Krzyżowcy, tom 1 i 2

W sumie to tylko dla fascynatów tematu i historii. Przygotowanie faktologiczne i językowe na bardzo wysokim poziomie, ale niestety po prostu wieje nudą. Brak głównego bohatera. Może i jest nim bohater zbiorowy, ale ja tego nie kupuję. Jednak ma to być powieść historyczna, a nie sfabularyzowany dokument. Do Bunscha, czy nawet i Sienkiewicza, to trochę brakuje.

W sumie to tylko dla fascynatów tematu i historii. Przygotowanie faktologiczne i językowe na bardzo wysokim poziomie, ale niestety po prostu wieje nudą. Brak głównego bohatera. Może i jest nim bohater zbiorowy, ale ja tego nie kupuję. Jednak ma to być powieść historyczna, a nie sfabularyzowany dokument. Do Bunscha, czy nawet i Sienkiewicza, to trochę brakuje.

Pokaż mimo to

Wspaniały średniowieczny fresk o wyprawie krzyżowej, pisany ani na kolanach, ani żółcią. Owszem życzliwy dla chrześcijaństwa, ale nie ukrywający grzechów jego wyznawców.
Świetnie opisany moment spotkania się ze sobą właściwie trzech kultur. Z jednej strony kraje europejskie, które pierwszy raz zerkają dalej, ponad dobrze znane sobie horyzonty, z drugiej Bizancjum, z nostalgią zapatrzone na to co było, żyjące w minionych okowach antyku, dekadenckie, powoli upadłe. I w końcu islam, który chrześcijanom ukazuje się pod względem czystko ludzkim całkiem bliski, a pod względem kulturowym, można to przyrównać tylko z odkryciem Ameryki.
Książka zdecydowanie godna polecenia.

Wspaniały średniowieczny fresk o wyprawie krzyżowej, pisany ani na kolanach, ani żółcią. Owszem życzliwy dla chrześcijaństwa, ale nie ukrywający grzechów jego wyznawców.
Świetnie opisany moment spotkania się ze sobą właściwie trzech kultur. Z jednej strony kraje europejskie, które pierwszy raz zerkają dalej, ponad dobrze znane sobie horyzonty, z drugiej Bizancjum, z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo dobra powieść historyczna. Autorka umiejętnie łączy fabułę, z faktami historycznymi oraz językiem epoki. Wszystko to pozwala wiernie przenieść się w czasy wypraw krzyżowych. Polecam!

Bardzo dobra powieść historyczna. Autorka umiejętnie łączy fabułę, z faktami historycznymi oraz językiem epoki. Wszystko to pozwala wiernie przenieść się w czasy wypraw krzyżowych. Polecam!

Pokaż mimo to

Czytałem ją już dość dawno, ale do dziś pamiętam zadowolenie z tego, że ta powieść jest mocno niesienkiewiczowska.

Czytałem ją już dość dawno, ale do dziś pamiętam zadowolenie z tego, że ta powieść jest mocno niesienkiewiczowska.

Pokaż mimo to

Wspaniała wielowarstwowa powieść historyczna o pierwszej wyprawie krzyżowej. Mnogość bohaterów, ich przeżyć, decyzji i konsekwencji - nie dość że wciąga to po prostu zachwyca. Rozwija się co prawda mozolnie i do języka trzeba się przyzwyczaić – może tylko ja miałem z tym problemy – ale potem nie można się oderwać. Autorka prezentuje zderzenie i kontrast nie tylko Zachodu ze Wschodem, ale także ówczesnych kobiet – mężczyzn czy ideałów rycerskości ze zwykłymi ludzkimi pragnieniami, ambicjami i marzeniami. Polecam!

Wspaniała wielowarstwowa powieść historyczna o pierwszej wyprawie krzyżowej. Mnogość bohaterów, ich przeżyć, decyzji i konsekwencji - nie dość że wciąga to po prostu zachwyca. Rozwija się co prawda mozolnie i do języka trzeba się przyzwyczaić – może tylko ja miałem z tym problemy – ale potem nie można się oderwać. Autorka prezentuje zderzenie i kontrast nie tylko Zachodu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jeśli chodzi o historyczną beletrystykę, to "Krzyżowców" mogę śmiało nazwać książką mego życia. Zofia Kossak słusznie była postrzegana jako następczyni Sienkiewicza. Nie dorównywała mu lekkością języka, ale przewyższała za to mocniejszym osadzeniem opisywanych wydarzeń w rzeczywistości. Tak też jest w przypadku "Krzyżowców", świetnym szkicu wyjątkowego wydarzenia w dziejach świata jakim była I Krucjata. Autorka zaczyna opowieść niemrawo, opisując losy 3-fikcyjnych polskich rycerzy (z kronik wiadomo, że tylu ich wzięło w wyprawie), uciekających z kraju po przegranej wojnie domowej. Trafiają do Francji akurat w momencie zapadania kluczowych decyzji. Świetna charakterystyka epoki, kluczowych postaci i poszczególnych nacji ze szczególnym naciskiem na oddziały Normanów. Niemrawa zrazu akcja zaczyna nabierać siły i ekspresji z biegiem wyprawy. Pierwszy tom trzeba potraktować jako konieczny wstęp. Potem rusza lawina. Niesamowite jest to, że wydarzenia, które opisuje Zofia Kossak naprawdę miały miejsce. Przypomina to "Władcę Pierścieni"- tyle, że na faktach. Książka była faworytem do Nobla w 1946, jednak w ostatniej chwili wyprzedziła ją inna pozycja. Wielka szkoda, bo wtedy znajomość tego arcydzieła byłaby bez porównania większa.

