Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Nic nie mów" to książka głęboko psychologiczna. Choć początek z dużą dawką seksu może sugerować, że to powieść erotyczna. W pewnym momencie jednak okazuje się historią obyczajową. By wreszcie stać się budzącym ogromne napięcie thrillerem. To wszystko Tomasz Kieres serwuje czytelnikowi w swojej najnowszej książce " Nic nie mów" trzymając go w niepewności do samego końca. Do tego jest romantycznie, a seks choć opisany ze smakiem budzi kontrowersje. Słowem, książką " Nic nie mów"Tomasz Kieres zawłaszcza czytelnika. Czegóż więcej chcieć?Do zaczytania. GORĄCO POLECAM!

"Nic nie mów" to książka głęboko psychologiczna. Choć początek z dużą dawką seksu może sugerować, że to powieść erotyczna. W pewnym momencie jednak okazuje się historią obyczajową. By wreszcie stać się budzącym ogromne napięcie thrillerem. To wszystko Tomasz Kieres serwuje czyte...

Rozwiń Zwiń

"Rozdzieliło nas życie" Wiktoria Gische, Wydawnictwo MANDO, PREMIERA 09 SIERPIEŃ 2023
RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

"Rozdzieliło nas życie" Wiktorii Gische to poruszająca powieść historyczna. Historia miłości Niny i Mikołaja.
Ona jest Niemką mieszkającą w Berlinie.
Mikołaj urodził się na Śląsku i spędził tu całe swoje życie.
Nina od urodzenia nie czuła matczynej miłości. Każdego dnia widziała natomiast jak swoją miłością matka obdarza jej starszego brata. Dziewczyna mogła liczyć tylko na ojca. Na szczęście ten ją kochał o czym przekonywała się każdego dnia.
Gdy w Niemczech dochodzi do władzy nazizm, Nina zauważa, że zarówno matka jak i brat stają się jego fanatykami. Tym samym wzbudzają w niej lęk.
Na szczęście ojciec będący architektem dostaje propozycję pracy w Katowicach.
Nina wyjeżdża wraz nim na Śląsk.
Jako mała dziewczynka poznaje i zaprzyjaźnia się ze starszym od siebie Mikołajem.
W miarę dorastania pojawia się między nimi gorące uczucie. Niestety, najpierw zbliżająca się wojna, później trwająca, rozdziela tych dwoje na długie lata.
Historia miłości Niny i Mikołaja budzi ogromne emocje. Jeszcze większe jednak obrazy przedwojennego Berlina, atmosfery narastającego nazizmu, fanatyzm brata i matki Niny. Do tego losy młodej dziewczyny w cieniu wojny mieszkającej wraz z ojcem w Oświęcimiu.
"Rozdzieliło nas życie" Wiktorii Gische zawłaszcza. Historia napisana z rozmachem, budząca szereg różnorakich emocji. Nie do zapomnienia. GORĄCO POLECAM!

"Rozdzieliło nas życie" Wiktoria Gische, Wydawnictwo MANDO, PREMIERA 09 SIERPIEŃ 2023
RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

"Rozdzieliło nas życie" Wiktorii Gische to poruszająca powieść historyczna. Historia miłości Niny i Mikołaja.
Ona jest Niemką mieszkającą w Berlinie.
Mikoła...

Rozwiń Zwiń

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA
"Dziedziczka łez" Katarzyna Droga, Wydawnictwo Zwierciadło, PREMIERA 09 SIERPIEŃ 2023

"Dziedziczka łez" Katarzyny Drogi to drugi tom Sagi drozdowskiej. Kontynuacja losów rodziny Lutosławskich.
Główną bohaterką tego tomu jest przybrana córka Konstancji, Zula. To ona jest tytułową dziedziczką łez, które bywają wyrazem smutku jak i szczęścia.
Początek historii to lata dwudzieste ubiegłego wieku. Zmienia się nie tylko styl życia. Następuje wiele zmian w kulturze, modzie. Rozwój i wykorzystanie na dużą skalę samochodów, telefonów, filmów, radia. Kobiety zdobywają prawo do głosowania.
Zula nadal oczekuje wyjaśnienia tajemnicy swojego pochodzenia. Tymczasem podejmuje studia medyczne. Zastanawia się skąd ciotka, jak nazywa Konstancję, ma środki by jej zapewnić zarówno stancję w Warszawie jak i naukę na wymarzonym kierunku.
Dziewczyna kocha z wzajemnością Konrada, pasierba Jana Lutosławskiego. Marzy o poślubieniu go. Niestety, zarówno matka jak i ojczym ukochanego nie wyrażają zgody na ślub z panną z nieprawego łoża.
Czy Zula będzie dziedziczką łez będących tylko wyrazem smutku czy też tych będących wyrazem szczęścia? Warto się przekonać.
"Dziedziczka łez" to burzliwe losy zarówno Zuli jak i spadkobierców Pauliny Lutosławskiej począwszy od lat dwudziestych przez okres drugiej wojny światowej, Powstanie Warszawskie aż po kraniec wojennej pożogi.
Do zaczytania. Kartki same się przewracają. Emocje sięgają zenitu. Opowieść zawłaszcza od pierwszej do ostatniej strony.
Chapeau Katarzyna Droga. Świetne pióro. Ciekawa historia. Piękny styl, język, narracja. Tym wszystkim autorka urzeka zarówno w "Damie do towarzystwa" jak i w "Dziedziczce łez".
Powieść historyczna doskonała po każdym względem. GORĄCO POLECAM!

