Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Aż żal że tak szybko się ją przeczytało. A o kolejnych tomach ni widu ni słychu.
Odprężająca pozycja.

Aż żal że tak szybko się ją przeczytało. A o kolejnych tomach ni widu ni słychu.
Odprężająca pozycja.

Bramy Światłości.... Taa...
W niebie nic się nie zmieniło od ostatniej opowieści. Gabryś nadal rządzi z Razjelem u boku. Abbadon powrócił do łask. A później wszystko bierze w łeb.

Razjel traci jedną z bardziej strzeżonych tajemnic. Gabryś znów musi świecić oczami za nieobecność Jasności i przy okazji musi zorganizować wycieczkę w chaszcze.
Abbadon jak zwykle wpada w guano po uszy.
Lucek rzuca wszystko i jedzie w te przysłowiowe chaszcze mając za nic Piekło i ich mieszkańców.
Asmodeusz także wpada w guano ale zostawia to komu innemu.

Wycieczka okazuje się jednym pasmem porażek, wypadków, robienia rzeczy na pałę oraz pasmem nieszczęsnych śmiertelnych wypadków.
Krajobrazy albo cukierkowo słodkie do porzygu albo krwawe z bebechami na wierzchu, przy których również chce nam wylecieć nie jeden paw.
A końcówka to jeden wielki płacz, zgrzytanie zębów połączone z telenowelami brazylijskimi. Zakończenie godne reszty książki.

No to GDZIE ta druga część?!

Bramy Światłości.... Taa...
W niebie nic się nie zmieniło od ostatniej opowieści. Gabryś nadal rządzi z Razjelem u boku. Abbadon powrócił do łask. A później wszystko bierze w łeb.

Razjel traci jedną z bardziej strzeżonych tajemnic. Gabryś znów musi świecić oczami za nieobecność Jasności i przy okazji musi zorganizować wycieczkę w chaszcze.
Abbadon jak zwykle wpada w guano...

Wyłącznie dla opowiadania Magdaleny Kozak.

Wyłącznie dla opowiadania Magdaleny Kozak.