Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ten, który kocha, powinien dzielić los tego, kogo kocha.

Ten, który kocha, powinien dzielić los tego, kogo kocha.

Któż to ci powiedział, że nie ma już na świecie prawdziwej, wiernej, wiecznej miłości? A niechże wyrwą temu kłamcy jego plugawy język!

Któż to ci powiedział, że nie ma już na świecie prawdziwej, wiernej, wiecznej miłości? A niechże wyrwą temu kłamcy jego plugawy język!

(...) bywałem albo nazbyt pewny siebie albo przesadnie nieśmiały. To wydawałem się sobie niezdolny, niepozorny i nic nieznaczący, to znów myślałem, że we wszystkim jestem doskonały i wszystko musi mi się udać. Kiedy czułem się pewnie, mogłem pokonać największe trudności. Ale wystarczyło najmniejsze niepowodzenie, bym znowu nabrał przekonania, że nic nie jestem wart.

(...) bywałem albo nazbyt pewny siebie albo przesadnie nieśmiały. To wydawałem się sobie niezdolny, niepozorny i nic nieznaczący, to znów myślałem, że we wszystkim jestem doskonały i wszystko musi mi się udać. Kiedy czułem się pewnie, mogłem pokonać największe trudności. Ale wystarczyło najmniejsze niepowodzenie, bym znowu nabrał przekonania, że nic nie jestem wart.

Kiedy wszystkie inne rozwiązania są niemożliwe, skorzystaj z tego, które zostało jakkolwiek nieprawdopodobne by się wydawało.

Kiedy wszystkie inne rozwiązania są niemożliwe, skorzystaj z tego, które zostało jakkolwiek nieprawdopodobne by się wydawało.

Wiem, komu zawdzięczam swoje niepowodzenia. Również w miłości. Sobie i tylko sobie. Jestem beznadziejnie nieatrakcyjna, zasadnicza, nieładna, za gruba, za leniwa, żeby się odchudzać - i na dodatek intelektualistka. To znaczy, wydawało mi się, że chcę być indywidualistką.

Wiem, komu zawdzięczam swoje niepowodzenia. Również w miłości. Sobie i tylko sobie. Jestem beznadziejnie nieatrakcyjna, zasadnicza, nieładna, za gruba, za leniwa, żeby się odchudzać - i na dodatek intelektualistka. To znaczy, wydawało mi się, że chcę być indywidualistką.