Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo wstrząsający zapis wspomnień obozowych autora, który mając ledwo 18 lat stał się więźniem obozów pracy i obozów zagłady, a jego upór i chęć życia pozwoliła mu przeżyć tę mękę, spędzając w obozach 4 lata swojego życia! Historia dzieciństwa i młodości bezpowrotnie odebranej przez niemieckich oprawców, historia zdrajców i volksdeutschów, którzy razem z Niemcami znęcali się nad więźniami. Ale i przede wszystkim historia ludzi, którzy mimo cierpień i trudnej sytuacji, nie utracili człowieczeństwa. Którzy ryzykując swoje życie, pomagali innym. Autor również zawdzięcza życie ludziom dobrej woli, a nawet czasem samym Niemcom.

Lektura absolutnie warta polecenia.

Bardzo wstrząsający zapis wspomnień obozowych autora, który mając ledwo 18 lat stał się więźniem obozów pracy i obozów zagłady, a jego upór i chęć życia pozwoliła mu przeżyć tę mękę, spędzając w obozach 4 lata swojego życia! Historia dzieciństwa i młodości bezpowrotnie odebranej przez niemieckich oprawców, historia zdrajców i volksdeutschów, którzy razem z Niemcami znęcali...

"Jak zepsuty jest człowiek, który mówi: postanowiłem być szczerym wobec ciebie. Co robisz, człowiecze? Tego nie trzeba naprzód mówić. To się zaraz pokaże. Zdanie to powinno już być wypisane na czole. Gdy tak jest, to zaraz w głosie to rozbrzmiewa, zaraz z oczu błyska, jak we wzroku kochanka wszystko zaraz odczytuje kochanek."

Jest to jeden z naprawdę ogromu innych trafnych myśli cesarza-filozofa Marka Aureliusza. "Rozmyślania" to dzieło ponadczasowe i ciągle aktualne mimo upływu dziewiętnastu wieków od śmierci autora. Marek Aureliusz, choć nie wniósł do filozofii stoickiej doktrynalnych zmian, to spisał (czy według innych - wygłosił) zasady życia którymi się kieruje i którymi kierować powinien się człowiek prawy. Dokonał niesamowitego czynu, mimo upływu prawie dwóch tysięcy lat jego myśli są wciąż poczytne, a mądrość w nich zawarta niesamowicie głęboka.

Marek Aureliusz w dużym skrócie nakazuje iść drogą boskiego pierwiastka tkwiącego w każdym z nas. Wyzbycia się żądzy cielesnej i materialnej, sławy, władzy, rozkoszy, majątku i rzeczy niezawisłych od nas. Bo to wszystko jest marne jak proch w nieskończoności wszechświata, marne. Naucza by zaakceptować wszystko co daje nam los bo jeśli coś nas spotyka, nawet nieszczęśliwego, to taki los był nam pisany. Człowiek nie powinien żyć ani przeszłością ani przyszłością, lecz tu i teraz - teraźniejszością. A nie powinniśmy martwić się co będzie potem tylko robić to, co nakazuje nam rozum. Gdy przyjdzie nam pokonać jakąś trudność w przyszłości, to uzbrojeni będziemy w taki sam rozum jaki mamy i teraz.
Ponadto cesarz pisze o tym, że człowiek prawy i rozumny powinien posiadać cechy takie jak prawdomówność, dobroduszność, umiejętność wybaczania, skromność, łagodność, wyrozumiałość. A wszystko to oczywiście nie może być udawane, a za swoje uczynki wobec bliźnich nie możemy żądać zapłaty ani rewanżu. Nagrodą za to powinno być tylko świadomość tego, że przyczyniliśmy się do czyjegoś dobra.

Lektura "Rozmyślań" potrafi zmienić człowieka i przewartościować życie :)

"Jak zepsuty jest człowiek, który mówi: postanowiłem być szczerym wobec ciebie. Co robisz, człowiecze? Tego nie trzeba naprzód mówić. To się zaraz pokaże. Zdanie to powinno już być wypisane na czole. Gdy tak jest, to zaraz w głosie to rozbrzmiewa, zaraz z oczu błyska, jak we wzroku kochanka wszystko zaraz odczytuje kochanek."

Jest to jeden z naprawdę ogromu innych trafnych...

"W imię honoru" jest dziełem niemieckiej hrabiny znamienitego, wschodniopruskiego rodu, mającego także i chwalebny rozdział w historii Polski.

Hrabina Marion w książce tej opisuje niemiecki ruch opozycji antyhitlerowskiej powstałej już przy dojściu Adolfa Hitlera do władzy, a w który zaangażowani byli najczęściej wysocy dygnitarze III Rzeszy, urzędnicy państwowi, oficerowie, arystokracja, duchowni. Padają znane nazwiska zaangażowane w spisek takie jak Beck, Canaris, von Preysing, Kluge, Leisner, Tresckow czy znany prawie wszystkim Stauffenberg. Opisuje także działanie organizacji antyhitlerowskiej pod nadaną przez gestapo nazwą "Kreisauer Kreis", która działała niejako oddzielnie od wojskowego spisku, jednakowoż współpracując ze sobą na polu obalenia Hitlera.

Inne rozdziały traktują o pojedynczych opozycjonistach którzy byli szczególnie bliscy autorce. Możemy zatem przeczytać o ludziach tacy jak von Moltke, von Wartenburg, von Lehndorf i paru innych. Hrabina Marion przedstawia w nich drogę każdego z nich kiedy zaangażowali się w opozycję, dlaczego to zrobili i jak się dla nich skończyło, a niestety większość spiskowców poniosła śmierć.

Książka nie zawiera w sobie żadnej próby usprawiedliwienia i wybielania niemieckiej historii jakoby wszyscy Niemcy byli przeciwni Hitlerowi, a jaką niemiecka polityka próbuje stosować obecnie. Hrabina Donhoff opisuje po prostu czyste fakty o niezaprzeczalnym istnieniu kręgu spiskowców, którzy swoje ideały antyhitlerowskie byli skłonni przypłacić życiem.

"W imię honoru" jest dziełem niemieckiej hrabiny znamienitego, wschodniopruskiego rodu, mającego także i chwalebny rozdział w historii Polski.

Hrabina Marion w książce tej opisuje niemiecki ruch opozycji antyhitlerowskiej powstałej już przy dojściu Adolfa Hitlera do władzy, a w który zaangażowani byli najczęściej wysocy dygnitarze III Rzeszy, urzędnicy państwowi,...