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA
"Dziedziczka łez" Katarzyna Droga, Wydawnictwo Zwierciadło, PREMIERA 09 SIERPIEŃ 2023

"Dziedziczka łez" Katarzyny Drogi to drugi tom Sagi drozdowskiej. Kontynuacja losów rodziny Lutosławskich.
Główną bohaterką tego tomu jest przybrana córka Kon...

Rozwiń Zwiń

"Pani bibliotekarka na tropie" Eliza Mikulska, Wydawnictwo Lucky, PREMIERA 05 WRZESIEŃ 2023

"Pani bibliotekarka na tropie" Elizy Mikulskiej to drugi tom cyklu "Zaczarowana pani bibliotekarka".
W miasteczku, w którym bibliotekarka Anna mieszka i pracuje zaczynają dziać się dziwne rzeczy.
Najpierw z miejscowego muzeum znika cała wystawa przyrodnicza. Po ulicach grasują jej ożywione dzikie zwierzęta z dinozaurem na czele.
Domowe zwierzęta do tej pory łase na głaskanie teraz chowają się jakby wyczuwały niebezpieczeństwo.
Wkrótce w szkolnej sali ni stąd ni zowąd zostaje wybita szyba. Stojące na parapecie rośliny będące oczkiem w głowie pani od biologii ulegają uszkodzeniu.
Do tego z pobliskiego ZOO uciekają zwierzęta. Zdezorientowane ganiają po ulicach. Mieszkańcy miasteczka są przerażeni.
Anna wraz z Julianem i Olą za wszelką cenę muszą uchronić miasteczko i jego mieszkańców przed niecodzienną inwazją zwierząt.
"Pani bibliotekarka na tropie" to książka trzymająca w napięciu, pełna niesamowitych zwrotów akcji. Fantastyczna powieść dla dzieci. Oczami wyobraźni widzę je zaintrygowane podczas czytania czy słuchania. Wspaniała do wspólnego czytania ze starszym rodzeństwem bądź rodzicami.
Autorce, Elizie Mikulskiej nie brakuje wyobraźni. GORĄCO POLECAM!

"Pani bibliotekarka na tropie" Eliza Mikulska, Wydawnictwo Lucky, PREMIERA 05 WRZESIEŃ 2023

"Pani bibliotekarka na tropie" Elizy Mikulskiej to drugi tom cyklu "Zaczarowana pani bibliotekarka".
W miasteczku, w którym bibliotekarka Anna mieszka i pracuje zaczyn...

Rozwiń Zwiń

"Zaczarowana pani bibliotekarka" Elizy Mikulskiej to ciepła i urzekająca książka dla dzieci i nie tylko. Mnie dorosłą oczarowała. Wzięłam do ręki, zaczęłam czytać i nie odłożyłam póki nie skończyłam.
Gwarantuję, że również jej nie odłożycie.
To historia bibliotekarki o imieniu Anna. Nietypowej. Ma burzę czarnych loków na głowie, zielone oczy, krwistoczerwone paznokcie i lodowate ręce. Czytelnicy są bardzo sceptycznie nastawieni do niej. Przychodzą do biblioteki po książki nie mając innego wyjścia. W mieście jest tylko ta jedna wypożyczalnia.
Pewnego dnia pojawia się w niej dziewczynka o imieniu Ola. Chcąc się odwdzięczyć bibliotekarce za wypożyczone, polecone przez nią książki obejmuje panią Annę za nogi.
Bibliotekarka reaguje omdleniem. Okazuje się, że cierpi na alergię dotyku. Niestety nie leczy się tego żadnymi proszkami. Rada jest jedna.
Trzeba oswoić dotyk. Pani bibliotekarka musi przyzwyczaić się do tego, że ktoś ją dotyka.
"Zaczarowana pani bibliotekarka" to historia przyjaźni nietypowej bibliotekarki, po trosze czarodziejki i osamotnionej, niezwykle rezolutnej dziewczynki, Oli.
Spotkanie ich odmieni nie tylko życie obu, ale również dwóm innym osobom.
Tą opowieścią Eliza Mikulska pokazała, że ma świetne pióro i piękną wyobraźnię. Pisać dla młodego czytelnika tak by wzbudzić jego zainteresowanie treścią z pewnością nie jest łatwo.
"Zaczarowana pani bibliotekarka" Elizy Mikulskiej to wspaniała książka do wspólnego czytania z dzieckiem. Jestem zauroczona. GORĄCO POLECAM!

