Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka utrzymana jest w tematyce świątecznej, jednak ja ptzeczytałam ją tuż po nowym roku. Nie przeszkodziło mi to jednak wczuć się w świąteczną atmosferę. Opowiadania przyjemnie się ze sobą łączą mimo to, że każde jest innego autora. Najbardziej mi się spodobała pierwsza opowieść, choć moim faworytem był Green.
Książkę dość szybko i przyjemnie się czyta, ponieważ romans nie gra tu głównej roli, na szczęście humor jest z nim na równi.
Jest to szybka, nie zobowiązującą lektura idealna na święta, jak i każdy inny okres.

Książka utrzymana jest w tematyce świątecznej, jednak ja ptzeczytałam ją tuż po nowym roku. Nie przeszkodziło mi to jednak wczuć się w świąteczną atmosferę. Opowiadania przyjemnie się ze sobą łączą mimo to, że każde jest innego autora. Najbardziej mi się spodobała pierwsza opowieść, choć moim faworytem był Green.
Książkę dość szybko i przyjemnie się czyta, ponieważ romans...

Książka opowiada o nastolatce, która jest prześladowana w szkole przez ładniejsze i popularniejsze koleżanki, a w domu przez swoją mamę, która jest fanatyczką wiary. Okazuje się, że Carrie nie jest zwykłą nastolatką, jest uzdolniona, a jej moc jest bardzo niebezpieczna, ale ujawnia się w chwilach napięcia i stresu, co nie jest dobrą wiadomością, ponieważ świat Carrie kręci się wokół stresujących sytuacji. Akcja książki przeplatana jest z wycinkami z gazet, lub książek, które doskonale budują sytuację i rzucają światła na pewne kwestie.
Czy dobrze wykorzysta swoją moc? Co stanie się na wiosennym bal? Żeby poznać na to odpowiedź musicie przeczytać tę niesamowitą książkę.

Książka opowiada o nastolatce, która jest prześladowana w szkole przez ładniejsze i popularniejsze koleżanki, a w domu przez swoją mamę, która jest fanatyczką wiary. Okazuje się, że Carrie nie jest zwykłą nastolatką, jest uzdolniona, a jej moc jest bardzo niebezpieczna, ale ujawnia się w chwilach napięcia i stresu, co nie jest dobrą wiadomością, ponieważ świat Carrie kręci...

Książka jest po prostu genialna. Napisana prostym, łatwym do czytania językiem. Ma przyjemne krótkie rozdziały. Teoretycznie książka bardzo dobrze zbudowana jak na lekką, przyjemną lekturę.
Ale najważniejsza jest treść, a co do niej to jest wzruszająca, piękna i wciągająca. Opowiada o chłopcu, który jest dziwakiem, który bardzo mało mówi, gra dobrze w koszykówkę, ma kochającą dziewczynę, problemy rodzinne i żyje w mieście, gdzie grasuje irlandzka mafia. Jest jedynym białym w drużynie i nazywają go Białym Królikiem. Trener prosi go by zajął się chłopcem po przejściach, bardzo dobrym graczem, który mówi, że jest z kosmosu, że ma misję na Ziemi i nazywa się numerem 21.
Książka ewidentnie nie przypomina innych, przez co bardzo mi się spodobała, ponieważ mam dość idealnych bohaterów, a lubię dziwaków, bo sama dziwakiem jestem.
Książka opowiada o przyjaźni, trudach życia w złym miejscu i trudnościach w życiu.
Poza tym bardzo mi się podoba to, że książki Quicka w Polsce mają nazwy jak poradniki, a nie jak powieści, reakcje osób niewtajemniczonych są bezcenne.

Książka jest po prostu genialna. Napisana prostym, łatwym do czytania językiem. Ma przyjemne krótkie rozdziały. Teoretycznie książka bardzo dobrze zbudowana jak na lekką, przyjemną lekturę.
Ale najważniejsza jest treść, a co do niej to jest wzruszająca, piękna i wciągająca. Opowiada o chłopcu, który jest dziwakiem, który bardzo mało mówi, gra dobrze w koszykówkę, ma...

