Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie wiedziałem jak za bardzo się zabrać za recenzję tej książki w zwięzły sposób więc po prostu ocenie każdy z 14 opowiadań i dam im ocenę a na ocenę ogólną zrobię średnią ważoną.

Prosektorium numer cztery - Według mnie miała swój klimat tylko dość szybko ją King zakończył. Minusem jest też to, że po paru stronach już wiemy, iż bohater zostaje przez coś ugryziony więc nie było zaskoczenia na końcu. 6/10

Człowiek w czarnym garniturze - Opowieść dość nudna aż do pojawienia się tytułowego pana, który był fajnie opisany lecz myślę, że do końca nie został jego potencjał wykorzystany. 5/10

Wywiozą ci wszystko co kochasz - Najgorsza opowieść w tej książce. Nie wiem czy po prostu jej nie zrozumiałem ale według mnie została napisana od niechcenia. W ogóle nie zrozumiałem po co bohater chce się zabić. ( niby, że nie ma weny do pisania książek czy wie, że po jej napisaniu nikt jej nie przeczyta? ) Jeśli powód do zabicia się napisałem w nawiasie to znaczy, że ten człowiek był chory psychicznie. Minusem tej książki też było to, iż bohater ciągle czytał znalezione gdzieś graffiti przepisane do notesiku, które moim zdaniem nie oddawało żadnego klimatu ( o ile miał coś oddawać ) oraz było w ogóle nie związane z jego celem. Na plus idzie tylko końcówka, w której nie wiadomo czy popełnił samobójstwo czy nie. 2/10

Śmierć Jacka Hamiltona - Po tytule książki "14 mrocznych opowiadań" myślałem, że dostane coś mrocznego w tej historii po porażce poprzedniego opowiadania. I dostałem jakiś gang. Jeden z nich został postrzelony w płuco i umierał. Główny bohater łapie muchy na lasso a drugi chodzi na rękach aby uszczęśliwić umarlaka. Nie tego Kingu się spodziewałem po tobie. 4/10

W sali egzekucyjnej - Jedna z lepszych historii. Oczywiście dość nierealistyczna ale fajnie opisana masakra oraz pokaz małej tortury aby główny bohater zaczął śpiewać co wie o jakichś rakietach. Nie wiadomo właściwie skąd on zna tą osobę itp. itd. ale kto by się tym przejmował. Czyta się miło i szybko w porównaniu z opowieścią nr 3. 7/10

Siostrzyczki z Elurii - Dziki zachód ( przynajmniej tak mi się wydaje z opisu miasteczka oraz samego bohatera ) i fantasy - tym zestawem King trafił do mnie i to kolejna z fajniejszych według mnie opowieści. Opustoszałe miasto, zielone rozumne zombie ( chyba ) oraz wiedźmy, które tylko udają, że są dobre. Jak najbardziej polecam fanom fantasy. Na początku myślałem, że będzie o jakichś duchach siostrzyczek ale bardzo pozytywnie mnie zaskoczyło. 7/10

Wszystko jest względne - Dostajemy historyjkę o młodym człowieku, który umie zabijać poprzez pisanie w mailach albo listach jakieś szlaczki czy tam losowe słowa. Pomysł całkiem fajny ale dla mnie zdecydowanie źle wykorzystany... Jakaś firma go zgarnia za ten talent daje co tydzień hajs a przed dostaniem kolejnej "wypłaty" musi zniszczyć pieniądzę, które mu zostały... Bardziej takie sci-fi niż mroczna opowieść. 4/10

Teoria zwierząt domowych L.T - Bohater mówi o swoim znajomym L.T, który opowiada wszystkim z pracy historię o swoim małżeństwie, byłej żonie, psie i kocie. I jest po prostu nudny. Nie wiadomo tylko co się stało z żoną L.T chociaż cała ta historia bardziej by pasowała do naszego polskiego czasopisma "Detektyw" do jakiegoś wydania specjalnego "Nierozwiązane sprawy" niż na opowieść mistrza grozy. 3/10

Drogowy wirus zmierza na północ - Pierwsza opowieść o duchu z obrazu, niby oklepany motyw ale fajnie opisany i nie kończy się szczęśliwie za co plus i nie było dużo zbędnego opisywania rzeczy jak w zwyczaju ma King. 6/10

Obiad w Gotham Cafe - 3/4 opowieści jest o rozwodzie, prawnikach i rzucaniu palenia, czyli dość nudno ale jak zawsze się miło czyta co nie znaczy, że od razu dobrze to ocenię. w pozostałej 1/4 jest akcja o jakimś psycholu, który był kierownikiem tytułowej restauracji i nie rozumiem tego motywu, że zaczął zabijać ale przynajmniej coś się działo pod koniec. 4/10

