Opinie użytkownika
Oj żeby wszystkie (co prawda lekko pophistoryczne) prace z historii konfliktów były napisane tak przyzwoitym językiem! Jak na ironię, wbrew tytułowi, najlepszy fragment książki to szczegółowe opisanie oblężenia Rygi, a nie samo starcie pod Narwą. Zdaje mi się, że to najbardziej odpowiednia praca do polecenia na "wstęp" do III wojny północnej.
Pokaż mimo to
[Opinia do nowego wydania]
Odnowiona, 3 razy grubsza, ale wciąż znakomicie napisana.
Bałem się, że nie będzie aż tak wciągająca jak starsza wersja - myliłem się, Parker udowadnia, że jego styl jest wciąż dobry (przy okazji: świetna robota tłumaczki!) i dalej potrafi zmusić czytelnika do zarywania nocy nad arcyciekawą książką.
Pod względem treści i informacji - nie da się...
Po czterokrotnym przeczytaniu tej pozycji w ciągu ostatnich 5 lat, w końcu czuję się na siłach by wystawić jej ocenę.
Obszerna tematycznie - dająca znakomite podstawy. Należy podkreślić, że mimo wszystko pozostaje to dziełem absolutnie bazowym i w p r o w a d z a j ą c y m do tematu wojny trzydziestoletniej. Brak rozwinięcia wielu tematów nadrabia naprawdę mistrzowskimi...
Bardzo przyjemny i całkiem zabawny rozdział z balem. Wątek z "Kupcem weneckim" bardzo dobrze wykorzystany - cieszy mnie, że autorzy starają się zahaczyć o szerokie spektrum angielskiej literatury. Na pochwałę zasługuje również rozwinięcie postaci Milvertona. Przyznam szczerze, że jest to chyba moje ulubione wydanie króla szantażu ze wszystkich dostępnych adaptacji.
Pokaż mimo toNie zachwycił, nie był też (przynajmniej dla mnie) jakoś przyjaźnie napisany (tę samą materię da się wyłożyć o wiele lepiej, co udowadniają komentarze, z których korzystam). No ale jestem dopiero przed lekturą podobnego zakresem podręcznika Kalińskiego - może dzięki niej docenię dzieło śp. profesora Radwańskiego.
Pokaż mimo toArc adaptujący Doyle'owski Skandal w Bohemii to absolutny peak tej mangi. Akcja dobrze poprowadzona, ciekawa wariacja z oryginałem, no i mistrzowski Mycroft - adaptacje Sherlocka dobrze oceniać po tym, jak poradziły sobie z tą postacią, a ta manga zdecydowanie zdaje w tym punkcie egzamin (chociaż wpisuje się w całkiem młodą tradycję "szczupłych" Mycroftów :v).
Pokaż mimo toTom prawie całkowicie poświęcony postaci Morana - absolutnie doceniam próby autorów by jak najbardziej rozwinąć historie postaci, które w książkach pojawiają się tylko w jednym opowiadaniu (e.g. właśnie Moran z opowiadania Pusty Dom lub są tylko wspomniane (jak Fred, wspomniany w jednym zdaniu w Dolinie Trwogi). No i ciekawy pomysł z pomieszaniem uniwersum Doyle'a z...
więcej Pokaż mimo toRozwinięcie wątku i postaci Jeffersona Hope'a całkiem ciekawe - zwłaszcza, że to jedna z moich ulubionych postaci w książkach Doyle'a. Wątek z Baskerville'ami już nieco gorszy.
Pokaż mimo toCzytało się to najprzyjemniej ze wszystkich trzech tomów. Język i styl są tutaj bardzo przyjazne dla studenta. Historia polityczna potraktowane nieco po macoszemu, ale to na swój sposób dobrze, bo studenci nie przeżyliby na egzaminie szczegółowego opisu dziejów i wojen na 4000 stron (a w końcu to przede wszystkim podręcznik, a nie monografia). Nowa część o Aleksandrze...
więcej Pokaż mimo toBolesne różnice w stylu i poziomie pisania. Część o instytucjach w ustroju Aten śni się studentom po nocach - muszę oddać jej jednak sprawiedliwość - za drugim razem wchodzi nieźle. Notoryczne błędne używanie terminologii (to w jaki sposób użyto kilka razy określenia "apelacja" woła o pomstę do nieba) daje kolejny argument argument do korzystania z pomocy historyka prawa,...
więcej Pokaż mimo toBardzo dobry podręcznik - napisany świetnie. Na plus zdecydowanie zaprezentowanie wielu istniejących hipotez na kontrowersyjne tematy. Szkoda tylko, że stan wiedzy już mocno nieaktualny i lepiej nie czytać tego bez możliwości skorygowania pewnych informacji u jakiegoś badacza epoki.