Kolejna książka coraz bardziej wciąga nas w świat przedstawiony przez Flanagana, ale mimo to nie zatrzymujemy się tylko na poznaniu dogłębnie zwiadowców. Zagłębiamy się w naturę Skandian oraz Temudżeinów.
Na szczęście autor nie ogranicza się tylko do jednego wroga, tak jak spodziewałam się tego po przeczytaniu wcześniejszych części. Na szczęście dobrze znany układ z "Harrego Pottera" nie występuje w tej serii.
Opisy walk i dobrze przemyślanych najazdów nie nudzą się, ponieważ z każdym kolejnym słowem przybywa nam niespodzianek.
Książkę polecam nie tylko fanom średniowiecza, wojen, rycerzy, ale wszystkim, którzy chcą odbiec od standardowych serii.

Kolejna książka coraz bardziej wciąga nas w świat przedstawiony przez Flanagana, ale mimo to nie zatrzymujemy się tylko na poznaniu dogłębnie zwiadowców. Zagłębiamy się w naturę Skandian oraz Temudżeinów.
Na szczęście autor nie ogranicza się tylko do jednego wroga, tak jak spodziewałam się tego po przeczytaniu wcześniejszych części. Na szczęście dobrze znany układ z...

Kolejna część zwiadowców, a wcale nie ma się uczucia, że książka coraz bardziej się stacza, jak to jest z seriami. Tym razem książka podzielona jest między Evanlyn i Willa, którzy są zniewoleni przez Skandian, a Halta i Horace'go, którzy przemierzają Galię, by znaleźć pojmanych przyjaciół. Co ciekawe podczas tej wyprawy poznajemy lepiej nieznaną dotąd stronę starszego zwiadowcy.
Na każdym kroku natykamy się na jakąś akcję, a nieoczekiwane obroty spraw wzbudzają u czytelnika szybsze bicie serca. Mam nadzieję, że dalsze części nie zawiodą mnie.

Kolejna część zwiadowców, a wcale nie ma się uczucia, że książka coraz bardziej się stacza, jak to jest z seriami. Tym razem książka podzielona jest między Evanlyn i Willa, którzy są zniewoleni przez Skandian, a Halta i Horace'go, którzy przemierzają Galię, by znaleźć pojmanych przyjaciół. Co ciekawe podczas tej wyprawy poznajemy lepiej nieznaną dotąd stronę starszego...

Książka bardzo dobrze oddaje sens życia większości ludzi, jakim jest szukanie zysku, a nie dążenie do prawdziwego życia zgodnie z natuą i swoimi przekonaniami. Historia, która pomaga nam zrozumieć tę naukę jest bardzo wciągająca i interesująca.

Książka bardzo dobrze oddaje sens życia większości ludzi, jakim jest szukanie zysku, a nie dążenie do prawdziwego życia zgodnie z natuą i swoimi przekonaniami. Historia, która pomaga nam zrozumieć tę naukę jest bardzo wciągająca i interesująca.

W tej książce poznajemy autystyczne dziecko, które bardzo dobrze zna się na logicznej matematyce, ale nie za dobrze radzi sobie z relacjami międzyludzkimi. Mimo to Christopher wyrusza sam w nieznany mu świat, by wyjaśnić morderstwo psa sąsiadki.
Pomimo tego, że książka jest krótka, to po przeczytaniu jej miałam mnóstwo przemyśleń dotyczących tej powieści, choroby i spojrzenia na świat. Książka rzuca nowe światło na tę przypadłość. Osoby,nawet nie interesujące się takimi chorobami, byłyby zadowolone czytając tę tragiczną historię.

W tej książce poznajemy autystyczne dziecko, które bardzo dobrze zna się na logicznej matematyce, ale nie za dobrze radzi sobie z relacjami międzyludzkimi. Mimo to Christopher wyrusza sam w nieznany mu świat, by wyjaśnić morderstwo psa sąsiadki.
Pomimo tego, że książka jest krótka, to po przeczytaniu jej miałam mnóstwo przemyśleń dotyczących tej powieści, choroby i...

Książka mega wciągająca, wręcz nie można się od niej oderwać.
Świat wykreowany przez autora jest bardzo dobrze i ciekawie przedstawiony. Sama hierarchia panująca w tamtym miejscu. Po prostu cudowna.

Książka mega wciągająca, wręcz nie można się od niej oderwać.
Świat wykreowany przez autora jest bardzo dobrze i ciekawie przedstawiony. Sama hierarchia panująca w tamtym miejscu. Po prostu cudowna.

Książka w niesamowity sposób opisuje usposobienie i zachowania psów.
Co prawda niektóre wątki, wg mnie, mogłyby być bardziej rozwinięte, ale to już sprawa autorki. Każdy, kto zamierza mieć psa powinien przeczytać tę książkę. Rzuca ona nowe światło na "problemy" z naszymi czworonożnymi przyjaciółmi.