To wrażenie można nazwać tylko po francusku - Już mógł dać inna nazwę np. Deja vu. Samo w sobie jest naprawdę dobre, dokładając do powtarzających się wydarzeń zdrade męża oraz zabójstwo? Nienarodzonego dziecka. ( wypadło mi z głowy jak dokładnie z tym dzieckiem było ) 6/10

1408 - Najlepsza opowieść w tej książce! kilka lat temu obejrzałem film, ( którego nie pamiętam za bardzo i po napisaniu tej recenzji obejrzę sobie ) który mi się strasznie podobał z tego co mi się kojarzy ale książka jest zdecydowanie lepsza. 1408 ratuje ten zbiór opowiadań przed niską oceną. Nawet mi dreszcze przechodziły przy niektórych opisach za co wielkie brawa! 8/10

Jazda na kuli - Szczerze mówiąc nawet nie wiem jak skomentować tą historię. Powiem tylko tyle, mimo że to druga z długości opowieść czyta się szybko i przyjemnie z aniołem śmierci w cadillacu. 5/10

Szczenśliwa moneta - No i tutaj jest takie deja vu tylko, że bez snu głównej bohaterki, która wyobraża sobie wygrane w hazardzie po czym jej syn wygrywa w jednorękim bandycie. Może być ale w sumie czego się spodziewać po 10 stronach? 4/10

Średnia wychodzi mi w zaokrągleniu 5. I taką wystawiłem. W książcę znajdują się dobre historie ale też nudne i bez sensu. Mimo wszystko polecam do przeczytania opowieści nr 1,5,6 i 12. Wiem, że ta recenzja jest zapewne za długa ale cóż inaczej nie umiałem. :D

Nie wiedziałem jak za bardzo się zabrać za recenzję tej książki w zwięzły sposób więc po prostu ocenie każdy z 14 opowiadań i dam im ocenę a na ocenę ogólną zrobię średnią ważoną.

Prosektorium numer cztery - Według mnie miała swój klimat tylko dość szybko ją King zakończył. Minusem jest też to, że po paru stronach już wiemy, iż bohater zostaje przez coś ugryziony więc nie...

Książka bardziej dla młodzieży oraz dla ludzi, którzy lubią science fiction. Czytałem ją z 7 lat temu mając 14 lat i wtedy też mi się za bardzo nie podobała i po chyba 20 stronach ją zamknąłem. Teraz dałem jej szanse i dalej nie broni się według mnie. Mimo, że to opowiadanie dla młodzieży to raczej taka młodzież może pomyśleć, iż "humor" w tej książce jest trochę żałosny i nie pasuję czasami do sytuacji. Ciężko mi było ją czytać, po 30 stronach w ogóle coś innego mnie przyciągało i zamiast 300 stron przeczytać w jeden wieczór bawiłem się z tym tytułem aż 3 dni. Nie polecam mimo wszystko tej książki. Amen

Książka bardziej dla młodzieży oraz dla ludzi, którzy lubią science fiction. Czytałem ją z 7 lat temu mając 14 lat i wtedy też mi się za bardzo nie podobała i po chyba 20 stronach ją zamknąłem. Teraz dałem jej szanse i dalej nie broni się według mnie. Mimo, że to opowiadanie dla młodzieży to raczej taka młodzież może pomyśleć, iż "humor" w tej książce jest trochę żałosny i...

Nigdy nie czytałem książki Stephena Kinga aż nagle złapała mnie chęć aby to zrobić i dostałem "Christine". Chodź pomysł całej książki był na początku dla mnie głupotą, czytałem... i się mocno wkręciłem. Oczywiście horror to nie jest a Christine w "Christine" gdzie zabija jest dość mało moim zdaniem ( chociaż wszystkie inne wątki kręcą się w okół niej ). Co nie znaczy, że oprócz opisów morderstwa jest nudno. Wręcz przeciwnie dzieję się dużo z głównymi bohaterami mimo, że historia jest opisana jako wspomnienia Dennisa w 1 i 3 części. Książka jest po prostu DOBRA nie jest wybitna ani rewelacyjna ani nawet słaba. Zobaczę niedługo jak z innymi jego książkami i czy mnie przekona do siebie, że jest faktycznie mistrzem grozy.

Nigdy nie czytałem książki Stephena Kinga aż nagle złapała mnie chęć aby to zrobić i dostałem "Christine". Chodź pomysł całej książki był na początku dla mnie głupotą, czytałem... i się mocno wkręciłem. Oczywiście horror to nie jest a Christine w "Christine" gdzie zabija jest dość mało moim zdaniem ( chociaż wszystkie inne wątki kręcą się w okół niej ). Co nie znaczy, że...