Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Nie mów do mnie Lampka! - A jak mam mówić?! Jaśnie Oświecony Nosicielu Światła?

- Nie mów do mnie Lampka! - A jak mam mówić?! Jaśnie Oświecony Nosicielu Światła?

Jest tylko jeden bóg - nazywa się Śmierć. A co mówimy bogowi śmierci? Nie dzisiaj!

Jest tylko jeden bóg - nazywa się Śmierć. A co mówimy bogowi śmierci? Nie dzisiaj!

... a potem chodnik poderwał się do pionu i z impetem uderzył go w twarz.

... a potem chodnik poderwał się do pionu i z impetem uderzył go w twarz.

Z miłością – powiedziała wolno Fringilla – jest jak z kolką nerkową. Dopóki nie chwyci cię atak, nawet sobie nie wyobrażasz, co to takiego. A gdy ci o tym opowiadają, nie wierzysz.

Z miłością – powiedziała wolno Fringilla – jest jak z kolką nerkową. Dopóki nie chwyci cię atak, nawet sobie nie wyobrażasz, co to takiego. A gdy ci o tym opowiadają, nie wierzysz.

-Wyrzucił mnie. - Ściślej rzecz biorąc, razem z drzwiami.

-Wyrzucił mnie. - Ściślej rzecz biorąc, razem z drzwiami.

Miłość to trucizna . Ma słodki smak, lecz niezawodnie cię zabije .

Miłość to trucizna . Ma słodki smak, lecz niezawodnie cię zabije .

Pani, jesteś naczyniem mądrości. Trudno mi uwierzyć, że cała zawartość gdzieś się wylała.

Pani, jesteś naczyniem mądrości. Trudno mi uwierzyć, że cała zawartość gdzieś się wylała.

Zastanówcie się, o co prosicie, bo przy odrobinie pecha możecie to dostać.

Zastanówcie się, o co prosicie, bo przy odrobinie pecha możecie to dostać.

- Bądź poważny Mod. - Jestem poważny. Śmiertelnie poważny.(...)Daktyla?

- Bądź poważny Mod. - Jestem poważny. Śmiertelnie poważny.(...)Daktyla?

Daimon pił. Ściślej, upijał się konsekwentnie.

Daimon pił. Ściślej, upijał się konsekwentnie.

Okultysta runął na kolana. - Błagam, błagam, potężny, cudowny, uroczy... - Uroczy? - prychnął Kamael. - Zwariował ze strachu Daimonie. - Błagam, o wspaniały... - Zamknij się - warknął Frey. - Lepiej go posłuchaj. - Rozbawiony Kamael pokazał w uśmiechu garnitur zębów. - To Anioł Zagłady. Abbaddon. Nie ręczę za niego, kiedy się wkurzy. Mag opluł się wygłaszając jakieś nieartykułowane peany. Kamael podszedł bliżej. Okultysta skul;ił się z jękiem ze strachu. - Posłuchaj, facet. Zdejmij ten szlafrok, tak jak prosiłem, idź do sklepu i kup ciemne okulary. Bardzo ciemne. Acha, przynieś mi shake'a. Truskawkowego. Daimon, chcesz coś z ziemskiego sklepu? - Fajki...

Okultysta runął na kolana. - Błagam, błagam, potężny, cudowny, uroczy... - Uroczy? - prychnął Kamael. - Zwariował ze strachu Daimonie. - Błagam, o wspaniały... - Zamknij się - warknął Frey. - Lepiej go posłuchaj. - Rozbawiony Kamael pokazał w uśmiechu garnitur zębów. - To Anioł Zagłady. Abbaddon. Nie ręczę za niego, kiedy się wkurzy. Mag opluł się wygłaszając jakieś nie...

Teraz zaczął jednak rozumieć, od czego są przyjaciele: przypominają, że w gruncie rzeczy nie jest tak źle. Że trzeba umieć śmiać się z samego siebie.

Teraz zaczął jednak rozumieć, od czego są przyjaciele: przypominają, że w gruncie rzeczy nie jest tak źle. Że trzeba umieć śmiać się z samego siebie.