Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Żałuję, że nie trafiłem na Krzyżowców wcześniej. Świetnie napisana, ciekawa fabuła, doskonale wpleciony wątek polski. W książce często pojawiają się również elementy z wierzeń słowiańskich, które moim zdaniem znakomicie wzbogacają obraz ludzi z tamtej epoki.

Żałuję, że nie trafiłem na Krzyżowców wcześniej. Świetnie napisana, ciekawa fabuła, doskonale wpleciony wątek polski. W książce często pojawiają się również elementy z wierzeń słowiańskich, które moim zdaniem znakomicie wzbogacają obraz ludzi z tamtej epoki.

Co w tej książce jest najlepsze?
Bez wątpienia postać głównej bohaterki, Lyra, prawdziwy łobuz. Jest dziewczynką wychowującą się wśród uczonych. Żyjąc wśród dorosłych potrafi znaleźć przyjaciół i bawić się z nimi beztrosko nie wiedząc, jak bardzo jest ważna. Już na kilku pierwszych stronach wpada w tarapaty, a później jest tylko gorzej.

Fabuła to jedna wielka przygoda. Lyra podróżuje po równoległym do naszego wszechświecie odwiedzając miejsca znane z naszego świata takie jak Oxford czy Londyn. Cały czas towarzyszy jej dajmon, jej przyjaciel, jej dusza. Wspólnie pokonują przeciwności losu oraz pozyskują przyjaciół, którzy nie zawsze są ludźmi.

Żałuję, że widziałem wcześniej film, ale nawet znając przebieg akcji książka mnie wciągnęła. Może i jest napisana jak dla dzieci ale ja właśnie taki lubię. W końcu czyta się dla przyjemności, a Zorza Północna dała mi jej wiele.

Co w tej książce jest najlepsze?
Bez wątpienia postać głównej bohaterki, Lyra, prawdziwy łobuz. Jest dziewczynką wychowującą się wśród uczonych. Żyjąc wśród dorosłych potrafi znaleźć przyjaciół i bawić się z nimi beztrosko nie wiedząc, jak bardzo jest ważna. Już na kilku pierwszych stronach wpada w tarapaty, a później jest tylko gorzej.

Fabuła to jedna wielka przygoda....

Kuźnia Ciemności to moja pierwsza książka Stevena Eriksona i chyba dobrze bo opowiada czasy przed Malazańską Księgą Poległych. Pierwsza, ale zapewne nie ostatnia (wspomniana Malazańska Księga Poległych znajduje się w moich najbliższych planach, czekam również na dwie pozostałe części trylogii).

Fabuła aż ocieka oryginalnością. Nie ma żadnego powielania pomysłów wcześniej wykorzystywanych. Autor stworzył własny niezwykle bogaty świat. Akcja rozgrywa się w wielu miejscach jednocześnie, a z czasem poszczególne wątki zaczynają się ze sobą przeplatać. Występują tu zupełnie nowe rasy. Nie spotkamy elfów, strzyg czy innych trolli, za to są potężni Azathanai, Jaghuci i oczywiscie Tiste.
Tak jak w Pieśni Lodu i Ognia autorstwa Martina występuje tu kilku głównych bohaterów, a każdy z nich knuje własną intrygę.

Czytając najbardziej fascynowało mnie morze Vitr oraz T'riss. Mam nadzieje, że jeszcze o niej usłyszymy.
Początek książki sprawiał mi problemy, gdzie mimo skupienia nie do końca wiedziałem o co chodzi, jednak z czasem poszczególne wątki zaczęły się wyjaśniać. Nie podobało mi się, że każdy bohater mówił jak filozof. Wykształceni bohaterowie mogli wyrażać się w ten sposób, ale zwykły żołnierz lub kowal to dla mnie przesada.

Książka godna polecenia wszystkim fanom fantastyki, zwłaszcza ze względu na swoją oryginalność. Osobiście nie mogę się doczekać kolejnych części.

Kuźnia Ciemności to moja pierwsza książka Stevena Eriksona i chyba dobrze bo opowiada czasy przed Malazańską Księgą Poległych. Pierwsza, ale zapewne nie ostatnia (wspomniana Malazańska Księga Poległych znajduje się w moich najbliższych planach, czekam również na dwie pozostałe części trylogii).

Fabuła aż ocieka oryginalnością. Nie ma żadnego powielania pomysłów wcześniej...