Dwie kobiety każda jest inna.
Sonia młoda ciężarna kobieta. Musiała uciekać ze swojego domu, ponieważ jej rodzina chciała sprzedać jej dziecko. Czy wpadnie z deszczu pod rynnę?
Malwina jest w podeszłym wieku. Zostaje przyjaciółką Soni. Coś w tej kobiecie jest nie tak. Koniecznie musiałam ją rozgryźć.  

Ta bohaterka również jest po przejściach.
"Dwa oblicza" to mocny psychologiczny thriller, który daje mocno do myślenia. Sprawił, że miejscami byłam przerażona. Końcówka książki, to dosłownie armagedon emocji. Nie spodziewałam się takiego zakończenia. Autorka Agnieszka Bednarska mocno mnie zaskoczyła. Jak dla mnie jest bardzo dobrą pisarką. W jej dziełach każdy znajdzie coś dla siebie. Idealnie łączy ze sobą kilka gatunków. Tutaj znajdziecie połączenie thrillera psychologicznego z literaturą obyczajową a miejscami nawet i horrorem.
Dom jednej z bohaterek śmiało mogę nazwać domem Baby Jagi. Wszystko jest ok, dopóki nie postanowicie w nim zamieszkać.
W książce spotkacie między innymi Sonię, Malwinę oraz jeszcze jedną starszą panią. Dowiecie się, co dokładnie chcieli zrobić matka Soni i jej ojczym.
Malwina traktowała Sylwię jak własną córkę, ale w głowie knuła już swój chory plan.
Każdy z bohaterów występujących w tej książce ma swoje dwa oblicza. Czy odkryjecie je, nim będzie za późno?
Ciekawa akcja, zapierająca dech w piersiach fabuła i niezwykli bohaterowie sprawili, że za jakiś czas ponownie sięgnę po "Dwa oblicza". Nie mogę zapomnieć o tych postaciach. Cały czas mam je z tyłu głowy. 
Tę książkę słuchałam pod postacią audiobooka, którego czytali: Pola Błasik i Maciej Kowalik. Idealny wybór lektorów. Przyjemnie się ich słuchało.
Jestem pod wrażeniem książek Agnieszki Bednarskiej. Każda z nich w idealny sposób trafia w mój gust. Słuchając ich, mam wrażenie jakby, były napisane specjalnie dla mnie.
Czytając lub słuchając książki "Dwa oblicza" przygotujcie się na niezłą psychiczną jazdę. Idealnie nadaje się do czytania/słuchania w nocy. Wtedy wszystko odczuwa się podwójnie.
Jeżeli lubicie genialne thrillery psychologiczne, to polecam wam książkę "Dwa oblicza" Agnieszki Bednarskiej. Nie będziecie się nudzić. Przekonacie się, jak nieobliczalne potrafią być niektóre kobiety, gdy czegoś naprawdę pragną. 

Dwie kobiety każda jest inna.
Sonia młoda ciężarna kobieta. Musiała uciekać ze swojego domu, ponieważ jej rodzina chciała sprzedać jej dziecko. Czy wpadnie z deszczu pod rynnę?
Malwina jest w podeszłym wieku. Zostaje przyjaciółką Soni. Coś w tej kobiecie jest nie tak. Koniecznie musiałam ją rozgryźć.  

Ta bohaterka również jest po przejściach.
"Dwa oblicza" to mocny...

Książka z tych gdzie wydaje Ci się że wszystko już wiesz, że właściwie odgadłeś fabułę, zakończenie i co ciekawsze nawet masz rację. Zaskoczeniem jednak jest że po wyimaginowanym zakończeniu nagle zostaje jeszcze pół książki której się nie spodziewałeś.

Książka z tych gdzie wydaje Ci się że wszystko już wiesz, że właściwie odgadłeś fabułę, zakończenie i co ciekawsze nawet masz rację. Zaskoczeniem jednak jest że po wyimaginowanym zakończeniu nagle zostaje jeszcze pół książki której się nie spodziewałeś.

Kapitalna na zastój czytelniczy. I Malwinie na jedno się nie dziwię. Poświęciła swoje życie, karierę dla męża... A ten...
Nie warto marnować swojego życia dla potrzeb innych.

Kapitalna na zastój czytelniczy. I Malwinie na jedno się nie dziwię. Poświęciła swoje życie, karierę dla męża... A ten...
Nie warto marnować swojego życia dla potrzeb innych.