Pokaż mimo toPo spektakularnej klęsce serialu, coraz bardziej doceniam książki. Zalety każdy zna, każdy wymieniał wielokrotnie - niezwykle rozbudowany świat, foreshadowing na wysokim poziomie, spójność fabularna, przemyślana z wyprzedzeniem akcja. Od siebie dodam minus: chociaż autor bardzo starał się wzorować na średniowieczu jeśli chodzi o warstwy społeczne, zrobił to absolutnie...
więcej Pokaż mimo toTreść dobra, opis bitwy dynamiczny, poprowadzony całkiem dobrze, nie był wcale chaotyczny. Jak na krótką monografię bitewną czytało się to bardzo przyjemnie. Tłumaczenie i styl absolutnie do poprawy. Literówki i błędy stylistyczne biją po oczach. Zabrakło też jednego dużego planu bitwy.
Pokaż mimo toJakbym miał wybrać 10 najlepszych książek w swoim życiu, to "Dolina Trwogi" byłaby tam niewątpliwie. Podobnie jak w przypadku "Studium w szkarłacie" - Doyle podał nam na tacy historię podzieloną na dwie części. Pierwsza - całkiem typowa historia o Sherlocku, jest historia, jest zagadka, jest wyjaśnienie... Druga - backstory głównej postaci dramatu, książkowy western z...
więcej Pokaż mimo toBardzo przyjemne, klasyczne, a co najważniejsze - ciekawe! Rzadko kiedy pozycja typowo badawcza daje radę poruszyć emocje człowieka, tak jak robi to opisywana pozycja.
Pokaż mimo toNie męczy - i najważniejsze. Szkoda tylko, że dzieło tak przystępne i w sumie ciekawie, jest równocześnie prawdopodobnie jednym z najbardziej szkodliwych w historii literatury, z powodu zdominowania swoimi opisami wizji zaświatów w pojmowaniu ludzkim, odsuwając na dalszy plan przedstawienie biblijne.
Pokaż mimo to
Wybitne. Potężne.
Po krótkim wstępie który polega głównie na wyzywaniu scholastyków, instytucji uniwersytetu i Arystotelesa, Hobbes przedstawia długi, wybitny wykład swojej teorii społeczno-politycznej. Nie tylko wszechstronność tej teorii zasługuje na uznanie. Nie tylko jej niemożliwa do zakwestionowania żelazna logika. Przede wszystkim fakt, że Hobbes w zasadzie wygrał -...
Tą pozycją zaczynam przygodę z Ratzingerem i już wiem, że nie skończy się ona prędko. Nie bez powodu zasłużył sobie na opinię jednego z najwybitniejszych filozofów i teologów przełomu wieków. Piękny język, bogata bibliografia no i absolutnie głęboki przekaz. Dokładnie takiego rodzaju literatury religijnej szukałem.
Pokaż mimo to
[Ocena starszej wersji z 1978 roku]
Starsza, o wiele krótsza wersja Filipa II pióra Parkera to i tak pozycja niesamowita i legendarna. Niewiele książek jest tak napisanych by wbrew mojej woli nakłonić mnie do czytania ich na jednym wdechu przez pół nocy. Niesamowite umiejętności ludzkiego przedstawienia władcy w sposób inspirujący. Parker przedstawia nam Filipa jako...
Jedna z trzech (obok starego "Filipa II" Parkera i "Wehikułu czasu" Wellsa), które niespodziewanie przeczytałem od początku do końca za jednym zamachem wbrew własnej woli - tak wciągająca i dobra jest to książka.
Zdaje się najbardziej emocjonalna i intymna książka Fallaci, bo - nie oszukujmy się - wiadomo, że pomimo anonimowości narratorki, wszystkie postaci w książkach...