Zrodzony ze srebra

Jak zwykle całkowicie mi się podobała. Odrobinkę gorsza niż poprzednie. Wątek końcowy - trochę za mało... Czuję niedosyt!

Jak zwykle całkowicie mi się podobała. Odrobinkę gorsza niż poprzednie. Wątek końcowy - trochę za mało... Czuję niedosyt!

Pokaż mimo to

Świetna akcja, niesamowite wydarzenia, z humorem i ciekawą tajemnicą do rozwikłania. Do tego miłosne relacje Mercy nabierają rumieńców i stają się takie poważniejsze.
Bardzo podobał mi się ten tom i to chyba jak na razie mój ulubiony, choć oczywiście i on nie jest bez wad.
Mimo wszystko po przeczytaniu tej części nabrałam jeszcze większej chęci na kolejne.

Świetna akcja, niesamowite wydarzenia, z humorem i ciekawą tajemnicą do rozwikłania. Do tego miłosne relacje Mercy nabierają rumieńców i stają się takie poważniejsze.
Bardzo podobał mi się ten tom i to chyba jak na razie mój ulubiony, choć oczywiście i on nie jest bez wad.
Mimo wszystko po przeczytaniu tej części nabrałam jeszcze większej chęci na kolejne.

Pokaż mimo to

Chyba jednak porzucę cykl o Mercedes Thompson.
Z każdą kolejną książką jest gorzej, a fabuła znika. Są pojedyncze wątki- tu główną oś ma grać pradawny oraz wilk Samuel, ale gdzieś wszystko się rozmywa, nie ma tego wydźwięku. Tu trochę akcji zostanie przerwane, tu pojawi się wątek więzi ze stadem. Ciężko się to czytało i skutecznie mnie odrzuciło od następnych części.

Chyba jednak porzucę cykl o Mercedes Thompson.
Z każdą kolejną książką jest gorzej, a fabuła znika. Są pojedyncze wątki- tu główną oś ma grać pradawny oraz wilk Samuel, ale gdzieś wszystko się rozmywa, nie ma tego wydźwięku. Tu trochę akcji zostanie przerwane, tu pojawi się wątek więzi ze stadem. Ciężko się to czytało i skutecznie mnie odrzuciło od następnych części.

Pokaż mimo to

Słabsza od poprzedniej części. Tarapaty Samuela i Adama trochę mnie zmęczyły. Moje ulubione wampiry znów były nieobecne. Byłyby cztery gwiazdki, ale moją ocenę podwyższyło ostatnie kilkadziesiąt stron, rozgrywające się w krainie Królowej Wróżek.

Słabsza od poprzedniej części. Tarapaty Samuela i Adama trochę mnie zmęczyły. Moje ulubione wampiry znów były nieobecne. Byłyby cztery gwiazdki, ale moją ocenę podwyższyło ostatnie kilkadziesiąt stron, rozgrywające się w krainie Królowej Wróżek.

Pokaż mimo to

🔥 RECENZJA SPOILER 🔥Staram się unikać spoilerów w moich recenzjach, ale jak już pisałam to kilkakrotnie – ciężko jest ich uniknąć pisząc nawet ogólnikowo o kolejnych tomach jednej serii. Jest to raczej niemożliwe, chyba że w każdej będę pisać to samo 😁 To zaczynam! Piąty tom przeczytałam na początku kwietnia i pochłonęłam go naprawdę bardzo szybko. I tym razem nasza ukochana Mercy wpada w tarapaty już na samym początku. Tym razem w damsko – męskie tarapaty, których tak naprawdę do końca nie pojmuje. Dalej jest tylko coraz gorzej (jak zawsze 😁), ale oczywiście całkiem przypadkiem! Nie zdawała sobie sprawy z tego, że księga, w której jest posiadaniu, jest pożądana przez pewną wróżkę, która nie przebiera w środkach. Gdyby tego było mało, jej najlepszy przyjaciel próbuje popełnić samobójstwo, a Adam bez namysłu skacze w płomienie, aby uratować Mercy, która miała akurat na głowie inne sprawy i jej tam nie było. Ktoś naprawdę będzie miał problemy. Kłopoty piętrzą się jeden na drugim, a ich końca naprawdę nie widać. Czytając serię o Mercedes, zastanawiam się czy ta kobieta kiedyś w końcu odpocznie, aż boję się otwierać kolejne części 😁 Akcja we wszystkich tomach jest bardzo dynamiczna, praktycznie wita nas już na pierwszych stronach. Książki mają po około 400 stron i czyta mi się je naprawdę szybko i przyjemnie. W zasadzie przy każdej recenzji piszę podobne podsumowanie, bo naprawdę nic nowego nie jestem w stanie wymyślić 😁 Podoba mi się to, że co chwile pojawiają się nowe mroczne postaci, uwielbiam przeróżne dziwne istoty i ich specyficzne moce, a jeszcze bardziej prastare artefakty o nieznanym pochodzeniu i działaniu. Mercy trafiła w mój gust i nie mam zamiaru jej porzucać.