Jeśli chodzi o historyczną beletrystykę, to "Krzyżowców" mogę śmiało nazwać książką mego życia. Zofia Kossak słusznie była postrzegana jako następczyni Sienkiewicza. Nie dorównywała mu lekkością języka, ale przewyższała za to mocniejszym osadzeniem opisywanych wydarzeń w rzeczywistości. Tak też jest w przypadku "Krzyżowców", świetnym szkicu wyjątkowego wydarzenia w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zawsze interesowały mnie baśnie, opowieści rycerskie i wyprawy krzyżowe. Choć nie traktuję tego w aspekcie religijnym, tylko historycznym, fascynuje mnie fenomen wypraw krzyżowych. Idea wyzwolenia Grobu Pańskiego potrafiła porwać niezliczone rzesze ludzi bogatych, biednych, uczonych i nieoświeconych, którzy rzucali wszystko i szli w nieznane, by często przez długie lata znosić trudy podróży, bitew, a w końcu dotrzeć do wytęsknionej Jerozolimy. Na książkę Zofii Kossak - Szczuckiej od dawna miałam ochotę, ale dopiero teraz się za nią wzięłam. Zaczęłam czytać i przepadłam. Od pierwszych chwil wciągnęłą mnie barwna opowieść o latyńcach i ich przygodach w drodze do Jerozolimy. Poznajemy biskupów, rycerzy, giermków, dzielne białogłowy, towarzyszymy wyprawie w drodze, w bitwach, niezwykle barwnie i obrazowo opisywanych przez autorkę, poznajemy zabobony, wierzenia, zwyczaje ówczesnego świata chrześcijańskiego i muzułmańskiego, w treść wplecione są elementy baśniowe, wierzenia ludowe i magia, a nad wszystkim góruje etos rycerski z jego kodeksem moralnym i etyką. Opowieść o I wyprawie krzyżowej jest długa, opisana w czterech tomach, ale tak opisana, że czyta się ją jednym tchem.

Zawsze interesowały mnie baśnie, opowieści rycerskie i wyprawy krzyżowe. Choć nie traktuję tego w aspekcie religijnym, tylko historycznym, fascynuje mnie fenomen wypraw krzyżowych. Idea wyzwolenia Grobu Pańskiego potrafiła porwać niezliczone rzesze ludzi bogatych, biednych, uczonych i nieoświeconych, którzy rzucali wszystko i szli w nieznane, by często przez długie lata...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jakiś czas temu przeczytałam w gazecie artykuł o Zofii Kossak i jej twórczości. Trudno było mi uwierzyć jak wiele w życiu przeszła (śmierć brata, ucieczka z Kresów, śmierć męża i dziecka, Pawiak, obóz koncentracyjny, emigracja, inwigilacja przez SB) wszystko to przetrwała i nie załamała się. Bardzo lubię powieści historyczne Elżbiety Cherezińskiej, więc postanowiłam, że muszę przeczytać coś Zofii Kossak, bo z pewnością była to kobieta nietuzinkowa i warta, aby zapoznać się z jej twórczością. Wybór padł na "Krzyżowców", bo mają najwyższą ocenę na LC. Mówiąc szczerze, gdyby nie pozytywne komentarze na LC odłożyłabym tę książę po jakiś 50 stronach. Mnogość postaci sprawiła, że nie mogłam się połapać kto jest kim i do tego ten archaiczny język. Jednak w miarę lektury coraz mniej mi on przeszkadzał i nie wiem kiedy, ale wkręciłam się totalnie w ten XI wieczny, wykreowany przez autorkę świat. Tytułowi Krzyżowcy wcale nie są dobrymi, szlachetnymi chrześcijanami. To ludzie żądni władzy, zaszczytów, bogactwa, nie wahający się używać przemocy z imieniem Boga na ustach. Wiem, że po wydaniu książki autorka była atakowana przez wiele osób za tak negatywne przedstawienie Krzyżowców. Książka jest bardzo aktualna, choć dzieje się w XI wieku. Postawy ludzkie niewiele zmieniły się od tamtych czasów.
Dla fanów powieści historycznych "Krzyżowcy" to lektura obowiązkowa. Cieszę się, że powieści Zofii Kossak zostały wznowione, każdy może je przeczytać i nie musi już szukać po antykwariatach wydań z lat 50-tych. Polecam.