Wkrótce ukaże się kontynuacja książki pt."Pani bibliotekarka na tropie", której jako zaczytana_anna mam zaszczyt być medialnym patronem.

"Zaczarowana pani bibliotekarka" Elizy Mikulskiej to ciepła i urzekająca książka dla dzieci i nie tylko. Mnie dorosłą oczarowała. Wzięłam do ręki, zaczęłam czytać i nie odłożyłam póki nie skończyłam.
Gwarantuję, że również jej nie odłożycie.
To historia bibliotekarki o imieniu A...

Rozwiń Zwiń

"Zwycięzcy" Fredrika Backmana to trzeci tom cyklu "Miasto Niedźwiedzia".
Dwa małe miasteczka położone na skraju lasu i ich mieszkańcy, których życie koncentruje się wokół hokeja.
Treningi, rozgrywki, mecze i zwycięstwo to to co nadaje sens większości z nich. Hokej to cały świat dla obu społeczności. Nie może obejść się bez rywalizacji. Takiej za wszelką cenę, niemal na śmierć i życie.
"Zwycięzcy" to tak jak poprzednie dwie części powieść o hokeju i ludziach, którzy wydawałoby się są gotowi poświęcić wszystko dla tego sportu. Będą zmuszeni dokonywać trudnych wyborów. Cały czas będą im towarzyszyć uczucia takie jak przyjaźń, zdrada, strach, miłość, nienawiść, zemsta, ale i nadzieja.
Tu również wszystkie ludzkie uczucia mieszają się dając obraz człowieka, który z natury nie jest zły.
Fredrik Backman umie zawłaszczyć czytelnika. Jego opowieść o ludziach, których więcej dzieli niż łączy wciąga czytelnika w wir wydarzeń, których nie jest w stanie przewidzieć w najmniejszym stopniu.
Porywająca fabuła. Charakterystyczni bohaterowie. Złożone postaci. Na wskroś ludzkie. Nie ma takiej w stu procentach złej.
"Zwycięzcy" to również oszustwa, korupcja i brudna polityka na poziomie lokalnym.

"Doświadczenie mówi mu, że większość ludzi ma siłę tylko dla jednego wroga naraz. Tak więc zamiast skłócać ze sobą miasta, dał im wspólnego wroga. Polityków. Bo wszyscy nienawidzą polityków. Nawet politycy."

To prawdziwe i ważne słowa dla mieszkańców zarówno Bjornstad jak i Hed. W ostateczności potrafią się zjednoczyć przeciw jednemu wrogowi.
W gruncie rzeczy "Zwycięzcy" to smutna historia, która łamie serca czytelników. Przez cały czas przemoc wisi w powietrzu. Emocje sięgają zenitu.
Wszystkie trzy części cyklu "Miasto niedźwiedzia" są powieściami głęboko psychologicznymi. Pełnymi dylematów moralnych. Mądre, urzekające. Warte poświęcenia czasu. GORĄCO POLECAM!

"Zwycięzcy" Fredrika Backmana to trzeci tom cyklu "Miasto Niedźwiedzia".
Dwa małe miasteczka położone na skraju lasu i ich mieszkańcy, których życie koncentruje się wokół hokeja.
Treningi, rozgrywki, mecze i zwycięstwo to to co nadaje sens większości z nich. Hokej to ca...

Rozwiń Zwiń

"Dziewczyny z Powstania Warszawskiego" Marcina Lwowskiego to fabularyzowana historia oparta na biografiach autentycznych uczestniczek konspiracyjnych akcji. Jadwiga Podrygałło, Melania Aniołowska i Ewa Płoska to kobiety przynależące do Dysku, kobiecego oddziału Dywersji i Sabotażu Kobiet Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej. Zaangażowane w walkę o wolność od pierwszych dni wojny. Uczestniczki Powstania Warszawskiego. Młode, odważne, waleczne. Ryzykujące życie niemal każdego dnia.
Marcin Lwowski w swojej książce pokazuje ich udział w różnych akcjach.Takich jak likwidowanie konfidentek, wysadzanie mostu pod Łukowem czy zniszczenie torów kolejowych pod Radomiem.
Książka jest jednocześnie rzeczowa i poruszająca. W tym trudnym wojennym czasie kobiety nie stały na uboczu. Garnęły się do walki za wszelką cenę. Jedna z nich miała małą córeczkę. Mimo trawiących ją wyrzutów sumienia należała do konspiracji. Swoją działalność ukrywała nawet przed mężem.
Odwaga i determinacja walczących kobiet budzi podziw. Jednocześnie nie sposób oprzeć się wrażeniu, że niekiedy miały dużo szczęścia.
Warto je poznać i ocalić od zapomnienia
Książka "Dziewczyny z Powstania Warszawskiego" Marcina Lwowskiego to kompendium wiedzy o działalności kobiet w Armii Krajowej. GORĄCO POLECAM!