🔥 RECENZJA SPOILER 🔥Staram się unikać spoilerów w moich recenzjach, ale jak już pisałam to kilkakrotnie – ciężko jest ich uniknąć pisząc nawet ogólnikowo o kolejnych tomach jednej serii. Jest to raczej niemożliwe, chyba że w każdej będę pisać to samo 😁 To zaczynam! Piąty tom przeczytałam na początku kwietnia i pochłonęłam go naprawdę bardzo szybko. I tym razem nasza...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tym razem do grona "fanów" Mercy dołączy Królowa Wróżek. Aklimatyzacja w wilczej watasze też sielanką nie jest. Słowem, Mercy znów ma kłopoty, do czego zresztą trzeba przywyknąć. Charakterne postaci, ciekawe opisy okoliczności przyrody i dużo dobrej zabawy. Polecam.

Tym razem do grona "fanów" Mercy dołączy Królowa Wróżek. Aklimatyzacja w wilczej watasze też sielanką nie jest. Słowem, Mercy znów ma kłopoty, do czego zresztą trzeba przywyknąć. Charakterne postaci, ciekawe opisy okoliczności przyrody i dużo dobrej zabawy. Polecam.

Pokaż mimo to

Tym razem bez wampirów, za to z niebezpiecznym pradawnym. Kolejna świetna przygoda z Mercy.

Tym razem bez wampirów, za to z niebezpiecznym pradawnym. Kolejna świetna przygoda z Mercy.

Pokaż mimo to

Na początku, jak zwykle, chciałam wejść w świat zaprezentowany przez Patricię Briggs. Ponownie zagłębić się w historię Mercedes Thompson i przypomnieć sobie z kim będę miała do czynienia przez najbliższe, prawie czterysta stron. „Zrodzony ze srebra”, którą napisała Patricia Briggs, zapowiadała się ciekawie. Związek Adama z Mercedes kwitł, Samuel popadł w depresję, z której nasza główna bohaterka chciała go wydostać, książka którą otrzymała od Fina, nagle staje się oczkiem w głowie Królowej Wróżek… Wszystko to zapowiadało początek dosyć sporych kłopotów Mercedes, jednak… niesamowicie się przeciągało.

Z mojej perspektywy, ta część mogłaby w ogóle nie istnieć. Według mnie nie wprowadziła nic konkretnego do życiorysów postaci, a jedynie była taką zapchaj dziurą, byleby coś napisać. Spodziewałam się czegoś niesamowitego, pewnego rodzaju zwrotu akcji, którego w efekcie końcowym się nie doczekałam. Oczywiście nie mogę napisać, że nie działo się kompletnie nic! Patricia Briggs w swojej książce „Zrodzony ze srebra” wplotła wiele małych wątków, a wiadomo, że z małych rzeczy powstaje coś dużego.

Mamy tutaj przede wszystkim poruszony temat depresji Samuela. Jego zachowanie w sytuacjach zagrażających życiu. Opis tego, jak jego wewnętrzny wilk Sam, przejmuje kontrolę nad ciałem w momencie kiedy Samuel nie ma już motywacji by żyć. Po raz kolejny wdrażamy się w zasady panujące w stadzie. Żelazny regulamin mówiący o tym, że jeśli wilk przejmuje kontrolę nad ciałem, musi być unicestwiony. Być może Samuel będzie tym bohaterem, dzięki któremu regulamin zostanie delikatnie złagodzony, zwłaszcza jeśli ta dzika natura człowieka, nie stwarza zagrożenia dla innych.
„Samuel pragnął śmierci, a jego wilk go powstrzymał. To z jednej strony dobrze, ale z drugiej stanowiło pewien dość paskudny problem. Nie bez przyczyny Marrok zabijał każdego wilkołaka, nad którym kontrolę przejmował wilk. Miał ku temu ważkie powody, powód główny – zapobiec masowym mordom.”

Mercedes w tej części wiele razy ryzykuje. Podejmuje decyzje, które w jej mniemaniu są słuszne, jednak pozbawiają ją osób które kocha ponad życie. W tym przypadku największym problemem jest fakt, że komuś nie podoba się jej relacja z Adamem. Ktoś za wszelką cenę chce, by dziewczyna zniknęła z jego życia, nawet jeśli ma to oznaczać, że Adam może ponieść uszczerbek na zdrowiu.