Podejście numer dwa.
Pamiętam że zaczęłam czytać tę książkę kilka lat temu, ale w pewnym momencie odłożyłam i już do niej nie wróciłam.
Ale zawsze kończę zaczęte książki.
Tym razem jednak postanowiłam posłuchać audiobooka.
Książkę czytają : Błasik Pola i Maciej Kowalik.

Agnieszka Bednarska ma swój styl pisania, którym mnie osobiście zachwyca.
Moją ulubioną książką jest "Płaczący chłopiec", ale "Piętno Katriny" też bardzo mi się książka podobała.

Świetnie poprowadzona akcja, mimo że nie ma tej dynamiczności, ale jednak jest coś co sprawia że (ja akurat słuchałam) słucha się z zapartym tchem. Pojawiają się intrygujące wątki które dają do myślenia. Przyznam że było kilka takich momentów w których się domyśliłam co i jak, ale na pewno nie odgadłabym tego gdybym faktycznie książkę skończyła te kilka lat temu. Myślę że moja ocena też byłaby niesprawiedliwa.
A teraz ja po prostu odpłynęłam. Jeden wątek był tak owiany tajemnicą że miałam dwa podejrzenia, i faktycznie jedno było prawidłowe.

Cóż mogę wam zdradzić tylko tyle że młoda dziewczyna zachodzi w ciążę, a matka wraz z partnerem chcą sprzedać dziecko. Dziewczyna ucieka z domu i trafia do domu zwanego Dwa oblicza. Jak tam trafiła i co się wydarzy, tego wam już nie zdradzę, a powiem tylko że dzieje się, dzieje.

Zachęcam do przeczytania lub odsłuchania książki, a ja za jakiś czas sięgnę po następną książkę Agnieszki :-)

Podejście numer dwa.
Pamiętam że zaczęłam czytać tę książkę kilka lat temu, ale w pewnym momencie odłożyłam i już do niej nie wróciłam.
Ale zawsze kończę zaczęte książki.
Tym razem jednak postanowiłam posłuchać audiobooka.
Książkę czytają : Błasik Pola i Maciej Kowalik.

Agnieszka Bednarska ma swój styl pisania, którym mnie osobiście zachwyca.
Moją ulubioną książką jest...

Wiem, że miało być lekko i prosto ale żeby aż tak nudno i stereotypowo to już nie do pomyślenia. Zaczęło się ciekawie ale potem to już naiwnie ckliwie no i ten wątek gejów. Czy naprawdę dziś moda pisze książki czy autor? Coraz więcej tego że aż się robi niesmaczne. Sama książka wlecze się, bez akcji. Co było na końcu nie wiem bo szkoda mi czasu na kontynuowanie. ⅓ wystarczy aby określić czy warto dalej brnąć i tracić czas.

Wiem, że miało być lekko i prosto ale żeby aż tak nudno i stereotypowo to już nie do pomyślenia. Zaczęło się ciekawie ale potem to już naiwnie ckliwie no i ten wątek gejów. Czy naprawdę dziś moda pisze książki czy autor? Coraz więcej tego że aż się robi niesmaczne. Sama książka wlecze się, bez akcji. Co było na końcu nie wiem bo szkoda mi czasu na kontynuowanie. ⅓ wystarczy...

Gdzie jest granica zaufania? Czy można bezgranicznie uwierzyć w dobroć drugiego człowieka? Uczymy się tego przez całe życie. Jedni zachowują mimo upływu lat dziecięcą ufność, inni stają się ostrożni. Jednak zawsze w obliczu bezinteresownej pomocy drugiemu, dobremu słowu i gestowi w chwili najczarniejszej nocy, trudno się oprzeć. Nawet jeśli płynie od nieznajomego. I na nic się tu zdadzą usłyszane bajki o złych wilkach, znane rady nie rozmawiania o sobie z obcymi, po prostu mogą oni kupić nasze zaufanie. Sprawić, że wręcz się od nich uzależnimy. Tak jak w przypadku bohaterki mrocznego dreszczowca Agnieszki Bednarskiej Dwa oblicza.



