Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niestety, ale książka to dla mnie "odgrzewane kotlety". "Sezon..." wydawał mi się podzielony na kilka oddzielnych części, luźno ze sobą związanych. Nie jest to złe fantasy, ale na tle pozostałych przygód wiedźmina wypada dość blado. Jedynym pozytywnym zaskoczeniem była postać Yennefer, za którą jakoś szczególnie nie przepadam. W tym tomie wydała mi się łatwiejsza do zniesienia i sympatyczniejsza. Oraz epilog, który pozostawiał sporo miejsca na domysły.

Niestety, ale książka to dla mnie "odgrzewane kotlety". "Sezon..." wydawał mi się podzielony na kilka oddzielnych części, luźno ze sobą związanych. Nie jest to złe fantasy, ale na tle pozostałych przygód wiedźmina wypada dość blado. Jedynym pozytywnym zaskoczeniem była postać Yennefer, za którą jakoś szczególnie nie przepadam. W tym tomie wydała mi się łatwiejsza do...

Nie pamiętam, który raz biorę do ręki opowiadania Sapkowskiego, tym razem z powodu "wiedźminomanii" wywołanej wyjściem "Dzikiego Gonu". O samym świecie wiedźmina chyba nie muszę pisać: oryginale, nieszablonowe postaci, wartka akcja, folklor niczym z Biskupina, bardzo naturalne dialogi. Opowiadania, w porównaniu do właściwej sagi, w której na każdym kroku czujemy przytłaczające widmo wojny i śmierci, nie są aż tak ponure i mroczne, przeciwnie, ukazują świat, w którym aż chciałoby się zanurzyć.

Nie pamiętam, który raz biorę do ręki opowiadania Sapkowskiego, tym razem z powodu "wiedźminomanii" wywołanej wyjściem "Dzikiego Gonu". O samym świecie wiedźmina chyba nie muszę pisać: oryginale, nieszablonowe postaci, wartka akcja, folklor niczym z Biskupina, bardzo naturalne dialogi. Opowiadania, w porównaniu do właściwej sagi, w której na każdym kroku czujemy...