KONTYNUACJA RECENZJI NA BLOGU:
https://oxfordka.com/patricia-briggs-zrodzony-ze-srebra/

Na początku, jak zwykle, chciałam wejść w świat zaprezentowany przez Patricię Briggs. Ponownie zagłębić się w historię Mercedes Thompson i przypomnieć sobie z kim będę miała do czynienia przez najbliższe, prawie czterysta stron. „Zrodzony ze srebra”, którą napisała Patricia Briggs, zapowiadała się ciekawie. Związek Adama z Mercedes kwitł, Samuel popadł w depresję, z której...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Znów odwlekałam czytanie Mercy. Trochę z obawy, że kolejny tom nie będzie tak dobry jak naprawdę genialny czwarty, trochę z braku czasu, a trochę przez sklerozę.
I w tym wypadku chyba przez 6 zmysł.
No Zrodzony ze srebra jest niestety tą mniej udaną owieczką w stadzie. Przynajmniej z początku, przez te pierwsze 100 stron.

Mamy znów pewne zamieszanie, paranormalne, zagadkę kryminalną, a Mercy oraz jej cudowny jak ból zęba Adam skupiają się na przepychankach między sobą.
Ktoś dopiero co o mało was nie powystrzelał? A kij! Ważniejsze jest żeby pokłócić się romansowo!
Bleh!
Naprawdę miałam nadzieję, że jak już padły deklaracje, to już będzie to mi oszczędzone. Ale po co, nie?

Całe szczęście (o rety i to jakie) Patricia Briggs nigdy skłonności do dramatyzowania nadmiernego nie miała i z tej opery mydlanej, jaka pozornie się tworzyła, zrobiła coś naprawdę ciekawego.
Miałam moment, że chęci na lekturę mi odeszły, ale potem przypomniałam sobie, że hej! to Mercy! Tu nie będzie źle, niech tylko ruszy akcja. I jak ruszyła to moje tempo czytania wraz z nią.

Nasza kojotka znów musi wplątać się w sprawy nieludzi, znów ma tyłki do ocalenia i znów robi to tak, że chce się czytać ;)
Lubię wątek nieludzi u Briggs, są fascynujący, więc jak się zaczęły przepychanki Mercy z nimi… to było to. Plus wilkołacze sprawy i byłam definitywnie załatwiona ;)

Gdyby nie ten mydlany początek to byłoby naprawdę coś.
Czas na kolejny tom. Liczę, że tym razem więź bohaterów ustabilizuje się już na stałe i oszczędzą nam kolejnych uczuciowych zawirowań.

Znów odwlekałam czytanie Mercy. Trochę z obawy, że kolejny tom nie będzie tak dobry jak naprawdę genialny czwarty, trochę z braku czasu, a trochę przez sklerozę.
I w tym wypadku chyba przez 6 zmysł.
No Zrodzony ze srebra jest niestety tą mniej udaną owieczką w stadzie. Przynajmniej z początku, przez te pierwsze 100 stron.

Mamy znów pewne zamieszanie, paranormalne, zagadkę...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kolejny tom przygód Mercedes jest całkiem spoko, ale bez fajerwerków.
W końcu mamy coś więcej o działaniu więzów między Wilkami.

Tym razem Mercy mierzy się z Królową Wróżek, która pragnie odzyskać księgę, którą Mercy dostała. Do tego jeszcze dochodzą problemy ze stadem i Samuelem. Jak sobie poradzi tym razem?

Ogólnie książka jest napisana z sensem. Czyta się ją bardzo dobrze, szybko. Nie miałam może jakiegoś efektu WOW, ale na pewno dobrze spędziłam z nią czas. Pochłonęłam ją praktycznie w kilka godzin. Nie jest skomplikowana.

Bohaterowie raczej się nie zmieniają. Adam jest taki jak zawsze. Czyli w sumie no super ekstra, ale nie mój typ :P
Samuel w tym tomie ciekawi najbardziej.
Mercy raczej się nie zmienia, ona pozostaje sobą :P
Natomiast odkryłam, że kocham Bena! Po prostu nie rozumiem, jak ja wcześniej mogłam tego nie widzieć?! Ech, cóż za niedopatrzenie!

Jednym słowem, było spoko. Dobra kontynuacja i tyle. Na pewno polecę dalej ;)

Kolejny tom przygód Mercedes jest całkiem spoko, ale bez fajerwerków.
W końcu mamy coś więcej o działaniu więzów między Wilkami.

Tym razem Mercy mierzy się z Królową Wróżek, która pragnie odzyskać księgę, którą Mercy dostała. Do tego jeszcze dochodzą problemy ze stadem i Samuelem. Jak sobie poradzi tym razem?

Ogólnie książka jest napisana z sensem. Czyta się ją bardzo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to