Sonia to młoda dziewczyna, której grzechem stało się źle ulokowane uczucie. Książę z bajki trafił za kratki, a ona została w ciąży na łasce matki i ojczyma. Rodzina w jej rosnącym brzuchu widzi dobrą okazję do łatwego zysku. Po porodzie sprzedadzą dziecko małżeństwu z Niemiec, dziewczyna jedyne wyjście w ratowaniu swej nienarodzonej córeczki widzi w ucieczce z domu. W pociągu poznaje starszą panią, Malwinę, która przygarnia ją do siebie. Staruszka wobec nowopoznanej Soni ma już swoje plany, ustrzec ją przed błędami, jakie sama popełniła w przeszłości. Niby nic złego, a jednak. Seniorka bowiem skrywa jeszcze drugie, okrutne oblicze.



Sam pomysł na fabułę jest bez zarzutu, wykonanie podobnie, a jednak jest coś w tej powieści, co straszliwie mnie wymęczyło i spowolniło czytanie. Nie umiem tego za bardzo nazwać. Przede wszystkim bardzo trudno było mi się zaangażować w akcję, gdyż jakby nie patrzeć, całość jest mocno naciągana i mało wiarygodna. Handel dziećmi ma miejsce i nie ma co tu się okłamywać. To już wystarczyło, aby Dwa oblicza stało się znakomitym dreszczowcem. Byłby wówczas bardziej wiarygodny, a tak obca osoba przygarnia bezdomną dziewczynę jest na dzisiejsze czasy mało realne. I to chyba najbardziej utrudnia wczucie się w fabułę. Natomiast bez wątpienia Agnieszka Bednarska doskonale wie, jak budować napięcie, krążyć po zakamarkach obłąkanego umysłu. Człowieka niby dobrego, a apodyktycznego, okrutnego, zdolnego w realizacji swego planu posunąć się do najgorszych rzeczy. Bezwzględnie dąży do celu i za nic ma uczucie innych. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że potwór uważa, że czyni dobro.



Dwa oblicza to thriller w którym każdy trop ma swój sens. Wszystko jest po coś, służy do pokazania chorego umysłu, który z biegiem lat stał się drapieżnikiem. Każda decyzja wymaga ceny i z raz obranej drogi, nie ma odwrotu. To ludzie żyjący przeszłością, niezagojonymi ranami. Do głębszej refleksji.

Gdzie jest granica zaufania? Czy można bezgranicznie uwierzyć w dobroć drugiego człowieka? Uczymy się tego przez całe życie. Jedni zachowują mimo upływu lat dziecięcą ufność, inni stają się ostrożni. Jednak zawsze w obliczu bezinteresownej pomocy drugiemu, dobremu słowu i gestowi w chwili najczarniejszej nocy, trudno się oprzeć. Nawet jeśli płynie od nieznajomego. I na nic...

To druga książki Agnieszki Bednarskiej, na którą się zdecydowałam. Spodziewałam się dramatu, a dostałam coś jakby thriller lub powieść kryminalną. Mam niewielkie zastrzeżenie do tłumaczenia. Sama historia jest wciągająca przez większą część stron, jedynie ostatni rodział 3 zawierający około 60 stron mnie w ogóle nie zainteresował. Historia, której dotyczą pierwsze 2 rozdziały to niezwykła opowieść o spotkaniu z morderczynią. NIe wiem czy polecam, bo to taka książka na raz.

To druga książki Agnieszki Bednarskiej, na którą się zdecydowałam. Spodziewałam się dramatu, a dostałam coś jakby thriller lub powieść kryminalną. Mam niewielkie zastrzeżenie do tłumaczenia. Sama historia jest wciągająca przez większą część stron, jedynie ostatni rodział 3 zawierający około 60 stron mnie w ogóle nie zainteresował. Historia, której dotyczą pierwsze 2...

Wciągająca powieść obyczajowa z elementami thrillera. Początek niespecjalnie mnie zachęcił, ale potem było coraz ciekawiej. Dwie stare kobiety, mężczyzna w stanie śpiączki i dziewczyna w ciąży ukrywająca się przed światem - to są bohaterowie tej powieści, mieszkający w mrocznym domu na wzgórzu.
Mam niestety zastrzeżenia do korekty, szczególnie jeśli chodzi o interpunkcję.

Wciągająca powieść obyczajowa z elementami thrillera. Początek niespecjalnie mnie zachęcił, ale potem było coraz ciekawiej. Dwie stare kobiety, mężczyzna w stanie śpiączki i dziewczyna w ciąży ukrywająca się przed światem - to są bohaterowie tej powieści, mieszkający w mrocznym domu na wzgórzu.
Mam niestety zastrzeżenia do korekty, szczególnie jeśli chodzi o interpunkcję.

