Biblioteczka | Lubimyczytać.pl

Przeczytała:
2020-08

Trzy siostry

Anton Czechow

Średnia ocen:

6,9 / 10

592 ocen

Oceniła na:

7 / 10

Na półkach:

Przeczytane, Rodzaj: Dramat, Klasyka literatury..., Teatr, Literatura rosyjska

Czytelnicy: 1238 Opinie: 29

Przeczytała:
2020-08

Rewizor

Mikołaj Gogol

Średnia ocen:

7,5 / 10

382 ocen

Oceniła na:

7 / 10

Na półkach:

Przeczytane, Rodzaj: Dramat, Klasyka literatury..., Teatr, Literatura rosyjska

Czytelnicy: 780 Opinie: 25

Przeczytała:
2020-10-13

Dom Lalki (Nora)

Henrik Ibsen

Średnia ocen:

7,3 / 10

1048 ocen

Oceniła na:

8 / 10

Na półkach:

Przeczytane, Rodzaj: Dramat, Klasyka literatury..., Teatr, Literatura skandynawska

Czytelnicy: 1991 Opinie: 55

Przeczytała:
2016-05-03

Tango

Sławomir Mrożek

Średnia ocen:

7,0 / 10

7812 ocen

Oceniła na:

9 / 10

Na półkach:

Przeczytane, Ulubione, Chcę w prezencie, Przyszła biblioteczka, Literatura polska, Rodzaj: Dramat, Klasyka literatury..., Teatr

Zobacz opinię (1 plus)

Czytelnicy: 12838 Opinie: 243

Zobacz opinię (1 plus)

Przeczytała:
2016-04-10

Kartoteka

Tadeusz Różewicz

Średnia ocen:

6,8 / 10

40 ocen

Oceniła na:

8 / 10

Na półkach:

Przeczytane, Przyszła biblioteczka, Literatura polska, Rodzaj: Dramat, Klasyka literatury..., Teatr

Zobacz opinię (3 plusy)

Czytelnicy: 61 Opinie: 3

Zobacz opinię (3 plusy)

Kolażowa próba ujęcia pustki - jedynej powojennej pozostałości. Przez prezentowane w dramacie obrazki, czy raczej - rozrzucone kartki kronik życia ludzkiego w wielu wydaniach, przedziera się ogrom beznadziei ludzkiego życia, przemienionego przez wojnę w egzystencję. Egzystencję pozbawioną wszelkich wartości, które nie zdołały ocaleć ani dzięki religii, ani dzięki sztuce, ani dzięki nauce. Człowieczeństwo sprowadza się do teatralnych, wyuczonych schematów zachowań, z jednym celem i dążeniem - świętym spokojem.

Jest to z pewnością cenne doświadczenie, choć nie sposób nie wspomnieć o poczuciu pustki i beznadziei, jakie budzi "Kartoteka" w człowieku. To smutna prawda, że do dziś dnia, ludzi przetrwało naprawdę niewielu. Żyją otoczeni tłumami pustych, humanoidalnych skorupek, próbując trwać w kolejnych dniach przymusowego funkcjonowania.

Różewicz, Ty draniu.

Kolażowa próba ujęcia pustki - jedynej powojennej pozostałości. Przez prezentowane w dramacie obrazki, czy raczej - rozrzucone kartki kronik życia ludzkiego w wielu wydaniach, przedziera się ogrom beznadziei ludzkiego życia, przemienionego przez wojnę w egzystencję. Egzystencję pozbawioną wszelkich wartości, które nie zdołały ocaleć ani dzięki religii, ani dzięki sztuce,...

więcej Pokaż mimo to

3