"Dziewczyny z Powstania Warszawskiego" Marcina Lwowskiego to fabularyzowana historia oparta na biografiach autentycznych uczestniczek konspiracyjnych akcji. Jadwiga Podrygałło, Melania Aniołowska i Ewa Płoska to kobiety przynależące do Dysku, kobiecego oddziału Dywersji i Sabot...

Rozwiń Zwiń

"Niezwykły grób Soledat i inne opowiadania" Cristiana Perfumo to dokładnie trzy, ale jakże ekscytujące opowiadania.
Akcja każdego z nich toczy się w najdalszych zakątkach argentyńskiej Patagonii.
Tytułowe zdumiewające, ale i dające do myślenia.
„Skarb Cavendisha” to intrygująca kryminalna zagadka.
"Hotel na Końcu Świata" zaskakuje nie mniej niż bohaterów.
Wszystkie trzy opowiadania są niezwykle tajemnicze. Zakończenie każdego jest dla czytelnika niesamowitą niespodzianką.
Od dawna mam wielki szacunek dla autorów opowiadań. Trzeba mieć nie lada pióro, by w krótkiej formie zawrzeć tak dużo fascynującej treści. W tym przypadku trzeba jeszcze podkreślić rewelacyjne tłumaczenie z języka hiszpańskiego na polski. Przeczytałam ebooka na wdechu. Błyskawicznie. Wciąż nie mogę otrząsnąć się po tej lekturze. Świetne tłumaczenie. GORĄCO POLECAM!

"Niezwykły grób Soledat i inne opowiadania" Cristiana Perfumo to dokładnie trzy, ale jakże ekscytujące opowiadania.
Akcja każdego z nich toczy się w najdalszych zakątkach argentyńskiej Patagonii.
Tytułowe zdumiewające, ale i dające do myślenia.
„Skarb Cavendisha” to intrygując...

Rozwiń Zwiń

"Otwarte wody" autorstwa Caleba Azumaha Nelsona to historia dwojga młodych ludzi.
Głównie rodzącego się między nimi uczucia. On jest czarnoskórym fotografem, ona tancerką.
Poznają się w londyńskim pubie. Wtedy ona jest dziewczyną jego przyjaciela.
"Otwarte wody" to z pewnością literatura z wyższej półki. Książka zbiera same pochlebne opinie.
Większość czytelników jest zachwyconych samą historią, klimatem jak i narracją.
Ktoś nawet uznał, że to najlepsza historia miłosna jaką przeczytał.
Dziwnie się czuję nie podzielając tych zachwytów i odczuć. Spodziewałam się, że historia mnie urzeknie. Lubię książki napisane inaczej.
Mimo to "Otwarte wody" czytało mi się ciężko. Niepotrzebnie napisane w drugiej osobie. Wbrew opiniom taki zabieg nic nie wnosi, a tylko utrudnia czytanie.
Zmęczyła mnie ta książka. Chwilami nawet nudziłam się. Sama historia miłosna też mnie nie porwała. Emocje odczuwałam, ale podczas opisów napięć rasowych w Londynie.
Czytanie wynagrodził mi ostatni rozdział. Wywarł na mnie wrażenie. Może powinnam przeczytać "Otwarte wody" jeszcze raz?

"Otwarte wody" autorstwa Caleba Azumaha Nelsona to historia dwojga młodych ludzi.
Głównie rodzącego się między nimi uczucia. On jest czarnoskórym fotografem, ona tancerką.
Poznają się w londyńskim pubie. Wtedy ona jest dziewczyną jego przyjaciela.
"Otwarte wody" to z pe...

Rozwiń Zwiń

Czytadełko dla młodych dziewczyn. Napisane sprawnie. Czyta się szybko. Dla mnie płyciutkie. Przeczytałam, ale... po prostu nie dla mnie.
10/10 naprawdę?
No cóż, o gustach się nie dyskutuje.

Czytadełko dla młodych dziewczyn. Napisane sprawnie. Czyta się szybko. Dla mnie płyciutkie. Przeczytałam, ale... po prostu nie dla mnie.
10/10 naprawdę?
No cóż, o gustach się nie dyskutuje.