Agnieszka Bednarska "Dwa oblicza".

"Drugie oblicze niektórych ludzi na zawsze powinno zostać tajemnicą".

Studentka Sonia postanawia uciec z domu. Nie ma sprecyzowanego planu na przyszłość, jednak wie, że nie może zostać w domu matki i ojczyma.
W podróży poznaje Malwinę, starszą, elegancką panią. Malwina oferuje pomoc Soni i zabiera ją do siebie. Czuje, że los dał jej szansę, aby poprzez pomoc tej młodej dziewczynie, naprawić błędy przeszłości.

Mieszka na wzgórzu, w starym budynku, zwanym Dwa oblicza. Kiedyś był to szpital, w którym mąż Malwiny był doktorem, teraz kobieta wraz z wieloletnią przyjaciółką Inką zajmują część mieszkalną.
Jak potoczą się losy Sonii i pozostałych kobiet?

Zaczęłam czytać i pomyślałam, że będzie to typowa przewidywalna obyczajówka, w której to biedna, zagubiona dziewczyna znalazła swojego anioła stróża, wszystko skończy się dobrze, i...żyli długo i szczęśliwie.
Nic bardziej mylnego.

Są tam tajemnice, sekrety, nieszczęścia, zawiedzione miłości, zazdrość, morderstwa, groza, która wyłania się niespodziewanie zza rogu i mrozi krew.
Momentami czułam zapach szpitala, równocześnie słysząc dziwne głosy. Nieraz też poczułam dreszcz, strach, gęsią skórkę.

Celowo nie napisałam na początku z jakiej kategorii literackiej jest ta książka. Autorka miesza gatunki, ale robi to w bardzo przemyślny sposób, z wysublimowanym smakiem. Kiedy już czytelnik myśli, że wie, co stanie się dalej, zostaje zaskoczony kolejnym, niespodziewanym zwrotem.
Tu nic nie jest czarne lub białe. Nie ma ludzi tylko dobrych czy złych, nikt nie jest bez winy.

Każdy ma jakieś sekrety, czy chcemy poznać ich drugie oblicze?

Ależ to było dobre! Nie spodziewałam się, że tak mnie ta książka zaskoczy, że znajdę tam tyle emocji.
A zakończenie?
Książka składa się z trzech części, ostatnia jest opowiedziana już przez kogoś innego.
Nie spodziewałam się takiego zakończenia. Zaskoczyło mnie bardzo.
Nie tego się spodziewałam.

Baaardzo polecam.

Agnieszka Bednarska "Dwa oblicza".

"Drugie oblicze niektórych ludzi na zawsze powinno zostać tajemnicą".

Studentka Sonia postanawia uciec z domu. Nie ma sprecyzowanego planu na przyszłość, jednak wie, że nie może zostać w domu matki i ojczyma.
W podróży poznaje Malwinę, starszą, elegancką panią. Malwina oferuje pomoc Soni i zabiera ją do siebie. Czuje, że los dał jej...

Sonia poznała Wiktora na pierwszym roku studiów na AWF-e. Zakochali się w sobie i żyli jak w bajce. Niestety, gdy ukochanego oskarżono o udział w zorganizowanej grupie przestępczej, a następnie skazano na 8 lat więzienia, Sonia dowiedziała się, że jest w ciąży.
Ze złamanym sercem i rosnącym brzuchem wróciła do rodziców. Ojczym najpierw ją spoliczkował, potem ubliżał i groził, ale przedsiębiorcza matka szybko przekształciła jego złość w rządzę wzbogacenia się. Tylko sobie znanymi ścieżkami dotarła do ludzi, którzy za zdrowe, śliczne maleństwo skłonni byli zapłacić wielkie pieniądze. Jedynym pomysłem na który wpadła dziewczyna to ucieczka. Tak trafia na sympatyczną starsza kobietę o imieniu Malwina. Kobieta proponuje jej pomoc i dach nad głową. Dziewczyna, nie mając się gdzie podziać, zgadza się na propozycję obcej kobiety. Bo czy starsza osoba może być dla niej kimś groźnym, gorszym od rodziców, którzy chcieli jej zabrać ostatnią nadzieje na dobre życie? Od tej pory dziewczyna zamieszkuje w opuszczonym szpitalu nazywanym "Dwa oblicza", gdzie Malwina wraz z niemą od lat przyjaciółką Inką mieszkają od lat.