Jakiś czas temu przeczytałam w gazecie artykuł o Zofii Kossak i jej twórczości. Trudno było mi uwierzyć jak wiele w życiu przeszła (śmierć brata, ucieczka z Kresów, śmierć męża i dziecka, Pawiak, obóz koncentracyjny, emigracja, inwigilacja przez SB) wszystko to przetrwała i nie załamała się. Bardzo lubię powieści historyczne Elżbiety Cherezińskiej, więc postanowiłam, że...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zastanawiam się, dlaczego dopiero teraz trafiłem na tak genialne dzieło? Książka pięknie napisana, z precyzyjnie nakreślonym historycznym tłem, ale - przede wszystkim - z głęboką i wiarygodną analizą psychologiczną bohaterów. Imponująca jest ta wiwisekcja charakterów, które ulegają słabości pod wpływem pokus, zagrożeń, nadarzających się okazji. Nie ma miejsca na sentymenty, pobłażanie dla jakiekolwiek zła bez względu na wyznawaną wiarę. Rozliczani są wszyscy sprawiedliwie - chrześcijanie, żydzi, muzułmanie.
Zachwycony jestem też przenikliwością autorki, że zacytuję zdanie z posłowia: "Dopuszczenie do upadku tej placówki (Królestwa Jerozolimskiego) było jednym z największych błędów wiecznie krótkowzrocznej i skłóconej Europy." Bo to również książka o Europie, zjednoczonej w tamtych czasach tak jak dziś, tyle że wokół wyższych, transcendentnych wartości.

Zastanawiam się, dlaczego dopiero teraz trafiłem na tak genialne dzieło? Książka pięknie napisana, z precyzyjnie nakreślonym historycznym tłem, ale - przede wszystkim - z głęboką i wiarygodną analizą psychologiczną bohaterów. Imponująca jest ta wiwisekcja charakterów, które ulegają słabości pod wpływem pokus, zagrożeń, nadarzających się okazji. Nie ma miejsca na sentymenty,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mówi się, że literatura potrafi wskrzesić tych, którzy zmarli. To prawda. Słuchając powieści miałam wrażenie, że ci obojętni mi i zupełnie dotąd niezrozumiani ludzie, krzyżowcy, ożyli. Przestali być manekinami czy fanatykami religijnymi. Myślę, że z niektórymi z bohaterów mogłabym się zaprzyjaźnić.
Zofia Kossak - Szczucka wspaniale opisała dzieje I wyprawy krzyżowej w formie zbeletryzowanej i niezwykle przystępnej. "Krzyżowcy" to jedna z tych pięknych książek, które są mało reklamowane, mało znane i przegrywają w wyścigu o czytelnika z różnym badziewiem.Nigdy nie interesowały mnie wyprawy krzyżowe, a w trakcie słuchania nabrałam poczucia, że jest to niebywale frapujący temat. Wychodzące spod pióra Kossak - Szczuckiej nie tylko opisy bitew, a nawet i opisy uzbrojenia są frapujące. W powieści jest i odtworzenie tego, co się działo i głębsza warstwa psychologiczna, pozwalająca na wniknięcie w motywy działania, w stany ducha, jakie towarzyszyły krzyżowcom podczas wyprawy. Są też refleksje o religii i jej roli w życiu człowieka, o przyjaźni, prawości, miłości, zdradzie, chciwości, pysze, odwadze. Całość opisana jest tak, że nie ma dłużyzn, fragmenty z dynamicznymi opisami wydarzeń przeplatane są przykładowo z refleksjami na temat kondycji człowieka i innymi. Przede wszystkim jest jednak zawiązana akcja, są bohaterowie pierwszego, drugiego i trzeciego planu. Słuchając można się wciągnąć w spekulacje, czy np. przeżyją, czy ktoś zdradzi itp.
W tekście pisarka patrzyła na wydarzenia tak, aby zrozumieć motywy i papieża i krzyżowców i Turków. Z naszego punktu widzenia, niemal tysiąc lat później, gdy mamy wiedzę o geografii, o tym, jaki przebieg wyprawy miały i jakie wywołały skutki, wiemy, że były niepotrzebne, a nawet zbrodnicze i w dłuższej perspektywie z góry skazane na klęskę. Inaczej zupełnie wyglądało to z punktu widzenia uczestników. W przeważającej większości, nawet niemal wszyscy nie mieli pojęcia, jak daleka jest droga, jakie warunki napotkają, jak wygląda upał na terenach, jakimi szli. Od pewnego momentu nie było możliwości zawrócenia, pojedyncze osoby odłączające się od grupy, wśród innowierców nie miały szans na przeżycie.
Sylwetki krzyżowców są fascynujące, w średniowiecznych zbrojach kryły się postacie, które charakterologicznie prawie niczym nie różniły się od współczesnych ludzi.
całość
https://powrot-do-krainy-ksiazki.blogspot.com/2019/06/zofia-kossak-szczucka-krzyzowcy-tom-i.html

Mówi się, że literatura potrafi wskrzesić tych, którzy zmarli. To prawda. Słuchając powieści miałam wrażenie, że ci obojętni mi i zupełnie dotąd niezrozumiani ludzie, krzyżowcy, ożyli. Przestali być manekinami czy fanatykami religijnymi. Myślę, że z niektórymi z bohaterów mogłabym się zaprzyjaźnić.
Zofia Kossak - Szczucka wspaniale opisała dzieje I wyprawy krzyżowej w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to