Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niesamowita książka, pasjonująca historia....Godna polecenia jest również ekranizacja z 1923 roku w reżyserii Charlesa Bryanta z hipnotyzującą Ałłą Nazimovą jako Salome....

Niesamowita książka, pasjonująca historia....Godna polecenia jest również ekranizacja z 1923 roku w reżyserii Charlesa Bryanta z hipnotyzującą Ałłą Nazimovą jako Salome....

Cóż, muszę przyznać, że jestem rozczarowana. ,,Potępienie Paganiniego" opisuję życie słynnego włoskiego skrzypaczka od wczesnego dzieciństwa do śmierci. Ponad połowę powieści zajmuje opis nagonki prasowej na Paganiniego co męczy i nuży czytelnika. Epizody z punktu widzenia osoby czytającej interesujące jak np. podróż muzyka po Europie(w tym wizyta w Polsce) opisane są bardzo lapidarnie, a wizyta we Wrocławiu zostaje tylko wspomniana. Opisy miejsc są bardzo schematyczne, nie można pozbyć się wrażenia, że autor nigdy ich nie widział, czasami nawet nie ma pojęcia co opisuje. I tu przechodzimy do sposobu narracji. Niestety, jest on bardzo zdystansowany i powierzchowny. Sam Paganini jawi nam się jako postać bezbarwna, nic nie wiemy o jakiego uczuciach. W dodatku każda z postaci w książce opisana jest tak samo, pozbawiona jest indywidualnych cech. To sprawia, że książka nie wzbudza w nas żadnych emocji a nawet nuży. Rzeczy które mnie osobiście zaciekawiły : kafkowski opis machiny sądowniczej i biurokracji, oraz polemika z Bułhakowem. Książka powstała parę lat później po 'Mistrzu i Małgorzacie'. Czytelnik Winogradowa poznaje kościół jako zbiurokratyzowaną instytucję, żądną władzy i pieniędzy, uciekającą się do haniebnych środków. U Bułhakowa nawet sam diabeł jest bardziej przyjazny ludziom niż komunistyczna władza...Być może jestem zbyt wymagającym czytelnikiem przyzwyczajonym do wysokiego poziomu literatury rosyjskiej/radzieckiej. Stąd ta niska ocena.

Cóż, muszę przyznać, że jestem rozczarowana. ,,Potępienie Paganiniego" opisuję życie słynnego włoskiego skrzypaczka od wczesnego dzieciństwa do śmierci. Ponad połowę powieści zajmuje opis nagonki prasowej na Paganiniego co męczy i nuży czytelnika. Epizody z punktu widzenia osoby czytającej interesujące jak np. podróż muzyka po Europie(w tym wizyta w Polsce) opisane są...

I jak tu nie kochać Tuwima? Nikt nie rozumiał dzieci tak dobrze jak on.

I jak tu nie kochać Tuwima? Nikt nie rozumiał dzieci tak dobrze jak on.

Późne lata 30 XX. Spokojne małopolskie miasteczko w którym żyje mozaika charakterów i osobowości. Każdy jest na swój sposób inny, ale posiada małomiasteczkową mentalność. A nad tym wszystkim unosi się młodopolski duch, widoczny nie tylko we wspomnieniach mieszkańców. Ciekawa, przezabawna książka opowiedziana z punktu widzenia młodego malarza, stałego bywalca Podbazia. Może nie jest wyjątkowo ambitna, może brak jej sprecyzowanego konceptu. Jednak swobodna fabuła, wesołe, intrygujące retardacje, świetnie prowadzona narracja, plastyczne opisy przyrody i charakterystyki poszczególnych postaci, ciekawe wydarzenia rozgrywające się w miasteczku - to wszystko sprawia, że książkę czyta się jednym tchem. Powieść, mimo że powstała później niż opisywana w niej fabuła, oddaje realia tamtych czasów i jest niesamowicie wiarygodna(mamy to sporadyczne wspomnienia o sytuacji politycznej, o zbliżającej się wojnie, o sanacji u schyłku swych rządów, o antysemityzmie). Godna polecenia lektura na wakacje.

Późne lata 30 XX. Spokojne małopolskie miasteczko w którym żyje mozaika charakterów i osobowości. Każdy jest na swój sposób inny, ale posiada małomiasteczkową mentalność. A nad tym wszystkim unosi się młodopolski duch, widoczny nie tylko we wspomnieniach mieszkańców. Ciekawa, przezabawna książka opowiedziana z punktu widzenia młodego malarza, stałego bywalca Podbazia. Może...

Uwielbiam tą książkę. Pomimo widocznej cenzury oraz ograniczeń narzuconych autorowi, Tadeusz Cieślak stworzył niesamowitą syntezę najważniejszych faktów z historii Finlandii oraz różnych ciekawostek. Czytanie umilają przydatne i przejrzyste mapy oraz zdjęcia. Książka napisana jest przejrzyście, bez silenia się na quasi-naukowy język.

Uwielbiam tą książkę. Pomimo widocznej cenzury oraz ograniczeń narzuconych autorowi, Tadeusz Cieślak stworzył niesamowitą syntezę najważniejszych faktów z historii Finlandii oraz różnych ciekawostek. Czytanie umilają przydatne i przejrzyste mapy oraz zdjęcia. Książka napisana jest przejrzyście, bez silenia się na quasi-naukowy język.

Od kilkunastu lat, za każdym razem gdy sięgam po tę baśń przechodzą mnie dreszcze. Niesamowita historia, nic tak do mnie nie przemawia. Za każdym razem gdy z nieba spadały pierwsze płatki śniegu zastanawiałam się, czy są w nim odłamki ów diabelskiego lustra.

Od kilkunastu lat, za każdym razem gdy sięgam po tę baśń przechodzą mnie dreszcze. Niesamowita historia, nic tak do mnie nie przemawia. Za każdym razem gdy z nieba spadały pierwsze płatki śniegu zastanawiałam się, czy są w nim odłamki ów diabelskiego lustra.

Nie zbyt dokładne potraktowanie tematu, książka pozostawia duży niedostyt...Plus za bardzo przystępną cenę i ciekawe ilustracje (aczkolwiek mogło by być ich więcej). We wstępie brakuje paru istotnych informacji. Ogólnie jest to książka bardzo ogólnikowa i należy ją traktować jako wstęp do studiowania mitologii nordeckiej. Summa summarów : dość dobra dla osób zaczynających swoją przygodę z nordyckim bogami, a dla znawców - rzecz całkowicie zbyteczna.

Nie zbyt dokładne potraktowanie tematu, książka pozostawia duży niedostyt...Plus za bardzo przystępną cenę i ciekawe ilustracje (aczkolwiek mogło by być ich więcej). We wstępie brakuje paru istotnych informacji. Ogólnie jest to książka bardzo ogólnikowa i należy ją traktować jako wstęp do studiowania mitologii nordeckiej. Summa summarów : dość dobra dla osób zaczynających...