Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetnie bawiłam się przy tej książce. Napewno przeczytam jeszcze inne tej autorki.

Świetnie bawiłam się przy tej książce. Napewno przeczytam jeszcze inne tej autorki.

Mimo, ze nie jestem fanka tego gatunku to Hoover zawsze przeczytam. Jak zwykle mnie nie zawiodła. Historia jest dosyć przewidywalna, mimo to przemyca tyle emocji, ze nie sposób się od niej oderwać.
Trafiłam na nią w dobrym momencie życia i napewno zostanie w moim serduchu.

Mimo, ze nie jestem fanka tego gatunku to Hoover zawsze przeczytam. Jak zwykle mnie nie zawiodła. Historia jest dosyć przewidywalna, mimo to przemyca tyle emocji, ze nie sposób się od niej oderwać.
Trafiłam na nią w dobrym momencie życia i napewno zostanie w moim serduchu.

Zabierając się za tę książkę myślałam, ze moja opinia będzie bardzo pozytywna. Niestety ostatecznie historia mnie nie wciągnęła, strasznie się dłużyła i im dalej w las tym było gorzej. Bardzo chciałam ją skończyć, żeby już więcej nie spotkać się z bohaterami, do których nie pałam sympatią. Szkoda, bo początek zapowiadał się intrygująca, a wyszło męcząco.

Zabierając się za tę książkę myślałam, ze moja opinia będzie bardzo pozytywna. Niestety ostatecznie historia mnie nie wciągnęła, strasznie się dłużyła i im dalej w las tym było gorzej. Bardzo chciałam ją skończyć, żeby już więcej nie spotkać się z bohaterami, do których nie pałam sympatią. Szkoda, bo początek zapowiadał się intrygująca, a wyszło męcząco.

Jest to pierwsza książka tego autora, która przeczytałam i raczej nie ostatnia.
Mimo, ze fabuła sama w sobie nie jest super wciągająca, ale sposób w jaki napisał ją Pan Meller sprawia, że przez książkę się płynie. Fajnie się przy niej zrelaksowałam.

Jest to pierwsza książka tego autora, która przeczytałam i raczej nie ostatnia.
Mimo, ze fabuła sama w sobie nie jest super wciągająca, ale sposób w jaki napisał ją Pan Meller sprawia, że przez książkę się płynie. Fajnie się przy niej zrelaksowałam.