która inspiruje do przemyśleń, zajęcia stanowiska wobec ważkich spraw podejmowanych przez tytułową bohaterkę, a zarazem ciekawa gra z czytelnikiem. Choć nie wciąga, jak chociażby "Hańba" czy "Czekając na barbarzyńców", niewątpliwie lektura godna polecenia (szczególnie ostatni rozdział, który...