Jakie tajemnice skrywa ten dom i jego mieszkańcy ?
Kim tak naprawdę okaże się miła staruszka?

Dwa oblicza to książka która zmrozi Wam krew w żyłach i na długo pozostanie w waszej pamięci. Jeśli lubicie tajemnice z przeszłości oraz nierozwiązane zagadki to książka jest zdecydowanie dla was. Brutalne morderstwo sprzed lat, tajemnice, zapach szpitala, długie puste korytarze, dziwne odgłosy i ciągłe wrażenie, że ktoś cię obserwuje sprawiają, że ciarki chodzą po skórze.

Autorka buduje napięcie już od samego początku, pokazując główną bohaterkę, młodziutką dziewczynę, uciekającą z domu z brzuchem, aby rodzice nie sprzedali jej nienarodzonego dziecka.

Sonia okazuje się bardzo ciekawą i mądrą dziewczyną, która za wszelką cenę szuka prawdy o tym jaka naprawdę jest Malwina i co się stało w przeszłości Malwiny, która nie jest czysta jak łza. Natomiast Malwina mimo swojego wieku ma cały czas wszystko pod kontrolą, obsesyjnie pragnie przywiązać do siebie Sonię na zawsze- jest gotowa kogoś zabić, otruć, podać tabletki nasenne, a koniec końców nawet zabrać nowonarodzone dziecko. Kto pomoże Soni, skoro dziewczyna nie może już ufać swojej nowej opiekunce?

Za Malwiną ciągnie się straszna historia, która ciągle i ciągle zatacza koło. Nasuwa się pytanie do czego zdolny jest rodzic, który widzi, że droga, jaką obrało dziecko, nieuchronnie poprowadzi je w przepaść? Jedyną możliwością zaś, aby pokrzyżować złe plany jest usuniecie na zawsze osoby, przez którą własne dziecko nie osiągnie tego czego powinno.
Kiedy pod koniec życia Malwina już myślała ze nigdy nie odkupi swoich błędów, na jej drodze pojawiła się młoda dziewczyna Sonia, która była w potrzebie, zagubiona na życiowym zakręcie. Dobroć Malwiny nie wynikała z chęci pomocy, ale z obsesji zawładnięcia życiem innego człowieka, z niezaspokojonej potrzeby zemsty za rozczarowania, jakich doznała. a także z chorej wiary w to, że uda się jej wcielić w skórę innej osoby i współistnieć z nią we wszystkim co robi i przeżywa. Każda kolejna "córka" miała być pozbawiona błędów i słabości poprzedniej. Dojście do tej prawdy zajęło Sonii chwilę za długo, uwikłana w mroczność i władzę Malwiny. Będzie musiała stracić wszystko co dla niej najważniejsze, aby wstać i walczyć o siebie, dziecko i prawdę.


Tytułowe "Dwa oblicza" to nie tylko nazwa szpitala na wzgórzu, ale również dwa oblicza ludzi, którzy pod wpływem emocji tracą kontrolę nad swoim umysłem i zamieniają się w potwora bez skrupułów i jakichkolwiek zahamowań.

Autorka zaprezentowała nam w swoim utworze cała paletę ludzkich emocji od cierpienia, poprzez strach, niepewność, dezorientację, aż po nienawiść. Ukazuje niespełnione marzenia, miłość za wszelką cenę, tęsknotę oraz utratę bliskich osób.

Ciężko przypisać książkę do jednego gatunku. Można być jednak dumnym z tego, iż mamy coraz więcej Polskich pisarzy, którzy dorównują zagranicznym najpopularniejszym autorom na świecie.
http://obydwiezaczytane.blogspot.com/2018/07/dwa-oblicza-agnieszka-bednarska.html?m=0

Sonia poznała Wiktora na pierwszym roku studiów na AWF-e. Zakochali się w sobie i żyli jak w bajce. Niestety, gdy ukochanego oskarżono o udział w zorganizowanej grupie przestępczej, a następnie skazano na 8 lat więzienia, Sonia dowiedziała się, że jest w ciąży.
Ze złamanym sercem i rosnącym brzuchem wróciła do rodziców. Ojczym najpierw ją spoliczkował, potem ubliżał i...