Książka w niesamowity sposób opisuje usposobienie i zachowania psów.
Co prawda niektóre wątki, wg mnie, mogłyby być bardziej rozwinięte, ale to już sprawa autorki. Każdy, kto zamierza mieć psa powinien przeczytać tę książkę. Rzuca ona nowe światło na "problemy" z naszymi czworonożnymi przyjaciółmi.

Genialna. Do końca nie wiadomo co i jak.
Ale teraz wiem, żeby ufać swoim pierwszym przeczuciom.

Genialna. Do końca nie wiadomo co i jak.
Ale teraz wiem, żeby ufać swoim pierwszym przeczuciom.

Książka znakomicie opisuję toczącą się wojnę. Możemy przy okazji poznawać uczucia bohaterów. Trochę wkurzająca w niektórych momentach, ale mimo to bardzo dobrze się ją czyta.

Książka znakomicie opisuję toczącą się wojnę. Możemy przy okazji poznawać uczucia bohaterów. Trochę wkurzająca w niektórych momentach, ale mimo to bardzo dobrze się ją czyta.

Książka wg mnie lepsza od poprzedniej części. Autor przytacza więcej filozoficznych rozważań, budując napięcie w scenach zagrożeń trójki sierot. A fabuła nie jest już taka prosta i łatwa do przewidzenia. Choć znowu denerwujące jest ciągłe wyjaśnianie słów typu "błyskotliwy", sądzę, że jest to zbyteczne.

Książka wg mnie lepsza od poprzedniej części. Autor przytacza więcej filozoficznych rozważań, budując napięcie w scenach zagrożeń trójki sierot. A fabuła nie jest już taka prosta i łatwa do przewidzenia. Choć znowu denerwujące jest ciągłe wyjaśnianie słów typu "błyskotliwy", sądzę, że jest to zbyteczne.

Sięgnęłam po tę książkę po obejrzeniu końcówki filmu. Sądzę, że nigdy bym po nią nie sięgnęła przez wzgląd na niezwykle dziecinną okładkę. Ale nie dajcie się zmylić książka wbrew pozorom jest ciekawa. Napisana w niezwykle prosty sposób, ale nie robi to problemów, a wręcz pomaga w szybkim czytaniu, łatwym zrozumieniu. Fabuła jest niezwykle prosta, więc książka idealnie nadaje się na lekką lekturę.

Sięgnęłam po tę książkę po obejrzeniu końcówki filmu. Sądzę, że nigdy bym po nią nie sięgnęła przez wzgląd na niezwykle dziecinną okładkę. Ale nie dajcie się zmylić książka wbrew pozorom jest ciekawa. Napisana w niezwykle prosty sposób, ale nie robi to problemów, a wręcz pomaga w szybkim czytaniu, łatwym zrozumieniu. Fabuła jest niezwykle prosta, więc książka idealnie...

Na początku długo oczekiwałam na pojawienie się tej książki w jakiejś księgarni lub sklepie. Było to spowodowane zakupieniem ostatniej części na jakiejś wyprzedaży w Real'u. A kupiłam ją tylko dlatego, że okładka mi się spodobała. No i w końcu gdy prawie zapomniałam o niej znalazłam ją przypadkowo w bibliotece. Czytałam ją podczas wolnego, więc zeszło mi na nią tylko 3 dni, ale już wiem, że były to stracone dni.
Książka jest bardzo zagmatwana. Wydawać by się mogło, że w niektórych sytuacjach tylko autorka mogłaby się połapać o co chodzi.
Wkurzające jest wg mnie przeskakiwanie z jednego miejsca do drugiego. Rozumiem, że mamy przez to spojrzeć na różne sytuacje okiem różnych ludzi, ale przeskakujemy co mniej więcej dwie strony. Często jest też tak, że zagłębiamy się w tak bezwartościowe, chaotyczne, niedopracowane historie, że aż nie da się ich przełknąć.
Już sam początek zwiastował, że będzie tu niesamowite zagmatwanie, ale postanowiłam nie oceniać książki po pierwszym rozdziale. Choć było trudno, bo żeby zrozumieć sens trzeba było niebywale długo czekać, aż autorka wyjaśni nam najprostsze rzeczy panujące w jej świecie.
Autorka chciała wprowadzić w książce odwrócone role władzy. W wykreowanym przez nią świecie miały panować kobiety. No cóż nie za bardzo to pisarce wyszło. Oczywiście są wprowadzone momenty gdzie czuć tę władzę, ale w większości scen tego nie widać. Chociażby Daemon pokazuje, że on sam jest silniejszy niż wszystkie osoby w Beldon Mor. Podczas jego złości przecież zginęła część osób, a część została złamana. No oczywiście nie wszyscy przez wspaniałomyśną Jaenelle. Tu też jest ciekawy paradoks. Jest potężną Czarownicą, przez lata przeskakiwała między Królestwami, rozmawiała z niby nieisniejącymi stworzeniami, broniła się przed złamaniem jej w Briarwood, nie działały na nią leki, ale nagle pod koniec książki jako jeszcze bardziej wyszkolona czarownica daje się zgwałcić, oczywiście "broniąc się". Chyba autorka przesadziła z tą nagłą zmianą.
Postacie są tak drewniane, że chyba więcej życia autorka przekazała Kamieniom.
Przy okazji przyjrzyjmy się tym Kamieniom, które podobno miały być miejscem skupiania energii przez Krwawych, coś w guście różdżek w Harrym Poterze. No i tu też autorka zawaliła na całej linii. Wydaje mi się, że Kamienie po prostu zostały wprowadzone jako odróżnienie siły bohaterów i próby wzbudzenia naszych obaw, gdy ktoś mógł być złamany.
Co do postaci to warto przytoczyć jeszcze jedną nieprawidłowość. Saetan, Wielki Lord Piekła, szanowany przez innych, wzbudzający strach, nagle się zmienia, ponieważ poznał Jaenelle, córkę swojej duszy. Rozumiem, że zmienił się tak dla niej, ale nigdzie, nawet zanim ją poznał, nie ma chociaż odrobiny jego potęgi i autorytetu.
Polecam tę książkę osobą, które lubią co dwie strony sceny łóżkowe, które tak na marginesie są drewniane i praktycznie takie same.

Na początku długo oczekiwałam na pojawienie się tej książki w jakiejś księgarni lub sklepie. Było to spowodowane zakupieniem ostatniej części na jakiejś wyprzedaży w Real'u. A kupiłam ją tylko dlatego, że okładka mi się spodobała. No i w końcu gdy prawie zapomniałam o niej znalazłam ją przypadkowo w bibliotece. Czytałam ją podczas wolnego, więc zeszło mi na nią tylko 3 dni,...

Książka troche lepsza od poprzedniej części. Ale nadal nie powala. Znowu Allie była buntowniczką, co mi się spodobało, ale jak tylko zobaczyła Isabel znowu grzeczna uczennica. Pomimo tego, że później widać, że jej buntownicze zapędy są tłumione przez Lucindę to i tak nagła przemiana na widok dyrektorki była bardzo sztuczna i niedopracowana. Co prawda Allie później pokazuje swój charakter chociażby z późniejszymi rozmowami z Isabel, ale tamta sytuacja obniżyła względy książki. Jedyne co podnosi poziom to grupa Allie i ostatnia scena.
Pomimo tego, że nadal nie wiemy kto jest szpiegiem i jak wydarzyły się niektóre incydenty, to za to dowiadujemy się coraz więcej o Nocnej Szkole, Cimmerii, Nathanielu, Isabel i Orionie.
Sądzę, że każdy, kto czytał choć jedną część ma swoje podejrzenia co do szpiega. Nie mogę się doczekać, aż poznam jego tożsamość, by się przekonać czy dobrze myślałam.
Jedyne co mi się nie podoba w książce jest przypominanie w kolejnych częściach kto kim jest, co się wydarzyło wcześniej. Naprawdę wątpię, żeby ktoś nie czytał pierwszej części. Bardzo wkurzające się według mnie takie przypomnienia.

Książka troche lepsza od poprzedniej części. Ale nadal nie powala. Znowu Allie była buntowniczką, co mi się spodobało, ale jak tylko zobaczyła Isabel znowu grzeczna uczennica. Pomimo tego, że później widać, że jej buntownicze zapędy są tłumione przez Lucindę to i tak nagła przemiana na widok dyrektorki była bardzo sztuczna i niedopracowana. Co prawda Allie później pokazuje...

Z tego co pamiętam, to jest książka, od której zaczęłam czytać dla przyjemności. W podstawówce spodobała mi się okładka i tytuł u babci na półce. Książka, przy której się wzruszyłam i płakałam pół dnia.

Z tego co pamiętam, to jest książka, od której zaczęłam czytać dla przyjemności. W podstawówce spodobała mi się okładka i tytuł u babci na półce. Książka, przy której się wzruszyłam i płakałam pół dnia.

Ta książka wywołała we mnie tak pozytywne emocję, że z trudem zaczęłam kolejną książkę. Najchętniej czytałabym tylko tę książkę.
W książce poznajemy chorującą na raka Hazel, która nie ma szans na pozbycie się jej śmiertelnego wroga. Całe jej życie kręci się wokół telewizji i spania. Hazel dzieli się z nami jej filozoficznym spojrzeniem na świat. Na zajęciach grupy wsparcia poznaję niezwykle atrakcyjnego Augustusa i to właśnie po tym wydarzeniu jej życie zmienia się o 180 stopni. Razem filozofują nad światem i zmagają się z nieubłaganą śmiercią.

Ta książka wywołała we mnie tak pozytywne emocję, że z trudem zaczęłam kolejną książkę. Najchętniej czytałabym tylko tę książkę.
W książce poznajemy chorującą na raka Hazel, która nie ma szans na pozbycie się jej śmiertelnego wroga. Całe jej życie kręci się wokół telewizji i spania. Hazel dzieli się z nami jej filozoficznym spojrzeniem na świat. Na zajęciach grupy wsparcia...

W tej części trochę się wkurzyłam na postać Cartera, co nie zmienia faktu, że nadal wole jego od Sylviana, choć to w tej części łatwo mogło ulec zmianie.
Dziedzictwo naładowane jest akcją, nie do końca pewnymi uczuciami Allie i tajemnicami, co wywołało w mojej opinii ogromny plus.
Nie mogę się doczekać, aż zacznę czytać trzecią część. Muszę wiedzieć kto jest szpiegiem Nathaniela. Co dziwne bardzo polubiłam postać Nathaniela... za bardzo lubię czarne charaktery.
Epilog bardzo wzruszający, aż popłynęły mi łzy.

W tej części trochę się wkurzyłam na postać Cartera, co nie zmienia faktu, że nadal wole jego od Sylviana, choć to w tej części łatwo mogło ulec zmianie.
Dziedzictwo naładowane jest akcją, nie do końca pewnymi uczuciami Allie i tajemnicami, co wywołało w mojej opinii ogromny plus.
Nie mogę się doczekać, aż zacznę czytać trzecią część. Muszę wiedzieć kto jest szpiegiem...

Na początku można pomyśleć: "Aha, książka gdzie rodzice wysyłają córkę do szkoły, o której nielicznie wiedzą, dzieje się tam coś złego, co ma wpływ na główną bohaterkę". Jednakże już po przeczytaniu kilku rozdziałów porzucasz tę myśl i nigdy się do niej nie przyznajesz.
Książka jest niezwykle wciągająca, intrygująca i raczej nie można przewidzieć co się stanie przez liczne zwroty akcji. Niestety popsułam sobie trochę niektóre części przez spojlery koleżanki.
Nie wiem dlaczego, ale w tej części wolę Cartera. Sądzę, że to przez jego charakter.

Na początku można pomyśleć: "Aha, książka gdzie rodzice wysyłają córkę do szkoły, o której nielicznie wiedzą, dzieje się tam coś złego, co ma wpływ na główną bohaterkę". Jednakże już po przeczytaniu kilku rozdziałów porzucasz tę myśl i nigdy się do niej nie przyznajesz.
Książka jest niezwykle wciągająca, intrygująca i raczej nie można przewidzieć co się stanie przez liczne...

Może to trochę dziwne, ale bardzo polubiłam tę książkę. Cieszę się, że jest na liście lektur, ponieważ pewnie bym po nią nie sięgnęła z powodu złych opinii. Mnie bardzo przypadła do gustu, może dlatego, że lubie klimaty rycerskie. W każdym bądź razie jedyne co mi nie pasowało to niektóre opisy, które wyglądały jakby autor na siłę opisywał je jak najdłużej, ale to nie zmienia faktu, że książka jest rewelacyjna. Książka bardzo mnie wciągnęła i czasem, aż trudno było się od niej oderwać. Polecam!

Może to trochę dziwne, ale bardzo polubiłam tę książkę. Cieszę się, że jest na liście lektur, ponieważ pewnie bym po nią nie sięgnęła z powodu złych opinii. Mnie bardzo przypadła do gustu, może dlatego, że lubie klimaty rycerskie. W każdym bądź razie jedyne co mi nie pasowało to niektóre opisy, które wyglądały jakby autor na siłę opisywał je jak najdłużej, ale to nie...